Ik kies voor optimisme

Het kan niemand ontgaan zijn, het zijn roerige tijden. En in deze tijden zijn scherpe – tegen het zure aan – columns, stellige statements, demonstraties, het voorspiegelen van doemscenario’s en zelfs boosheid essentieel om een boodschap over te brengen, mensen te motiveren en verandering teweeg te brengen.

In dit kader af vraag ik me – de columns van mijn medecolumnisten lezend – wel eens af: ben ik kritisch genoeg en zijn mijn columns niet te zoetsappig? En zodra het imposter syndrom om de hoek komt kijken: draag ik wel iets bij en ben ik wel een goede columnist?

Voor het schrijven van deze column keek ik zoals gewoonlijk op mijn column-inspiratielijstje en zag ik:

• ‘All of the world was created by us. There is nothing we cannot completely redo’ (quote tijdens de bijeenkomst ter gelegenheid van internationale vrouwendag op de TU Delft).
• ‘Creative energy from having a bit of freedom in your life’ (quote tijdens bijeenkomst ter gelegenheid van internationale vrouwendag op de TU Delft).
• ‘It starts by imagining a different future’ (notitie na een gesprek met een collega)

Niet echt een sterk begin van een lekker kritische column over de bezuinigingen, Eppo Bruins en het fonds voor buitenlandse wetenschappers of lokale ontwikkelingen zoals sociale veiligheid of het aftreden van de voorzitter van de raad van toezicht.

Maar wat als boosheid niet bij je past? Je van nature optimist bent? Je net terug bent van een lange reis en je graag die ontspannen mindset wilt behouden? Of als uit boosheid gevoelens van machteloosheid en frustratie ontstaan waarmee je jezelf (en wellicht ook het constructieve debat) in de weg zit? Kies dan, net als ik, voor optimisme! Dat is niet alleen leuker, maar misschien wel net zo effectief.

Kies voor optimisme! Dat is niet alleen leuker, maar misschien wel net zo effectief

Als je je een andere toekomst kunt voorstellen, dan kunnen we die ook realiseren. Verandering begint met voorstellingsvermogen. En daar is creativiteit voor nodig, creativiteit die het eerste de deur uit gaat als je hoofd overloopt. In deze tijden willen we allemaal graag ‘iets doen’, maar ‘niets doen’ is op de lange termijn misschien nuttiger. En dan bedoel ik niet Netflixen of door sociale media scrollen, maar je brein tot rust brengen en nadenken of zelfs fantaseren. Zo schrijf ik zelf vaak mijn hele column al in mijn hoofd als ik rustig langs de Schie van of naar de campus fiets. Na twintig columns blijkt dat ik regelmatig suggesties doe om met kleine acties een positieve bijdrage te leveren aan de TU Delft, de technische wetenschappen of de academische wereld. Een kleine terugblik:

• Laat je inspireren door je kinderlijke nieuwsgierigheid, creativiteit en enthousiasme (december 2022)
• Ga op zoek naar gezonde en stimulerende rivaliteit – met transparantie, regels en het plezier van een wedstrijdje (maart 2023)
• Benadruk de leuke aspecten van een technische studie (november 2023)
• Reik een ander de hand en wijs de weg (december 2023)
• Juich academici die zich kwetsbaar opstellen in het publieke debat toe (februari 2024)
• Laten we ons weer wat meer met elkaar bemoeien (maart 2025)

Als ik elke maand één persoon inspireer die één keer zijn gedrag aanpast, dan is mijn impact misschien wel groot genoeg. Dus laten we wat minder vaak ‘onze haren uit ons hoofd trekken’ en wat vaker hair flippen, want met verbeeldingskracht en optimisme maken we samen die betere toekomst.