Het Binnenhof. In dit Delftse verzamelgebouw voor vakbonden en partijen broeit het vlak voor de verkiezingen en midden in de TU-herstructurering van spanning en activiteit. ,,Er gaat geen week voorbij of er zit een volwassen man bij mij aan tafel te huilen.”
Binnenhof
Maandag 21:45 uur, fractiekamer Aag . Omringd door Loesje-posters en oude campagneleuzen vergadert studentenpartij Aag over de aanstaande verkiezingen. De leus ‘Stem Aag voor de verandering’ bevalt de aanwezigen nog altijd, maar een aantal andere posters valt af. ,,Veel te schreeuwerig. Dat geldt niet meer”, vindt campagneleider Steven Sambell, ,,Aag is niet meer schreeuwerig.”
De kleine ruimte is gevuld met stelling- en archiefkasten, een koelkast en een grote vergadertafel. Aan het plafond een slappe ballon, op de ruiten vervaalde verkiezingsaffiches.
Vanavond wordt er, zoals zo vaak in dit gebouw, vergaderd. Verkiezingsstrategieën, thema’s op een rij zetten. Studentenraadslid Rikje Okker maakt duidelijk dat het verschil tussen de twee studentenpartijen niet al te groot is: ,,Voor de verkiezingsdebatten zijn we weken bezig geweest om stellingen te bedenken waarover onze denkbeelden anders waren dan die van Oras.”
Bolwerk
Dinsdag 12:30 uur, vergaderzaal . ,,Welkom op het laatste democratisch bolwerk van de TU.” Mister Binnenhof Martin Gorissen kan er nog niet zo goed aan wennen. Na de modernisering van het universitair bestuur (waarbij de oude universiteitsraad werd vervangen door een ondernemings- en een studentenraad) is zijn partij opgeheven. ,,Maar Democratisch Beleid is gewoon een begrip. Deze ontwikkelingen zijn wel aardig voor ons, we presenteren DB nu als een onafhankelijke partij in de onderdeelscommissies.”
We zijn toeschouwer bij de vergadering waarop een inventarisatie wordt gemaakt van DB-kandidaten voor die onderdeelscommissie-verkiezingen van 19 mei.
,,Kennen wij nog mensen bij Materiaalkunde?” IJsbrand Haagsma loodst de vergadering in no-time langs alle TU-onderdelen en legt onderwijl nog eens uit wat de essentie van DB-kandidaten is. ,,Omdat de mensen op een onafhankelijke lijst komen, is het niet de bedoeling dat wij hier van bovenaf gaan zeggen wat onze mensen moeten vinden. Iedereen kan zich bij ons thuisvoelen.”
De laatste agendapuntjes passeren en na een half uur ontspannen overleggen is de bijeenkomst afgelopen.
Gorissen laat de kamers van de eigenlijk niet meer bestaande partij zien en kan het niet laten nog wat politiek-inhoudelijke geluidjes te laten horen: ,,Er is nu in zeven maanden zonder u-raad nog niets gebeurd. En dit college minacht elke vorm van inspraak.”
In 1990 verhuisden alle toenmalige partijen van het ‘Moduul’, een *tijdelijk gebouwtje naast de Elektroflat, naar het gebouw achter de Rotterdamseweg. Om het nieuwe onderkomen meer herkenbaarheid te geven, gingen de gebruikers op zoek naar een naam. ,,Ik ben toen met een aantal anderen op het Binnenhof-idee gekomen. Niet iedereen was even enthousiast, maar de meerderheid was voor en sindsdien heet dit TUD-Binnenhof. Dat ‘TUD’ zet ik er altijd voor omdat anders de post heel ergens anders uitkomt”, verduidelijkt Gorissen, die nu secretaris van de ondernemingsraad is.
Bijzonder is dat DB de ruimte min of meer kraakt. Gorissen: ,,Omdat we niet meer bestaan krijgen we eigenlijk geen geld of huisvestiging meer van de TU.”
Patience
Dinsdag, 14:00 uur, werkkamer AbvaKabo . In de kast staat ‘Het Arbo-handboek’. Geen spoor van stakingsposters of andere trotse vakbondsrelikwieën. De ruimte van de AbvaKabo maakt een opvallend efficiënte en zakelijke indruk.
