Inspraak

Na allerlei veranderingen binnen de academische wereld met de MUB als laatste is er van die zo geliefde inspraak weinig over. Het faculteitsbestuur van Bouwkunde was kennelijk van mening dat de tijden van weleer niet volledig zijn verdwenen. En dus was het afgelopen dinsdagavond weer raak: tijd voor inspraak.

Om acht uur zitten ongeveer veertig man klaar in een zaal op Bouwkunde. Het is de nieuwe decaan Beunderman die het startschot geeft voor een avond meningen geven. Nog wat onwennig met het fenomeen inspraak richt hij zich tot zijn publiek – een mengelmoes van docenten, student-assistenten en Stylos-bestuur.

Allereerst presenteert Beunderman de vier hoofdonderwerpen waar het faculteitsbestuur zich op richt: de basisopleiding van twee jaar, het studeren na de basis, de onderwijslogistiek en de komende visitatie waarbij de kwaliteit van Bouwkunde door externe deskundigen beoordeeld wordt. Dit worden ook de discussiepunten – tenminste, als de zaal het daar mee eens is. Inspraak is inspraak. Na de opmerking van de decaan dat de ‘flip-over van ons allemaal is’ krijgt onderwijsdirecteur Carel Weeber het woord. Nadat Weeber heeft gepleit voor een integrale vorm van onderwijs, waarbij verschillende vakgebieden samen beoordeeld worden, komen er uiteraard reacties uit de zaal. Niet alleen reacties, ook kritiek. Want waarom worden er op dit moment eigenlijk geen notulen gemaakt? En waarom zijn de studenten-evaluaties nooit getoond aan de verantwoordelijke docenten? Weeber laat de opmerkingen glimlachend langs zich afglijden, terwijl Beunderman zich haast te zeggen dat er onmiddellijk notulen moeten worden gemaakt, en dat deze opgestuurd worden aan de aanwezigen. Bovendien zegt hij toe dat gehouden enquêtes meegenomen worden in de besluitvorming. Aanwezige Stylos-bestuursleden fluisteren zachtjes ‘yes‘.

Dan komt de vrijheid in de studie ter sprake. Weeber presenteert namens het bestuur een plan om studenten meer keuzemogelijkheden te geven. Opnieuw komen er reacties uit de zaal. En opnieuw heeft Weeber voor elke kritische opmerking een glimlachend antwoordje. Beunderman sluit de avond af door te vertellen dat de faculteit nog een hoop moet doen om de gewenste kwaliteit te bereiken. Hij heeft het over ‘ambitie om te vernieuwen’ en ‘een kwestie van doen’. Onderwijsdirecteur Weeber blijft stoïcijns glimlachen.

Na allerlei veranderingen binnen de academische wereld met de MUB als laatste is er van die zo geliefde inspraak weinig over. Het faculteitsbestuur van Bouwkunde was kennelijk van mening dat de tijden van weleer niet volledig zijn verdwenen. En dus was het afgelopen dinsdagavond weer raak: tijd voor inspraak.

Om acht uur zitten ongeveer veertig man klaar in een zaal op Bouwkunde. Het is de nieuwe decaan Beunderman die het startschot geeft voor een avond meningen geven. Nog wat onwennig met het fenomeen inspraak richt hij zich tot zijn publiek – een mengelmoes van docenten, student-assistenten en Stylos-bestuur.

Allereerst presenteert Beunderman de vier hoofdonderwerpen waar het faculteitsbestuur zich op richt: de basisopleiding van twee jaar, het studeren na de basis, de onderwijslogistiek en de komende visitatie waarbij de kwaliteit van Bouwkunde door externe deskundigen beoordeeld wordt. Dit worden ook de discussiepunten – tenminste, als de zaal het daar mee eens is. Inspraak is inspraak. Na de opmerking van de decaan dat de ‘flip-over van ons allemaal is’ krijgt onderwijsdirecteur Carel Weeber het woord. Nadat Weeber heeft gepleit voor een integrale vorm van onderwijs, waarbij verschillende vakgebieden samen beoordeeld worden, komen er uiteraard reacties uit de zaal. Niet alleen reacties, ook kritiek. Want waarom worden er op dit moment eigenlijk geen notulen gemaakt? En waarom zijn de studenten-evaluaties nooit getoond aan de verantwoordelijke docenten? Weeber laat de opmerkingen glimlachend langs zich afglijden, terwijl Beunderman zich haast te zeggen dat er onmiddellijk notulen moeten worden gemaakt, en dat deze opgestuurd worden aan de aanwezigen. Bovendien zegt hij toe dat gehouden enquêtes meegenomen worden in de besluitvorming. Aanwezige Stylos-bestuursleden fluisteren zachtjes ‘yes‘.

Dan komt de vrijheid in de studie ter sprake. Weeber presenteert namens het bestuur een plan om studenten meer keuzemogelijkheden te geven. Opnieuw komen er reacties uit de zaal. En opnieuw heeft Weeber voor elke kritische opmerking een glimlachend antwoordje. Beunderman sluit de avond af door te vertellen dat de faculteit nog een hoop moet doen om de gewenste kwaliteit te bereiken. Hij heeft het over ‘ambitie om te vernieuwen’ en ‘een kwestie van doen’. Onderwijsdirecteur Weeber blijft stoïcijns glimlachen.