Column: Birgit van Driel

Spin jij of spin ik?

Birgit van Driel wachtte met smart op de resultaten van de enquête over TU Delft | Campus Rotterdam, maar toen ze eindelijk verschenen, viel haar iets op.

Foto © Sam Rentmeester . 20220602  .
 Birgit van Driel, columnist  Delta

(Foto: Sam Rentmeester)

Vlak na mijn langdurig verlof, waarin ik op reis was naar Midden- en Zuid-Amerika, vond ik in mijn mailbox de uitnodiging om mee te doen aan de Participatieve Waarde Evaluatie over TU Delft | Campus Rotterdam. Gelukkig was de deadline nog niet verstreken en kon ik de vragenlijst nog invullen.  Sindsdien wacht ik met smart op de beloofde resultaten. Want, hoewel je links en rechts natuurlijk wel iets opvangt, ook ik vroeg mij af: hoe staat de TU Delft gemeenschap tegenover deze ontwikkeling? En, moeten we deze in de huidige tijd wel willen? Vinden we TU Delft I Campus Rotterdam de moeite van het onderzoeken waard? En ook: hoe worden eventuele zorgen van medewerkers verder verwerkt in het proces?

Midden in de meivakantie was het zover: de TU Nieuws kwam binnen met de bruisende kop: ‘Resultaten Participatieve Waarde Evaluatie (PWE)’. In de korte samenvatting van het nieuwsbericht staat dat 1600 mensen de enquête hebben ingevuld (wow!), maar is dat het antwoord op de belangrijkste vraag? Ik vraag mij af: zijn de resultaten niet wenselijk genoeg om in de kop of samenvatting te vermelden?

Ik vraag mij af: zijn de resultaten niet wenselijk genoeg om in de kop of samenvatting te vermelden?

Toch maar even op ‘Lees Verder’ klikken. Daar tref ik dan eindelijk één resultaat: ‘Ongeveer 1/3 vindt de Campus Rotterdam nu geen goed idee, 1/3 vindt dat wel, en ruwweg 1/3 stelt voorwaarden’. Ook wordt een aantal van die voorwaarden genoemd en met geruststellende woorden (zonder concrete acties) weggesust. Nog steeds niet verzadigd, en met inmiddels meer vragen dan resultaten zie ik de volgende woorden: ‘Je kunt het hele rapport hier lezen’.

Zoals wij wetenschappers weten, staat de uitkomst van onderzoek niet vast

Intussen ben ik terechtgekomen in het vierde communicatielevel (je zou bijna denken dat het zo ontworpen is…) en daar vind ik het belangrijkste resultaat: 35% zegt ‘Nee’, 38% zegt ‘Onder voorwaarden’ en 27% zegt ‘Ja’. Nog even los van het – hoe zal ik het noemen – creatief afronden, kun je deze resultaten op verschillende manieren vertalen:

  • als: 2/3 (een ruime meerderheid om precies te zijn 65%) zegt in de basis ‘Ja’ (of ‘Ja, als’) óf
  • als: 2/3 (een ruime meerderheid om precies te zijn 73%, dus eigenlijk bijna driekwart) zegt in de basis ‘Nee’ (of ‘Nee, tenzij’).

Ik heb de enquête niet meer helemaal scherp en kijk daarom ook nog eens even goed naar wat de vraagstelling ook alweer was: die ging over het onderzoeken of de ontwikkeling van TU Delft | Campus Rotterdam een goed idee is. Aha! Eigenlijk zeggen hiermee alle ‘Ja’-stemmers (27%) ook ‘Ja, als’. Ze zeggen tenslotte ‘Ja’ tegen het ‘onderzoeken van’. En zoals wij wetenschappers weten, staat de uitkomst van onderzoek niet vast en kan hier dus ook nog steeds uitkomen dat het toch geen goed idee is of dat aan de gestelde voorwaarden niet kan worden voldaan.

De kop ‘PWE resultaten laten zien dat bijna niemand overtuigd is van de wenselijkheid van een Campus in Rotterdam’ met in de samenvatting: ‘Een meerderheid vindt het wel de moeite waard om die mogelijkheid verder te onderzoeken’  was wat mij betreft een mooi alternatief geweest die me heel wat klik- en leeswerk had bespaard.

Birgit van Driel is sinds 2021 beleidsmedewerker bij de directie Strategic Development. Ze is terug van weggeweest op de TU Delft waar ze in 2006 begon met studeren en de faculteiten IO (eerste jaar), TNW (bachelor) en 3mE (PhD) heeft aangedaan. Na haar PhD is ze strategieconsultant geweest bij Kearney en Program Officer bij NWO-TTW.

Columnist Birgit van Driel

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

B.A.vanDriel@tudelft.nl

Comments are closed.