Rien Bos zit vandaag achter het bureau van de vakbondsconsulent. De computer staat aan, patience-spel op het scherm. Bestuurssecretaris Bos: ,,Het Binnenhof is voor ons toch heel belangrijk. Dit gebouw ligt onafhankelijk van de rest van de TU en is ook in de avonduren te gebruiken. Goed, het ligt niet centraal, maar met die onbekendheid valt het wel mee. De mensen weten ons eigenlijk altijd wel te vinden.”
De vakbond houdt zich vooral bezig met ‘zuiver individuele belangenbehartiging’. Wat dat inhoudt vertelt de vakbondsman: ,,Mensen bellen hier naar toe met vragen over hun eigen situatie. ‘Ik word ontslagen’ of ‘Ik heb problemen met de chef’, zijn zaken die ik vaak hoor. Wij proberen dan te bemiddelen of gewoon bij gesprekken aanwezig te zijn. Als ondersteuning voor onze leden. Maar soms vraag je jezelf tijdens zo’n gesprek wel af hoe het mogelijk is dat twee mensen zo onvoorstelbaar langs elkaar heen zitten te praten.”
Heeft iemand die voor de AbvaKabo werkt eigenlijk wel tijd om met bijvoorbeeld studenten in hetzelfde gebouw te overleggen? ,,Wij hebben redelijk veel contact. Maar studenten moeten zich niet bemoeien met bijvoorbeeld de arbeidsvoorwaarden van TU-personeel.”
Studentenraad-voorzitter Mieke De Schepper over de onderlinge verstandhouding: ,,Officieel hebben we nog geen contact gehad met de bonden. De gezamenlijke vergadering moet nog komen. Maar informeel hebben we wel overlegd. Wij hebben de laatste tijd wat meer contact gezocht.”
De ondernemingsraad keek lange tijd met een scheef gezicht naar de studentenraad en nam een afwachtende houding aan. Oras-studentenraadslid Martijn van de Poll: ,,Zij zijn redelijk gefrustreerd dat ze niks over onderwijsinhoudelijke aspecten of de begroting kunnen zeggen, en wij wel.”
Maar de vakbond lijkt eerder gefrustreerd over de rol van de partij Democratisch Beleid. Bos: ,,Veel mensen van DB waren ook lid bij ons. In feite had je DB net als alle andere fracties op kunnen heffen toen de universiteitsraad werd afgeschaft. Wij willen best samenwerken, al heb je natuurlijk altijd gescheiden belangen. MaarDemocratisch Beleid zet zich altijd af tegen de vakbonden.”
Dresscode
Woensdag, 10:00 uur, Aula Commissiekamer 2 . Laura van Breen haast zich de trappen op. Met een ,,Wij zouden uiteraard niet zonder u beginnen, mevrouw”, begroet rector Wakker het studentenraadslid bij binnenkomst. Het overleg tussen het college van bestuur en de studentenraad vindt plaats in de Aula. De volledige fracties van Oras en Aag zitten met en zonder pak in commissiekamer twee.
,,Ik heb hier al weer iets geleerd, mijn dank hiervoor. Ik hoop trouwens niet dat er copyright op deze teksten zit, want ik wil er graag gebruik van maken.” Het is de bijna kinderachtig-formele vergaderstijl van de rector-magnificus die nog het meest opvalt tijdens de bespreking.
Op de agenda staat een aantal belangrijke zaken met betrekking tot het onderwijs en de bevoegdheden van de studentenraad. Aag en met name Oras stellen vragen, de rector antwoordt en houdt zeker rekening met de mening van de studenten: ,,Het voortschrijdend inzicht is ook bij de rector aanwezig.” Maar ondanks dat inzicht hangt er toch een wat ongemakkelijke sfeer, het zijn geen open discussies. Met name de collegeleden krijgen de kans hun zegje te doen. Zo valt tijdens twee uur overleg welgeteld veertien keer de naam van het als ideaal gepresenteerde MIT.
Oras-fractievoorzitter Mieke De Schepper: ,,Dat ligt aan Wakker, onder Blaauwendraad was dat anders. Het is zijn stijl, je moet er doorheen prikken. Maar na de eerste overlegvergadering kwamen we bijna jankend naar buiten: we hadden het totaal gehad, het was echt verschrikkelijk.”
