Representatie: voor sommigen of voor iedereen?

De studentenraadsverkiezingen zijn voorbij en de spandoeken op de campus zijn weer verdwenen. De samenstelling van de SR is gelijk aan vorig jaar: Oras behoudt de meerderheid met zes zetels, Lijst Beta ontvangt er drie, en De Partij houdt er één. Voor de verkiezingen had ik hier veel gesprekken over met vrienden en ik was verrast door het feit dat velen van hen niet geïnteresseerd waren in de verkiezingen. “Niemand boeit het”, zeiden ze. “Ze doen daar niets belangrijks. Het raakt mij niet.”

Net als in de hele samenleving lijken ook studenten apathisch te zijn voor politiek. Ze hebben wel iets belangrijkers te doen, zoals werken of studeren. Persoonlijke problemen overschaduwen meer abstracte zaken als studenvertegenwoordiging. Hoewel ik begrip heb voor degenen die geen tijd of energie aan politiek kunnen besteden, kan ik het niet eens zijn met hun standpunt. Elke student wordt namelijk beïnvloed door de politiek op de campus. En ook al ben je er zelf misschien niet in geïnteresseerd, anderen zijn dat wel. En zij zullen er geen enkel probleem mee hebben om deze politiek in hun voordeel te gebruiken.

Ze wilden geen problemen veroorzaken. Is dat niet hun taak?

De studentenraad (sr) moet ons allemaal vertegenwoordigen, maar hun recente acties bewijzen het tegendeel. Een meerderheid, bestaande uit Oras en De Partij, stemde voor een verhoging van het collegegeld met 15 procent voor internationale studenten van buiten de EER. Ondanks dat ze zelf toegeven dat het een grote impact zal hebben op de studenten en hun mogelijkheden om buitenschoolse activiteiten te ondernemen. Meer dan alleen studeren, is het motto. Tenzij je een internationale student bent.

Ik kijk met argusogen naar de vriendschappelijke en nederige houding van de sr tegenover het college van bestuur (cvb). De sr heeft er wel eens over geklaagd dat het cvb hen niet als gelijken behandelt, maar toen dit gebeurde bij de verkoop van het Mijnbouwgebouw, keurde de sr de verkoop toch met nauwelijks een kik goed. Ze wilden geen problemen veroorzaken. Is dat niet hun taak?

Soms toont de studentenraad meer strijdlust. Afgelopen oktober stelde het cvb nieuwe regels voor het  Studentenondersteuningsfonds, die zowel voorziene als onvoorziene studievertraging dekken: bestuur bij studieverenigingen, ziekte, of bijzondere familieomstandigheden. De Partij heeft een briefwisseling en notulen van vergaderingen uit die tijd gepubliceerd die de raad in een ongunstig daglicht stellen. Zij verwierpen de nieuwe regels en vroegen om de steun voor onvoorziene studievertragingen voor studenten van buiten de EER uit een ander fonds te betalen, waardoor de lasten werden verlegd. Het cvb wilde ook de extra uitkeringen aan verenigingen die hun lustrum vieren beperken tot 15 procent van hun jaarlijkse totaal. Als reactie hierop pleitte de sr voor ‘vertrouwen in studentenverenigingen’. Is dat echt de boodschap die je wilt uitdragen nu de TU Delft te maken heeft met ongekende bezuinigingen?

Het is geen geheim dat veel studenten- en studieverenigingen Oras steunen. Het zou logisch zijn dat zij hun meerderheid in de sr gebruiken om de belangen van hun achterban te verdedigen. Maar als jouw visie is dat iedere student de ruimte moet hebben om zich ook buiten de collegebanken te kunnen ontwikkelen, zou ik verwachten dat die uitspraak niet met sterretjes komt.