Wat zegt de Inspectie over de financiën van de TU Delft?

Translation in progress

NRC nam onlangs in een reeks onderzoeksverhalen de financiën van de TU Delft onder de loep. Op basis van interne documenten en gesprekken met (oud)medewerkers schetste de krant een beeld van een ‘cultuur van veel en makkelijk geld uitgeven’. Daarbij zouden risico’s zijn genomen en zou de financiële verantwoording vaak ondermaats zijn geweest. Ook zouden wetenschappers jarenlang hebben gezocht naar manieren om onderzoekssubsidies te ‘maximaliseren’.

De TU Delft heeft in meerdere verklaringen laten weten zich niet te herkennen in het door de krant geschetste beeld en het te ‘betreuren’ dat de krant ‘voor de derde keer op rij een negatief artikel schrijft over de TU Delft’. De inspectie lijkt de TU nu in ieder geval deels gelijk te geven.

Het eerste artikel in de reeks van NRC ging over de verkoop van Mijnbouwstraat 120 aan RoyalHaskoningDHV. Die zou door verkeerd handelen van de TU Delft verliesgevend zijn geweest. De inspectie heeft die casus ook onderzocht, blijkt uit haar rapport. Volgens haar zijn de ‘belangen van de TU Delft voldoende in acht genomen’. Zij komt om drie redenen tot die conclusie: er zouden interne en externe experts betrokken zijn geweest bij de verkoop, de risico’s zouden zorgvuldig zijn afgewogen en de prijs na onderhandelingen zou met ondersteuning van interne directies van de TU tot stand gekomen zijn gekomen.

Financiële risico’s

De inspectie heeft ook het financieel beheer van projecten in opdracht van derden onderzocht en dan met name het omstreden onderzoeksproject naar Majoranadeeltjes van QuTech.

De conclusie is dat het financieel beheer ‘op orde’ is, ‘maar ook dat op bepaalde aspecten ruimte is voor verbetering, zoals bij contractonderzoeken’. “Deze punten zijn vooral algemeen en niet gericht op specifieke projecten en/of bepaalde bedragen.” Wat betreft Majorana heeft de inspectie ‘geen aanwijzingen gevonden dat de belangen van de TU Delft niet zijn nageleefd’.

Toch eindigt de inspectie dit hoofdstuk met de zin: “De financiële omvang en risico’s (zoals de financiële impact en afhankelijkheid van derde geldschieters van afzonderlijke projecten) voor de TU Delft als geheel waren niet scherp in beeld bij het college van bestuur, de auditcommissie en de raad van toezicht.” Het was tussen hen simpelweg geen onderwerp van gesprek, aldus de inspectie. De TU Delft verwerpt die constateringen, omdat die niet zouden stroken met de werkelijkheid.