Nadat de studenten klaagden dat ‘dit geen manier van vergaderen was’, verliep het overleg beter.
,,Zo’n overleg is een hoop geblaat en er omheen praten. Het zijn vooral de kleine puntjes waarop je resultaten kunt behalen. Maar eigenlijk gebeurt al het werk al voor deze vergaderingen. Dit dient alleen om besluiten te bekrachtigen”, verklaart Aag-fractievoorzitter Frank Heere.
Een opvallend en altijd benadrukt onderscheid tussen de studentenpartijen is het dragen van een pak. Waarom hebben Aag-studenten geen pak aan? ,,Het gaat toch gewoon om de inhoud? Het geeft ook meteen het verschil met de Oras weer: wij werken losser en individueler”, lacht Heere.
,,Waarom nog steeds in pak naar vergaderingen?” Koen van der Maaten legt uit: ,,Waarom zouden we niet meer in pak gaan. En tijdens een overleg met het bestuur van de universiteit is het niet meer dan normaal dat je correct gekleed gaat.”
,,We hebben op congressen wel gemerkt dat mensen niet denken ‘Oh, weer zo’n kutstudent’, maar dat ze gewoon met je spreken wanneer je in pak komt”, nuanceert De Schepper de Oras-dresscode. ,,Mensen nemen je serieuzer als je netter gekleed bent. Verder past het altijd en is het deel van ons imago. We doen nu wel meer samen met de Aag. Maar het is wennen, je merkt toch nog steeds dat we dingen vaak heel anders aanpakken. En dat botst af en toe. Je probeert het wel op te lossen door eerlijk te zeggen wat je van elkaar vindt.Maar toch…”
Gezelligheid
Donderdag, 10:30 uur, Vergaderzaal . Het topje van de Delftse studentenijsberg vergadert iedere week informeel over ‘van alles en nog wat’. Oras, Stip, VSSD, Vera en SVR vinden elkaar in dit fameuze ‘Delfts Overleg’.
Martijn van de Poll: ,,Het Delfts overleg is gewoon verschrikkelijk leuk, je hoort heel veel van heel verschillende kanten. En het is enorm gezellig.” Hij is niet bang dat het gezellige lobby- en overlegclubje zich met alles in Delft gaat bemoeien: ,,We proberen ons juist te richten op de praktische aspecten.”
Tijdens de vergadering bespreken de deelnemers de voorlichtingsdagen, de EHBO-cursus voor verenigingen en het kamergarantieplan. Maar meer nog wordt tijdens het overleg iedereen op de hoogte gehouden van elkaars plannen. En kunnen zaken snel naar elkaar doorgespeeld worden.
Mirik Castro (Stip): ,,Ik heb een verzoek gekregen van alle Delftse raadsleden of ze langs de verschillende sociëteiten rondgeleid kunnen worden. Dat lijkt me iets voor de Vera.”
Het loopt allemaal gesmeerd tot de afspraak voor een volgende vergadering gemaakt moet worden. En dan blijkt dat hier echt de drukstbezette Delftse vergadertijgers rond de tafel zitten: het kost ruim een kwartier om die afspraak te maken.
Brie
Donderdag, 12:30 uur, Grasveld . Mooi weer, dus naar buiten. De wekelijkse Aag-lunch wordt naar het grasveld voor de fractiekamer verplaatst. Voor 2,50 gulden kunnen Aag-sympathisanten hier een uitgebreide broodmaaltijd (vlokken, komijnekaas en diverse vleeswaren) nuttigen en tegelijkertijd bijpraten met de Aag-fractie.
,,Het is vooral een sociaal gebeuren. Maar ook serieuzere zaken bespreken we hier wel”, zegt Frank Heere.
Terwijl de brie door de lucht vliegt, vertelt Heere over het werken op het Binnenhof: ,,Ik kan hier lekker rustig werken. Dat is het voordeel van de wat afgelegen ligging. Ik weet wel hoe druk het op studieverenigingen is, met altijd in- en uitlopende studenten.”
De Aag-fractievoorzitter is wel bang om in het Binnenhof ‘het contact met zijn faculteit te verliezen’. ,,Daarom ben ik in de redactie van ons faculteitsblad gestapt, zodat ik in ieder geval één keer per week op Natuurkunde kom.”
