[Column] Met de kennis van toen

Het betreft de kruising van de Mekelweg en de Jaffalaan. Veel automobilisten moeten via de Jaffalaan rijden om hun faculteit te kunnen bereiken. Ze komen van de Michiel de Ruyterweg en slaan rechtsaf de Jaffalaan in, of ze komen vanuit de Schoemaker-straat via de Christiaan Huygensweg en slaan linksaf de Jaffalaan in.

Beide kolonnes die ’s morgens op weg zijn naar TBM, IO, 3mE en EWI worden op die kruising geconfronteerd met een niet aflatende stroom fietsers op het vermaledijde dubbele fietspad dat langs de Mekelweg loopt.

Een tweede schier oneindige stroom fietsers komt vanaf de Rotterdamseweg over de Jaffalaan en slaat bij de Mekelweg rechtsaf, waarbij ze de Jaffalaan oversteken. Als je dat ’s morgens om half negen zou filmen levert het Koyaanisqatsi-achtige beelden op, zeker als je het versneld afspeelt. Er is voor automobilisten geen doorkomen aan, want de fietsers hebben voorrang en die nemen ze uiteraard ruimschoots.

Ik weet niet of zich al ernstige incidenten hadden voorgedaan, maar sinds een half jaar staan er ’s morgens twee verkeersregelaars, die af en toe de fietsers tegenhouden zodat een paar auto’s kunnen doorrijden. Ook ’s avonds schijnen die verkeersregelaars actief te zijn.

Op zich een prima actie, die de veiligheid van de fietsers vergroot. Al haast ik mij te zeggen dat het geen kwaad zou kunnen indien die fietsers over deugdelijke verlichting zouden beschikken, en wat meer aandacht aan het verkeer zouden geven dan aan hun mobiele telefoon. Middenin de roedel fietsers die zich als een zwerm spreeuwen over de dubbele rode fietspaden voortbeweegt, voelt de individuele fietser zich veilig en onschendbaar. De verkeersregelaars doen hun werk over het algemeen vrij goed. Behalve als het regent, want dan worden ze nat. Op die momenten staan ze te schuilen tegen de gevel, of zijn ze soms geheel afwezig. Vreemd, want als het regent, is de situatie nog veel onveiliger vanwege het slechte zicht. Maar ik begrijp dat je laten nat regenen iets te veel gevraagd is voor verkeersregelaars die ook liever een droge kantoorbaan zouden hebben. 

Wie betaalt eigenlijk voor die verkeersregelaars? Ik mag toch hopen dat de rekening niet bij de TU Delft terechtkomt, maar bij het genie dat dit rigoureus alternatief voor de numerus fixus bedacht heeft. Is dit plan ooit voorgelegd aan Veilig Verkeer Nederland? Is het doorgerekend door de sectie transport en logistiek van TBM? Vast niet. Het lijkt me een typisch geval van ‘op papier zag het er goed uit’. In december 2013 promoveerde Paul Schepers bij Civiele Techniek op het proefschrift ‘A safer road environment for cyclists’. Op bladzijde 36 lees ik: Cyclists on two-way bicycle tracks run a higher risk than cyclists on one-way, een constatering van Heikki Summala van de Universiteit van Helsinki uit 1996, zeven jaar voor de aanleg van het fietspad langs de Mekelweg. Maar ach, dat is de kennis van toen.

Dap Hartmann is astronoom. Hij werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.