Waarom foodtruck De Griekse Olijf niet meer op de campus staat: ‘Het is slikken of stikken’

Daarvoor moeten we terug naar 2014, toen de eerste foodtrucks hun opwachting maakten op de campus. De TU zag in de trucks een welkome aanvulling op het bestaande cateringaanbod én een manier om meer levendigheid op het universiteitsterrein te brengen. De Griekse Olijf was een van de eerste foodtrucks en groeide uit tot een vertrouwd gezicht in het Mekelpark, waar Yannis en Esther jarenlang hun pita’s bakten.

Strengere eisen

De komst van cateraar Appèl in juli 2023 veranderde het speelveld. Foodtrucks kregen nieuwe voorwaarden opgelegd die per 1 april dit jaar ingingen. Eigenaren dragen sinds het begin van deze maand verplicht 10 procent van hun omzet af. 7,5 procent daarvan gaat naar Appèl en 2,5 procent naar de TU. Daarnaast zijn ze verplicht een kassasysteem van Appèl af te nemen – kosten: 60 euro per maand – dat de CO₂-uitstoot van hun gerechten kan registreren. Ook moet het menu minstens 60 procent vegetarisch zijn, een percentage dat jaarlijks moet groeien en geleidelijk moet leiden volledige CO₂-neutraliteit in 2030.

‘We willen in 2030 CO₂-neutraal zijn. Dat betekent dat we alle catering op de campus verduurzamen en onze uitstoot moeten vastleggen’

Achter deze nieuwe regels schuilt een bredere ambitie van de TU. Volgens Mariëlle van Duinen, manager Facility Management TU Delft, zijn deze eisen geen eenzijdige besluiten van Appèl. Ze vloeien rechtstreeks voort uit de aanbestedingseisen die de TU Delft heeft opgesteld: “We willen als TU in 2030 CO₂-neutraal zijn. Dat betekent dat we alle catering op de campus verduurzamen en onze uitstoot moeten vastleggen – het kassasysteem is daarvoor essentieel.”

Voor De Griekse Olijf was verduurzaming op zichzelf geen probleem. Wat hen vooral parten speelde, waren de extra kosten en het gebrek aan vrijheid om daar zelf invulling aan te geven. “We boden aan volledig vegetarisch en veganistisch te worden en een vast bedrag per dag te betalen, maar zonder het verplichte kassasysteem,” zeggen Yannis en Esther. Dat voorstel werd afgewezen. “We moeten het beleid objectief en uitlegbaar houden, uitzonderingen zijn daarom niet mogelijk”, aldus Van Duinen.

Onrust onder andere foodtruckers

Ook andere foodtruckondernemers uitten zorgen – niet alleen over de financiële lasten, maar ook over de communicatie. Bij de eerste kennismaking met Appèl werden ook meerdere nieuwe, externe foodtrucks uitgenodigd. Uiteindelijk mochten de bestaande trucks blijven, maar volgens ondernemers zette deze zet “de toon”. “Je voelt je niet gewaardeerd,” zegt een van hen. “Je weet dat je makkelijk vervangen kunt worden.”

‘Je voelt je niet gewaardeerd en weet dat je makkelijk vervangen kunt worden’

Een ondernemer die sinds 2015 op de campus staat: “In het begin waren er helemaal geen afspraken. Nu moet ik wel tekenen, want 80 procent van mijn omzet komt van de TU.” “Het is slikken of stikken”, concluderen Yannis en Esther.

Kwetsbare positie

De contracten geven foodtruckers bovendien weinig zekerheid: ze kunnen door beide partijen met drie maanden opzegtermijn worden beëindigd, zonder dat daar altijd een duidelijke reden voor nodig is. “Dat maakt ons kwetsbaar,” aldus een ondernemer. Van Duinen begrijpt de zorgen: “Maar Appèl moet in zulke gevallen altijd eerst afstemming zoeken met de TU.”