,,Wil iedereen even betalen, de Aag-lunchGestapo heeft een zwarte lijst met wanbetalers opgesteld.”
Altaar
Vrijdag, 15:00 uur, Kamer Oras . Het Binnenhof-gevoel van de Oras-fractie is gering. Martijn van de Poll: ,,Het probleem is dat niet alles hier zit. De aanwezigheid van Aag is essentieel, maar voor de rest zit alles waar we als studentenraad mee te maken hebben op het hoofdgebouw. Ik mis nu de contacten met ambtenaren, mensen eventegenkomen is er niet meer bij. Kijk, op het hoofdgebouw vind je misschien nog wel eens wat onder het kopieerapparaat.”
Ook De Schepper is nog niet gelukkig: ,,Nee, we willen er nog een telefoonlijn bij en een studentenraad-netwerk. We hebben nu nog maar één Internet-aansluiting. Maar het is al veel beter dan vroeger. We zaten eerst aan de overkant op twaalf vierkante meter, met zes mensen, drie bureaus en een computer. Maar we zitten hier ongeveer full-time te werken. Alleen als je echt rustig wilt werken ga je thuis zitten.”
Aan de muur van de Oras-fractiekamer hangt het – inmiddels beruchte – altaar. Collegevoorzitter De Voogd is er zelfs een keer speciaal voor komen kijken. Want foto’s van de drie leden van het Delftse college van bestuur, staren als overrijpe Oras-lijsttrekkers de bezoeker aan. Uiteraard omringd met historische campagne-posters.
De Oras-fractievoorzitter lacht: ,,De foto van Wakker is niet vervangen, omdat we nooit een foto van Blaauwendraad hadden opgehangen. Waarom een altaar? Omdat het gewoon grappig is, iedereen besteedt er aandacht aan, terwijl het daar echt ongeveer voor Jan Lul hangt.”
Schepping
Vrijdag, 15:30 uur, secretariaat CFO . ,,Wij hanteren als CFO niet het conflictmodel, dat is niet onze stijl. Dat komt waarschijnlijk uit onze christelijke wortels, waarbij je toch de opdracht hebt om de Schepping te beheren.”
Het CFO is een onderbond van de Christelijke vakbond CNV.
Ron Reijsbergen: ,,Ik ben eigenlijk de eerste professionele CFO-ondersteuner op het Binnenhof. Mensen ondersteunen, belangen behartigen, dat is mijn vak. Bij bijvoorbeeld een conflictsituatie op de werkvloer kom ik in beeld. De deur staat hier daarom altijd open, je hoort de mensen aan. Er moeten nu bijvoorbeeld veel mensen weg bij de TU. Dat kunnen heel emotionele gesprekken zijn. Ik zal je vertellen dat er geen week voorbij gaat waarin ik geen huilende mensen aan tafel heb. Huilende volwassen mannen. Dat soort dingen komen toch heel veel voor.”
De CFO’er heeft het om die reden vaak ‘best moeilijk’ met zijn werk. ,,Je komt er niet altijd even goed uit.”
De CFO-kamer is een van de kleinste ruimtes op het Binnenhof. ,,Hij mag van mij wel wat groter, maar deze kamer ligt vlak naast de ingang. Met als voordeel dat ik dus iedereen zie langskomen. De lijnen zijn hier kort en we moeten binnen het lokaal overleg toch veel samenwerken.”
Het contact met de studenten is volgens de CFO’er ‘lastiger te leggen’. Jaarlijks wisselende fracties en de lange opstartperiode voor ondernemings- en studentenraad zijn hier volgens hem de oorzaak van. ,,Het is wel heel duidelijk veranderd, de afgelopen jaren. Studenten waren vroeger nog niet zo actief en we zaten hier met minder bonden bij elkaar.”
De eerder genoemde irritaties tussen de vakbonden en het ‘ongeorganiseerde’ Democratisch Beleid zijn volgens Reijsbergen niet van toepassing op zijn bond. ,,Maar het is moeilijk er buiten te blijven. Die frustraties leiden ertoe dat het net is of alle vakbonden tegen de ongeorganiseerden zouden zijn. Verder wordenpersoonlijke tegenstellingen onder de vlag van organisaties uitgevochten. Maar er is geen tegenstelling tussen niet-georganiseerden en de vakbonden. Wij willen hier in dit gebouw eigenlijk allemaal de belangen van anderen zo goed mogelijk behartigen.”
