Een nieuw jaar, en al weer veel om over te schrijven. The Guardian berichtte eind vorig jaar al dat het woord ‘kakistocratie’ trending is op internet, en nu is het door de Economist verkozen tot woord van het jaar. Het Integrity Office lijkt te monitoren wie deelneemt aan de theatersessie Mindlab. De TU Delft eindigde ook dit jaar weer onderaan in de LNVH Monitor Vrouwelijke Hoogleraren. Over dit laatste valt veel te zeggen, maar toch schuif ik het even door. Het nieuws dat ons voltallige college van bestuur vervangen zal worden valt nu eenmaal niet te negeren.
Het gerucht ging al een poosje rond, maar sinds kort is het officieel: de collegevoorzitter stapt vervroegd op en de functies van collegevoorzitter en rector worden weer gescheiden. De onderbouwingen bevatten geen verwijzing naar alle tumult rondom social safety van het afgelopen jaar, behalve dan de gebruikelijke opmerking dat sociale veiligheid ‘onverdeelde aandacht’ en ‘blijvende prioriteit’ heeft – inmiddels welbekende lippendienst, die de collegevoorzitter aan het eind van zijn Diesrede nog eens herhaalde: “During the year [2025], social safety will have my undivided attention. I feel responsible and highly motivated to get that on track. So expect me to be working with undiminished energy on making our organisation more diverse, safe, and sustainable, and outstanding”.
Nu moeten we nog een jaar door met een vleugellam cvb
Het had het cvb gesierd als het zijn falen ruiterlijk erkend had en met onmiddellijke ingang zijn taken had neergelegd. Hoe het had gemoeten liet zeer onlangs het cvb van de kunsthogeschool ArtEZ zien: de voorzitter trad al terug voordat de Inspectie met een vernietigend onderzoeksrapport over ‘wanbeheer’ naar buiten kwam. In Delft moeten we nog een jaar door met een vleugellam cvb, dat bovendien niet meer echt geraakt kan worden. Ondanks alle ‘onverdeelde aandacht’ en ‘blijvende prioriteit’ is er nog steeds geen onafhankelijk meldpunt voor sociale veiligheid, geen verbeterde Code of Conduct, geen nulmeting, geen aanzet tot schadeloosstelling van slachtoffers. Met de hete adem van het naderende herstelonderzoek van de Inspectie in de nek opende het cvb – aan wie nota bene een hoofdstuk in het Inspectierapport gewijd is – wel nog snel een tweewekelijks inloopspreekuur sociale veiligheid. Vast goed bedoeld (“Ik heb een draai gemaakt”), maar hoe bedenk je het.
De termijn van het enige andere nog zittende cvb-lid loopt in de zomer af en wordt niet verlengd. De daarmee op handen zijnde vervanging van het voltallige cvb biedt nieuwe kansen. Het baart mij echter zorgen dat de huidige raad van toezicht over de benoemingen gaat. Het ligt nog vers in ons collectieve geheugen hoe de rvt de herbenoeming van de huidige collegevoorzitter door de raden heeft gedrukt zonder het concept-Inspectierapport met hen te delen. Met de verzekering dat niets de herbenoeming in de weg stond heeft de rvt bewust verzwegen welke brisante informatie er in het rapport stond.
De deconfiture die na de publicatie volgde – dreigen met rechtsgang, intimidatie van journalisten, een Plan voor Change dat door de Inspectie werd afgebrand: de rvt stond erbij en keek ernaar en leek het allemaal prima te vinden (“Het cvb geniet ons volledige vertrouwen”). In reactie op de recente brief van de vakbond CNV aan de minister, waarin het falende toezicht aan de kaak werd gesteld, kwam de rvt met een bizar welles-nietes-statement aan Delta (“We nemen wel onze verantwoordelijkheid”).
De termijn van de voorzitter van de rvt loopt deze zomer eveneens af. Ook niet verlengen, lijkt mij. Het is tijd om echt schoon schip te maken.
Comments are closed.