Columnist Jan van Neerven is voorstander van Engelstalig onderwijs aan de TU. Hij had al moeite met sommige onderdelen van het wetsvoorstel dat de instroom van internationale studenten beter moet beheersen. Maar de recente aanscherpingen van de minister gaan hem echt te ver.
Columnist Alex Nedelcu prijst zich gelukkig dat hij in Delft kan wonen. Dit is echter niet voor elke TU-student weggelegd. Hij pleit voor een lokale aanpak waarbij in elk nieuwbouwproject een bepaald aandeel bestemd is voor studenten.
Het is fijn dat de aandacht voor sociale veiligheid op de TU Delft nog niet is geluwd, maar doe iets aan de herhaling van zetten, schrijft Jan Schiereck, medewerker bij het Innovation & Impact Centre van de TU Delft, in deze ingezonden brief.
Om écht stappen te zetten op het gebied van sociale veiligheid moeten we mensen horen die nu niet worden gehoord, betoogt onze nieuwe columnist Ali Vahidi. Dat voorkomt oppervlakkige maatregelen die niet werken.
Komend jaar verdwijnen bijna vierhonderd studentenkamers bij Aan ’t Verlaat en Abtswoude bloeit! Studentcolumnist Mirte Brouwer pleit voor het behoud van deze kamers tot er meer studentenhuizen zijn bijgebouwd.
De juristen van de TU Delft worden ingezet tegen de eigen werknemers. Waarom steunt de afdeling Juridische Zaken de eigen werknemers niet, vraagt Dap Hartmann zich af. Dat is toch wat goed bestuur vermag, er zijn voor je mensen?
Otto Kaaij is al sinds zijn tweede studiejaar met veel plezier student-assistent bij de TU Delft. Het is volgens hem de Feynman-techniek in zijn meest pure vorm: iets leren door het aan iemand uit te leggen. En dan krijg je er ook nog voor betaald.
De sceptische reacties van studenten die van ontwerpdocent Bob van Vliet moeten leren tekenen en schetsen met de hand, wuift hij altijd weg. Kwestie van oefening, is zijn overtuiging. Tot hij iemand tegenkomt voor wie dat écht niet opgaat.
Het oorverdovende zwijgen over de kwesties op het gebied van sociale veiligheid binnen onze academische gemeenschap verergert het probleem, schrijft Ali Vahidi in deze ingezonden brief. “Door onze eigen tekortkomingen niet onder ogen te zien zaaien we twijfel over ons vermogen een effectieve bijdrage te leveren aan de samenleving en mondiale problemen.”