Foodtruckers vragen zich ook af wat ze terugkrijgen voor de 7,5 procent omzetafdracht aan Appèl. Volgens Van Duinen verzorgt Appèl onder meer een jaarlijkse audit op voedselveiligheid, administratieve ondersteuning, communicatie richting studenten en medewerkers en begeleiding op het gebied van duurzaamheid. “Achteraf hadden we eerder direct contact met de foodtruckers moeten hebben,” erkent ze. “Dan hadden we hun zorgen beter kunnen tackelen.”

Nieuwe ronde, nieuwe kansen?

De onzekerheid onder foodtruckondernemers bleef niet beperkt tot het contract alleen. Wie daadwerkelijk op de campus mocht blijven staan vanaf het nieuwe collegejaar, hing af van een aparte gunningsronde. Hoewel de meeste ondernemers inmiddels hun handtekening onder het nieuwe contract hadden gezet, betekende dat niet automatisch een plek voor september. Ook nieuwe foodtrucks mochten zich inschrijven, waardoor de bestaande trucks opnieuw moesten meedingen naar een plek.

De beoordeling werd uitgevoerd door Appèl, op basis van een puntensysteem waarin onder meer de CO₂-uitstoot per gerecht en de bijdrage aan de duurzaamheidsdoelen van de TU meetelden. Sommige ondernemers moesten hun menu ingrijpend aanpassen om aan de eisen te voldoen. Volgens Van Duinen hadden de huidige foodtrucks daarbij wel een voordeel: “Ze zijn dit jaar al gestart met verduurzamen onder begeleiding, en dat helpt bij de beoordeling.”

Inmiddels is de uitslag bekend: alle bestaande foodtrucks die het nieuwe contract ondertekenden (De Griekse Olijf deed dit niet, red.) kregen opnieuw een plek toegewezen, met uitzondering van foodtruck CC&C. Hun gerechten blijven wel verkrijgbaar in een van de foodcourts op de campus.

Klanttevredenheid

Toch leeft er twijfel onder de ondernemers of de TU met deze aanpak haar doelen daadwerkelijk bereikt. Op de campus zijn immers voldoende alternatieve eetgelegenheden zoals de Spar University, Snack Station, Café Labs of The Hangout. Ook eten laten bezorgen of zelf iets meenemen blijft een optie. “We begrijpen dat mensen er iets van vinden, maar we geloven in deze koers,” zegt Van Duinen. “En wie weet proberen studenten die nieuwe vega-opties en vinden ze die wél lekker.”

‘Wij moeten nu in één keer van iedereen afscheid nemen’

De TU zegt de vinger aan de pols te houden met jaarlijkse klanttevredenheidsonderzoeken (de meeste recente dateert van juni 2024) en pop-up feedbacksessies. “We veranderen niet onze doelen,” aldus Van Duinen, “maar misschien wel onze aanpak.”

Gedwongen afscheid

Yannis en Esther zien het met lede ogen aan. Hun tijd op de campus zit er (voorlopig) op. Het afscheid doet pijn. “Het is moeilijk om weg te gaan omdat we in elf jaar tijd zoveel mensen hebben leren kennen die ons dierbaar zijn,” zegt Esther. “Normaal gesproken nemen mensen geleidelijk afscheid, ze gaan verhuizen of studeren af, maar wij moeten nu in één keer van iedereen afscheid nemen.”

Op hun laatste dag op de campus vormde zich een lange rij voor de foodtruck. Assistent-professor Guillaume Rongier noemt het vertrek een groot gemis, terwijl uitwisselingsstudent Ubadah Tanveer het vooral oneerlijk vindt. Griekse student Nafsika Litzerinou gaat het thuisgevoel missen: “Het eten deed me denken aan Griekenland en ik kon Grieks praten met de eigenaar, dat was fijn.”

Dankzij de steun van hun vaste klanten blijven Yannis en Esther hoopvol. “We komen er wel uit en hopen onze klanten nog vaak terug te zien op een andere locatie.”