Binnenhof
Maandag 21:45 uur, fractiekamer Aag . Omringd door Loesje-posters en oude campagneleuzen vergadert studentenpartij Aag over de aanstaande verkiezingen. De leus ‘Stem Aag voor de verandering’ bevalt de aanwezigen nog altijd, maar een aantal andere posters valt af. ,,Veel te schreeuwerig. Dat geldt niet meer”, vindt campagneleider Steven Sambell, ,,Aag is niet meer schreeuwerig.”
De kleine ruimte is gevuld met stelling- en archiefkasten, een koelkast en een grote vergadertafel. Aan het plafond een slappe ballon, op de ruiten vervaalde verkiezingsaffiches.
Vanavond wordt er, zoals zo vaak in dit gebouw, vergaderd. Verkiezingsstrategieën, thema’s op een rij zetten. Studentenraadslid Rikje Okker maakt duidelijk dat het verschil tussen de twee studentenpartijen niet al te groot is: ,,Voor de verkiezingsdebatten zijn we weken bezig geweest om stellingen te bedenken waarover onze denkbeelden anders waren dan die van Oras.”
Bolwerk
Dinsdag 12:30 uur, vergaderzaal . ,,Welkom op het laatste democratisch bolwerk van de TU.” Mister Binnenhof Martin Gorissen kan er nog niet zo goed aan wennen. Na de modernisering van het universitair bestuur (waarbij de oude universiteitsraad werd vervangen door een ondernemings- en een studentenraad) is zijn partij opgeheven. ,,Maar Democratisch Beleid is gewoon een begrip. Deze ontwikkelingen zijn wel aardig voor ons, we presenteren DB nu als een onafhankelijke partij in de onderdeelscommissies.”
We zijn toeschouwer bij de vergadering waarop een inventarisatie wordt gemaakt van DB-kandidaten voor die onderdeelscommissie-verkiezingen van 19 mei.
,,Kennen wij nog mensen bij Materiaalkunde?” IJsbrand Haagsma loodst de vergadering in no-time langs alle TU-onderdelen en legt onderwijl nog eens uit wat de essentie van DB-kandidaten is. ,,Omdat de mensen op een onafhankelijke lijst komen, is het niet de bedoeling dat wij hier van bovenaf gaan zeggen wat onze mensen moeten vinden. Iedereen kan zich bij ons thuisvoelen.”
De laatste agendapuntjes passeren en na een half uur ontspannen overleggen is de bijeenkomst afgelopen.
Gorissen laat de kamers van de eigenlijk niet meer bestaande partij zien en kan het niet laten nog wat politiek-inhoudelijke geluidjes te laten horen: ,,Er is nu in zeven maanden zonder u-raad nog niets gebeurd. En dit college minacht elke vorm van inspraak.”
In 1990 verhuisden alle toenmalige partijen van het ‘Moduul’, een *tijdelijk gebouwtje naast de Elektroflat, naar het gebouw achter de Rotterdamseweg. Om het nieuwe onderkomen meer herkenbaarheid te geven, gingen de gebruikers op zoek naar een naam. ,,Ik ben toen met een aantal anderen op het Binnenhof-idee gekomen. Niet iedereen was even enthousiast, maar de meerderheid was voor en sindsdien heet dit TUD-Binnenhof. Dat ‘TUD’ zet ik er altijd voor omdat anders de post heel ergens anders uitkomt”, verduidelijkt Gorissen, die nu secretaris van de ondernemingsraad is.
Bijzonder is dat DB de ruimte min of meer kraakt. Gorissen: ,,Omdat we niet meer bestaan krijgen we eigenlijk geen geld of huisvestiging meer van de TU.”
Patience
Dinsdag, 14:00 uur, werkkamer AbvaKabo . In de kast staat ‘Het Arbo-handboek’. Geen spoor van stakingsposters of andere trotse vakbondsrelikwieën. De ruimte van de AbvaKabo maakt een opvallend efficiënte en zakelijke indruk.
