Dap Hartmann keek op YouTube naar vier nauwelijks bekeken video’s over de strategie van de TU Delft. Het valt hem op dat ze vol staan met nietszeggende dooddoeners en holle frasen. Wie schrijft deze teksten, vraagt hij zich af.

Dit is de laatste column van Bob van Vliet. Hij houdt ermee op. Na jaren op verschillende manieren hetzelfde punt proberen te maken, heeft hij er weinig vertrouwen meer in dat het zin heeft. Er is nog een reden waarom hij stopt.

De cultuur binnen secties op de TU Delft varieert erg, constateert Ali Vahidi. Dat kan vooral mensen met tijdelijke contracten onzeker maken, omdat ze niet weten aan welke normen ze zich moeten houden en daar vaak de tijd niet voor hebben. Volgens hem kan dit beter.

De vervanging van het voltallige college van bestuur biedt kansen, vindt columnist Jan van Neerven. Het baart hem echter zorgen dat de huidige raad van toezicht over de benoemingen gaat. Tijd om echt schoon schip te maken.

Het zit in de natuur van de mens om de risico’s op de lange termijn te negeren, schrijft student-columnist Alex Nedelcu. Maar moeten we dat dan maar accepteren?

Een actie van Mirte Brouwers studentenvereniging om een maand geen alcohol te drinken, is een groot succes. Wellicht is dat ook voor de TU Delft een goede aanpak, denkt ze: informeren en ondersteunen in plaats van opleggen.

Een nieuw jaar is een mooi moment om zaken anders aan te pakken. Niet langer alleen ‘het gesprek aangaan’ maar op basis van argumenten en onderzoek verantwoordelijkheid nemen voor kwesties als fossiele samenwerking en Gaza. De TU Delft gaat echter op de oude voet verder, constateert columnist Bob van Vliet.

Aan het eind van een bewogen jaar laat columnist Jan van Neerven zich inspireren door een dirigent die terugkeert naar zijn geboorteland om daar iets op te bouwen.