Vorige week won Robert Mans de titel afstudeerder van het jaar 2011-2012. Mans deed drie specialisaties in twee jaar ‘met uitmuntende cijfers’.

‘Jeetje zeg, het is geen rocket science’. Sommige dingen zijn zo simpel dat je er niet moeilijk over kunt doen. Maar hier gaat het niet op. Want bij L&R is het dus wél rocket science! Op flipovers in vergaderruimten staan ingewikkeld ogende formules en tekeningen.

Snelle en goedkope open access publicatie via internet is steeds vaker een alternatief voor de gevestigde bladen. Maar de uitgevers geven zich niet zomaar gewonnen.

Er wordt in mijn beleving veel te vaak cum laude uitgereikt. Cum laude is iets exceptioneels, voorbehouden aan briljante studenten die na hun afstuderen inderdaad ver boven de middelmaat verheven blijken te zijn.

Nu ik ben begonnen met afstuderen, hoor ik de term ‘quarterlife crisis’ wel eens vallen. Schermen met dat soort begrippen is meestal niet erg aantrekkelijk.

Voorwoord
De Tweede Wereldoorlog was een donkere periode in de geschiedenis van onze universiteit. Vanaf de mobilisatie was duidelijk dat het leven in Delft onherroepelijk zou veranderen.

Een nieuw kabinet en dus weer nieuwe maatregelen op het terrein van het onderwijs. Het lijkt wel of elk nieuw kabinet weer de poot wil optillen en een vers plasje over het hoger onderwijs wil doen.

“Nanotechnologie wordt bijvoorbeeld toegepast in zonnebrand”, zegt Lieven Vandersypen, hoogleraar aan het Kavli instituut. Tijdens het weekend van de wetenschap staat het Science Centre in het teken van nanotechnologie.

In een steeds mondigere samenleving als de Nederlandse, staat het aanzien van wetenschappers onder druk. Wat wetenschappers zeggen wordt niet meer klakkeloos als ‘de waarheid’ gezien door het grotere publiek.

Toen ik zes was, geloofde ik dat het niet lang zou duren tot er mensen op de maan zouden wonen. En anders zouden er op zijn minst vakantieparken komen met supergave springkussens waarop je meters de lucht in vloog.