43 pagina’s

De nieuwe concept-gedragscode werd op 26 november aan medewerkers voorgelegd ter consultatie. Een goed initiatief, dacht ik. Totdat ik het document open klikte en zag dat het 43 pagina’s telt. Mijn mond viel open. Ik vind het al knap als mensen tot het einde van m’n column komen. Toen dacht ik: wellicht is de enquête wel op zo’n manier ingericht – op basis van stellingen bijvoorbeeld – dat je niet het hele stuk hoeft te lezen. Maar dit was helaas niet zo. Je kunt aangeven in hoeverre je het eens bent met bepaalde passages en of je gegeven voorbeelden herkent. Kortom – of je even alle 43 pagina’s wilt lezen, want we vinden je mening heel belangrijk!

De ingenieur of consultant in mij wil scherp hebben waar we het precies over hebben. Hoewel de pdf het lastig maakt om woorden te tellen, kom ik op een schatting van tienduizend woorden (~250 woorden per pagina op ongeveer 40 beschreven pagina’s). De gemiddelde volwassene leest ongeveer 200 tot 250 woorden per minuut (wpm). Deze snelheid kan bij mensen met een universitaire opleiding oplopen (hoewel dat misschien voor bèta’s minder geldt) en kan voor taaie beleidsstukken juist lager uitvallen.

Dus laten we voor het gemak uitgaan van 250 wpm. Dat wil zeggen dat het goed doorlezen van de code ongeveer 40 minuten kost, en het schuin doorlezen ongeveer 20 minuten. Dan moet je nog de enquête invullen, wat ook ongeveer 10 minuten duurt. Mijn conservatieve inschatting is dat je per persoon ongeveer een half uur bezig bent. Er werken zo’n achtduizend mensen op de TU Delft. Zeg dat je een respons wilt van 30 procent – wat al vrij laag is – dan zijn dat 2400 collega’s die elk een half uur hieraan besteden.

Totale kosten: 30 weken effectieve werktijd

Totale kosten zijn dertig weken effectieve werktijd op basis van 1 fte (en dan hebben we het nog niet eens over de 28 duizend studenten). Met het oog op de ombuigingen zouden de kosten in euro’s ook wel interessant zijn, maar die laat ik even buiten beschouwing, daarvan hebben we er ongetwijfeld al voldoende gemaakt met de externe inhuur.

Gelet op de hoge werkdruk is dit een onwenselijk verzoek. Dus: of je verwacht dat mensen dit toch niet doen waardoor ik het gevoel krijg dat de consultatie voor de bühne is, of je verwacht dat dit wel even ’s avonds op de bank kan worden gelezen. Maar echt ontspannende lectuur is het niet.

Dan nog een ander punt: de code stelt: ‘We (medewerkers van de TU Delft -red.) vermijden daarom aannames over wat “normaal” is.’ Misschien is het voor talige consultants en beleidsmedewerkers zoals ik normaal om teksten van 43 pagina’s snel tot ons te nemen, maar dat is voor de gemiddelde ingenieur (waar we er veel van hebben aan de TU Delft) zeker niet het geval. De code doet hier dus een mogelijk onterechte aanname over wat normaal is en schendt daarmee zichzelf.

De laatste vraag in de enquête betreft het geven van advies om de gedragscode te laten landen in de organisatie. Mijn antwoord: maak die korter dan 43 pagina’s!