Zandkastelen

‘ Hieruit worden figuren gesneden zoals bijvoorbeeld Zwelgje uit de Bommel-strip.

,,Ik kon me niet indenken dat er een draak uit die berg zand tevoorschijn zou komen”, zegt Olivia uit Münster, na twee dagen enthousiast zandkunstenaar.

Het jaarlijkse congres van studentenvereniging AEGEE, van 26 tot en met 28 mei, stond deze keer in het teken van zand. ’s Ochtends waren er lezingen, bijvoorbeeld over de productie van microchips uit silicium. ’s Middags bouwden de studenten op de parkeerplaats voor Technische Natuurkunde onder professionele begeleiding zandsculpturen.

In twee dagen tijd leerden de bouwers behalve de techniek ook het zandkunstenaarsjargon. Eveline: ,,Vormen snijden uit aangestampt zand heet carven.” Ook aanstampen heet anders: wacken, ,,dat doe je met een wacker, zo’n trilding waar stratenmakers mee werken.”

Het zat de zandkunstenaars niet mee. ,,Alles wat fout kon gaan ging ook fout”, zegt Bram van Driel van de organisatie. ,,Zondag vloog door de storm onze tent weg en er braken een paar buizen. Toen we de haringen voor de nieuwe tent in de grond sloegen, braken neus en bovenlip van Zwelgje af.”

De bouwsels hadden te lijden onder de hoosbuien. De opgekalefaterde Zwelgje kreeg tanden die neus en bovenlip moesten ondersteunen. In de loop van het weekend werd iedereen gegrepen door het zandvirus. Van Driel: ,,Iedereen werkte tijdens de regen gewoon door, echt fantastisch.”

Het ‘echte werk’ gebeurde de maandag na het AEGEE-congres. Een afvaardiging van civiele techniek gaat een brug van zand bouwen. Professor algemene constructieleer Leo Wagemans heeft zijn wetenschappelijke gewicht aan het gewaagde project verbinden. Professor grondmechanica Verruijt was resoluut in zijn oordeel: ,,Een brug van zand? Onmogelijk.”

Voor stagecoördinator Willem Dijk %de man die vindt dat iedere civielstudent moet weten hoe vers beton ruikt- kan het project eigenlijk niet mislukken. ,,Het principe van een experiment is immers dat je vooraf niet zeker weet of het lukt. Experimenten die mislukken zijn ook veel leuker.”

Drie studenten vormen de belasting op het blok zand, terwijl onder hen een boog steeds verder wordt uitgegraven. Tijdens het uitbikken komt in alle studenten het kind weer boven. Wagemans moet hen, maar ook zichzelf, in toom houden: ,,Voorzichtig jongens, niet te wild.”

Bij een overspanning van twee meter breed en 80 centimeter hoog dienen de eerste scheuren zich aan en worden de proefpersonen voor de zekerheid geëvacueerd. Even later ploft de hele boel in elkaar. Brug ingestort, experiment geslaagd.

‘Echt onwijze spierpijn’ had Eveline na een dag lang zand aanstampen. Door het zand te mengen met de juiste hoeveelheid water en het in een houten kist aan te stampen, wordt het zand volgens Eveline ,,zo hard als beton.” Hieruit worden figuren gesneden zoals bijvoorbeeld Zwelgje uit de Bommel-strip.

,,Ik kon me niet indenken dat er een draak uit die berg zand tevoorschijn zou komen”, zegt Olivia uit Münster, na twee dagen enthousiast zandkunstenaar.

Het jaarlijkse congres van studentenvereniging AEGEE, van 26 tot en met 28 mei, stond deze keer in het teken van zand. ’s Ochtends waren er lezingen, bijvoorbeeld over de productie van microchips uit silicium. ’s Middags bouwden de studenten op de parkeerplaats voor Technische Natuurkunde onder professionele begeleiding zandsculpturen.

In twee dagen tijd leerden de bouwers behalve de techniek ook het zandkunstenaarsjargon. Eveline: ,,Vormen snijden uit aangestampt zand heet carven.” Ook aanstampen heet anders: wacken, ,,dat doe je met een wacker, zo’n trilding waar stratenmakers mee werken.”

Het zat de zandkunstenaars niet mee. ,,Alles wat fout kon gaan ging ook fout”, zegt Bram van Driel van de organisatie. ,,Zondag vloog door de storm onze tent weg en er braken een paar buizen. Toen we de haringen voor de nieuwe tent in de grond sloegen, braken neus en bovenlip van Zwelgje af.”

De bouwsels hadden te lijden onder de hoosbuien. De opgekalefaterde Zwelgje kreeg tanden die neus en bovenlip moesten ondersteunen. In de loop van het weekend werd iedereen gegrepen door het zandvirus. Van Driel: ,,Iedereen werkte tijdens de regen gewoon door, echt fantastisch.”

Het ‘echte werk’ gebeurde de maandag na het AEGEE-congres. Een afvaardiging van civiele techniek gaat een brug van zand bouwen. Professor algemene constructieleer Leo Wagemans heeft zijn wetenschappelijke gewicht aan het gewaagde project verbinden. Professor grondmechanica Verruijt was resoluut in zijn oordeel: ,,Een brug van zand? Onmogelijk.”

Voor stagecoördinator Willem Dijk %de man die vindt dat iedere civielstudent moet weten hoe vers beton ruikt- kan het project eigenlijk niet mislukken. ,,Het principe van een experiment is immers dat je vooraf niet zeker weet of het lukt. Experimenten die mislukken zijn ook veel leuker.”

Drie studenten vormen de belasting op het blok zand, terwijl onder hen een boog steeds verder wordt uitgegraven. Tijdens het uitbikken komt in alle studenten het kind weer boven. Wagemans moet hen, maar ook zichzelf, in toom houden: ,,Voorzichtig jongens, niet te wild.”

Bij een overspanning van twee meter breed en 80 centimeter hoog dienen de eerste scheuren zich aan en worden de proefpersonen voor de zekerheid geëvacueerd. Even later ploft de hele boel in elkaar. Brug ingestort, experiment geslaagd.