Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

Zandkastelen

‘Echt onwijze spierpijn’ had Eveline na een dag lang zand aanstampen. Door het zand te mengen met de juiste hoeveelheid water en het in een houten kist aan te stampen, wordt het zand volgens Eveline ,,zo hard als beton.’

‘ Hieruit worden figuren gesneden zoals bijvoorbeeld Zwelgje uit de Bommel-strip.

,,Ik kon me niet indenken dat er een draak uit die berg zand tevoorschijn zou komen”, zegt Olivia uit Münster, na twee dagen enthousiast zandkunstenaar.

Het jaarlijkse congres van studentenvereniging AEGEE, van 26 tot en met 28 mei, stond deze keer in het teken van zand. ’s Ochtends waren er lezingen, bijvoorbeeld over de productie van microchips uit silicium. ’s Middags bouwden de studenten op de parkeerplaats voor Technische Natuurkunde onder professionele begeleiding zandsculpturen.

In twee dagen tijd leerden de bouwers behalve de techniek ook het zandkunstenaarsjargon. Eveline: ,,Vormen snijden uit aangestampt zand heet carven.” Ook aanstampen heet anders: wacken, ,,dat doe je met een wacker, zo’n trilding waar stratenmakers mee werken.”

Het zat de zandkunstenaars niet mee. ,,Alles wat fout kon gaan ging ook fout”, zegt Bram van Driel van de organisatie. ,,Zondag vloog door de storm onze tent weg en er braken een paar buizen. Toen we de haringen voor de nieuwe tent in de grond sloegen, braken neus en bovenlip van Zwelgje af.”

De bouwsels hadden te lijden onder de hoosbuien. De opgekalefaterde Zwelgje kreeg tanden die neus en bovenlip moesten ondersteunen. In de loop van het weekend werd iedereen gegrepen door het zandvirus. Van Driel: ,,Iedereen werkte tijdens de regen gewoon door, echt fantastisch.”

Het ‘echte werk’ gebeurde de maandag na het AEGEE-congres. Een afvaardiging van civiele techniek gaat een brug van zand bouwen. Professor algemene constructieleer Leo Wagemans heeft zijn wetenschappelijke gewicht aan het gewaagde project verbinden. Professor grondmechanica Verruijt was resoluut in zijn oordeel: ,,Een brug van zand? Onmogelijk.”

Voor stagecoördinator Willem Dijk %de man die vindt dat iedere civielstudent moet weten hoe vers beton ruikt- kan het project eigenlijk niet mislukken. ,,Het principe van een experiment is immers dat je vooraf niet zeker weet of het lukt. Experimenten die mislukken zijn ook veel leuker.”

Drie studenten vormen de belasting op het blok zand, terwijl onder hen een boog steeds verder wordt uitgegraven. Tijdens het uitbikken komt in alle studenten het kind weer boven. Wagemans moet hen, maar ook zichzelf, in toom houden: ,,Voorzichtig jongens, niet te wild.”

Bij een overspanning van twee meter breed en 80 centimeter hoog dienen de eerste scheuren zich aan en worden de proefpersonen voor de zekerheid geëvacueerd. Even later ploft de hele boel in elkaar. Brug ingestort, experiment geslaagd.

‘Echt onwijze spierpijn’ had Eveline na een dag lang zand aanstampen. Door het zand te mengen met de juiste hoeveelheid water en het in een houten kist aan te stampen, wordt het zand volgens Eveline ,,zo hard als beton.” Hieruit worden figuren gesneden zoals bijvoorbeeld Zwelgje uit de Bommel-strip.

,,Ik kon me niet indenken dat er een draak uit die berg zand tevoorschijn zou komen”, zegt Olivia uit Münster, na twee dagen enthousiast zandkunstenaar.

Het jaarlijkse congres van studentenvereniging AEGEE, van 26 tot en met 28 mei, stond deze keer in het teken van zand. ’s Ochtends waren er lezingen, bijvoorbeeld over de productie van microchips uit silicium. ’s Middags bouwden de studenten op de parkeerplaats voor Technische Natuurkunde onder professionele begeleiding zandsculpturen.

In twee dagen tijd leerden de bouwers behalve de techniek ook het zandkunstenaarsjargon. Eveline: ,,Vormen snijden uit aangestampt zand heet carven.” Ook aanstampen heet anders: wacken, ,,dat doe je met een wacker, zo’n trilding waar stratenmakers mee werken.”

Het zat de zandkunstenaars niet mee. ,,Alles wat fout kon gaan ging ook fout”, zegt Bram van Driel van de organisatie. ,,Zondag vloog door de storm onze tent weg en er braken een paar buizen. Toen we de haringen voor de nieuwe tent in de grond sloegen, braken neus en bovenlip van Zwelgje af.”

De bouwsels hadden te lijden onder de hoosbuien. De opgekalefaterde Zwelgje kreeg tanden die neus en bovenlip moesten ondersteunen. In de loop van het weekend werd iedereen gegrepen door het zandvirus. Van Driel: ,,Iedereen werkte tijdens de regen gewoon door, echt fantastisch.”

Het ‘echte werk’ gebeurde de maandag na het AEGEE-congres. Een afvaardiging van civiele techniek gaat een brug van zand bouwen. Professor algemene constructieleer Leo Wagemans heeft zijn wetenschappelijke gewicht aan het gewaagde project verbinden. Professor grondmechanica Verruijt was resoluut in zijn oordeel: ,,Een brug van zand? Onmogelijk.”

Voor stagecoördinator Willem Dijk %de man die vindt dat iedere civielstudent moet weten hoe vers beton ruikt- kan het project eigenlijk niet mislukken. ,,Het principe van een experiment is immers dat je vooraf niet zeker weet of het lukt. Experimenten die mislukken zijn ook veel leuker.”

Drie studenten vormen de belasting op het blok zand, terwijl onder hen een boog steeds verder wordt uitgegraven. Tijdens het uitbikken komt in alle studenten het kind weer boven. Wagemans moet hen, maar ook zichzelf, in toom houden: ,,Voorzichtig jongens, niet te wild.”

Bij een overspanning van twee meter breed en 80 centimeter hoog dienen de eerste scheuren zich aan en worden de proefpersonen voor de zekerheid geëvacueerd. Even later ploft de hele boel in elkaar. Brug ingestort, experiment geslaagd.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.