Mindlab

Om de sociale veiligheid op de TU Delft te verbeteren, heeft het college van bestuur een veranderplan ingediend bij de Onderwijsinspectie. Een lachwekkend flutdocument dat als vmbo-scriptie een dikke onvoldoende zou krijgen. Het is helemaal geen plan want er staan geen maatregelen in. Het zijn 23 pagina’s loze beloften en 13 pagina’s bijlagen met 228 (!) suggesties van medewerkers die naar de infantiele bezigheidstherapiebijeenkomsten zijn gekomen, drie woordwolken van de Dementiemeter, en een taartdiagram van de ideeën uit de ideeënbus. Niet verwonderlijk dat de Onderwijsinspectie hier geen genoegen mee neemt.

Inmiddels is er een nieuw plan dat ‘concreter’ zou zijn. Ik zie daarin tal van ‘goede voornemens’, waaronder cursussen, trainingen, werkconferenties, een herziening van R&O-gesprekken, klachtencommissies en een toneelvoorstelling. Wat ik niet zie, zelfs niet onder het kopje ‘Share & Care en Nazorg’, is hoe slachtoffers van het huidige regime worden gecompenseerd. Er wordt alleen gesproken over ‘het luisteren naar getroffenen’ en het aanbieden van ‘counseling, coaching, medische en psychologische hulp’. Dus als – ik noem maar een dwarsstraat – je academische carrière 20 jaar lang stelselmatig is geblokkeerd, mag je komen uithuilen, krijg je een doosje Seroxat, en moet je erop vertrouwen dat dit in de toekomst niet meer zal gebeuren. En je mag naar een toneelstuk: Mindlab.

Dus ik meldde me aan voor Mindlab. Tot mijn verbijstering ontving ik vier dagen voor de voorstelling een e-mail van het Integrity Office: ‘Wij vernemen graag of u aanwezig bent vanuit uw rol als columnist/journalist en of u voornemens bent om over de voorstelling te publiceren. In dat geval gelden er een aantal voorwaarden die wij graag op voorhand met u delen.’
Werkelijk? De afdeling die zich bezig houdt met integriteit en sociale veiligheid bij de TU Delft loopt de lijst na van mensen die zich hebben aangemeld voor een voorstelling over sociale veiligheid op zoek naar verdachte personen? Wat zijn dit voor Stasi-praktijken?

De mail van het Integrity Office is een stuitend voorbeeld van sociaal onveilig gedrag

Ik antwoordde dat ik, zelf slachtoffer van machtsmisbruik binnen de TU Delft, dit een stuitend voorbeeld vind van sociaal onveilig gedrag. Per omgaande wilde men met mij in gesprek om dit ‘misverstand’ uit de wereld te helpen. Ik antwoordde dat er wat mij betreft geen sprake is van een misverstand, maar van regelrechte intimidatie.

Het was een prima voorstelling. Iedereen herkende de machinaties die op het toneel werden verbeeld. Maar juist de minkukels en zij die de minkukels de hand boven het hoofd houden, moeten deze voorstelling zien. Daarom was mijn voorstel om het cvb en de raad van toezicht gezamenlijk voor deze voorstelling uit te nodigen waarna zij met elkaar in discussie gaan over wat ze zojuist hebben gezien. En daarbij mogen belangstellenden toekijken, want ik ben heel benieuwd wat er dan besproken wordt.

Aan het eind van de bijeenkomst werd een aantal mensen gevraagd om voor de camera hun bevindingen te delen. Daar werkte ik natuurlijk graag aan mee. Het resultaat is hier te zien. Uiteraard zijn mijn kritische kanttekeningen eruit geknipt en werden alleen mijn lovende woorden gebruikt. Het is niet voor het eerst dat de afdeling Communicatie mij om een reactie vraagt en dat mijn kritische woorden in de prullenbak verdwijnen. Want we moeten vooral de schijn ophouden dat de zon voortdurend schijnt. L’enfer, c’est les autres.