Evangelisatie van de TU

In een miezerige motregen zag preker Burkhart circa vijftien children of promise jaknikken op zijn vraag. Heaven is boven de wolken en dat is mooi meegenomen op zo’n druilerige dag.

Burkhart gaat voor in het gebed. In het Engels vraagt hij hulp van boven bij ‘de evangelisatie van de TU’. Daarna luistert de groep naar individuele gebeden in het Engels en het Nederlands, afhankelijk van de nationaliteit van de bidder. Dat niet-Nederlandstalige soms niet kunnen volgen wat het onderwerp van gebed is, maakt niet uit. Lord, God, Heer: het gaat over dezelfde.

Onder het beton van de aula, enkele tientallen meters achter Burkhart, staat een vrouw met een kindeke op haar arm. Het zijn de wife and son of the preacher man, zo blijkt. ,,Het regent te hard voor de kleine”, geeft de vrouw als reden voor haar afwezigheid op het gras. Maar waarom staat uw man dan niet uit de regen voor de ingang van de Aula? ,,Dat vraag ik me ook al een poosje af”, lacht ze. Of het toeval is of het werk van de Heer: de motregen stopt. En vrouw, kind en Mickey Mouseknuffel voegen zich bij de groep.

Er wordt gezongen, geklapt en gitaar gespeeld. ,,This is good. Let all that frustration out”, roept Burkhart enthousiast. De liturgie is inmiddels week geregend, maar de meesten kunnen de tekst toch dromen.

Een christen op de fiets brengt appels en bananen tegen de stevige trek en voegt zich bij de groep. Burkhart vertelt het verhaal van een clown, een aap en een dwaas. ,,We are monkeys, right?”, stelt hij. Voor het banaanetende deel van de groep komt deze stelling zonder meer geloofwaardig over.

,,Laten we de kring open trekken en harder zingen zodat voorbijgangers zien en horen wat we doen”, zegt Burkhart. De actie levert geen nieuwe gezichten op. Voorbijgangers genoeg, waaronder ongetwijfeld christelijken, maar zij voelen blijkbaar niet veel voor een plaatsje tussen het natte beton.

De evangelisatie van de TU loopt niet echt storm. Als na ruim een uur de preek is afgelopen, is het weer wel zienderogen opgeklaard. Thank you Lord!

,,Who wants to go to heaven? You wanna go to heaven? How about you?”, klonk het afgelopen donderdag in de lunchpauze op het grasveld voor de aula. In een miezerige motregen zag preker Burkhart circa vijftien children of promise jaknikken op zijn vraag. Heaven is boven de wolken en dat is mooi meegenomen op zo’n druilerige dag.

Burkhart gaat voor in het gebed. In het Engels vraagt hij hulp van boven bij ‘de evangelisatie van de TU’. Daarna luistert de groep naar individuele gebeden in het Engels en het Nederlands, afhankelijk van de nationaliteit van de bidder. Dat niet-Nederlandstalige soms niet kunnen volgen wat het onderwerp van gebed is, maakt niet uit. Lord, God, Heer: het gaat over dezelfde.

Onder het beton van de aula, enkele tientallen meters achter Burkhart, staat een vrouw met een kindeke op haar arm. Het zijn de wife and son of the preacher man, zo blijkt. ,,Het regent te hard voor de kleine”, geeft de vrouw als reden voor haar afwezigheid op het gras. Maar waarom staat uw man dan niet uit de regen voor de ingang van de Aula? ,,Dat vraag ik me ook al een poosje af”, lacht ze. Of het toeval is of het werk van de Heer: de motregen stopt. En vrouw, kind en Mickey Mouseknuffel voegen zich bij de groep.

Er wordt gezongen, geklapt en gitaar gespeeld. ,,This is good. Let all that frustration out”, roept Burkhart enthousiast. De liturgie is inmiddels week geregend, maar de meesten kunnen de tekst toch dromen.

Een christen op de fiets brengt appels en bananen tegen de stevige trek en voegt zich bij de groep. Burkhart vertelt het verhaal van een clown, een aap en een dwaas. ,,We are monkeys, right?”, stelt hij. Voor het banaanetende deel van de groep komt deze stelling zonder meer geloofwaardig over.

,,Laten we de kring open trekken en harder zingen zodat voorbijgangers zien en horen wat we doen”, zegt Burkhart. De actie levert geen nieuwe gezichten op. Voorbijgangers genoeg, waaronder ongetwijfeld christelijken, maar zij voelen blijkbaar niet veel voor een plaatsje tussen het natte beton.

De evangelisatie van de TU loopt niet echt storm. Als na ruim een uur de preek is afgelopen, is het weer wel zienderogen opgeklaard. Thank you Lord!