Rien Bos zit vandaag achter het bureau van de vakbondsconsulent. De computer staat aan, patience-spel op het scherm. Bestuurssecretaris Bos: ,,Het Binnenhof is voor ons toch heel belangrijk. Dit gebouw ligt onafhankelijk van de rest van de TU en is ook in de avonduren te gebruiken. Goed, het ligt niet centraal, maar met die onbekendheid valt het wel mee. De mensen weten ons eigenlijk altijd wel te vinden.”
De vakbond houdt zich vooral bezig met ‘zuiver individuele belangenbehartiging’. Wat dat inhoudt vertelt de vakbondsman: ,,Mensen bellen hier naar toe met vragen over hun eigen situatie. ‘Ik word ontslagen’ of ‘Ik heb problemen met de chef’, zijn zaken die ik vaak hoor. Wij proberen dan te bemiddelen of gewoon bij gesprekken aanwezig te zijn. Als ondersteuning voor onze leden. Maar soms vraag je jezelf tijdens zo’n gesprek wel af hoe het mogelijk is dat twee mensen zo onvoorstelbaar langs elkaar heen zitten te praten.”
Heeft iemand die voor de AbvaKabo werkt eigenlijk wel tijd om met bijvoorbeeld studenten in hetzelfde gebouw te overleggen? ,,Wij hebben redelijk veel contact. Maar studenten moeten zich niet bemoeien met bijvoorbeeld de arbeidsvoorwaarden van TU-personeel.”
Studentenraad-voorzitter Mieke De Schepper over de onderlinge verstandhouding: ,,Officieel hebben we nog geen contact gehad met de bonden. De gezamenlijke vergadering moet nog komen. Maar informeel hebben we wel overlegd. Wij hebben de laatste tijd wat meer contact gezocht.”
De ondernemingsraad keek lange tijd met een scheef gezicht naar de studentenraad en nam een afwachtende houding aan. Oras-studentenraadslid Martijn van de Poll: ,,Zij zijn redelijk gefrustreerd dat ze niks over onderwijsinhoudelijke aspecten of de begroting kunnen zeggen, en wij wel.”
Maar de vakbond lijkt eerder gefrustreerd over de rol van de partij Democratisch Beleid. Bos: ,,Veel mensen van DB waren ook lid bij ons. In feite had je DB net als alle andere fracties op kunnen heffen toen de universiteitsraad werd afgeschaft. Wij willen best samenwerken, al heb je natuurlijk altijd gescheiden belangen. MaarDemocratisch Beleid zet zich altijd af tegen de vakbonden.”
Dresscode
Woensdag, 10:00 uur, Aula Commissiekamer 2 . Laura van Breen haast zich de trappen op. Met een ,,Wij zouden uiteraard niet zonder u beginnen, mevrouw”, begroet rector Wakker het studentenraadslid bij binnenkomst. Het overleg tussen het college van bestuur en de studentenraad vindt plaats in de Aula. De volledige fracties van Oras en Aag zitten met en zonder pak in commissiekamer twee.
,,Ik heb hier al weer iets geleerd, mijn dank hiervoor. Ik hoop trouwens niet dat er copyright op deze teksten zit, want ik wil er graag gebruik van maken.” Het is de bijna kinderachtig-formele vergaderstijl van de rector-magnificus die nog het meest opvalt tijdens de bespreking.
Op de agenda staat een aantal belangrijke zaken met betrekking tot het onderwijs en de bevoegdheden van de studentenraad. Aag en met name Oras stellen vragen, de rector antwoordt en houdt zeker rekening met de mening van de studenten: ,,Het voortschrijdend inzicht is ook bij de rector aanwezig.” Maar ondanks dat inzicht hangt er toch een wat ongemakkelijke sfeer, het zijn geen open discussies. Met name de collegeleden krijgen de kans hun zegje te doen. Zo valt tijdens twee uur overleg welgeteld veertien keer de naam van het als ideaal gepresenteerde MIT.
Oras-fractievoorzitter Mieke De Schepper: ,,Dat ligt aan Wakker, onder Blaauwendraad was dat anders. Het is zijn stijl, je moet er doorheen prikken. Maar na de eerste overlegvergadering kwamen we bijna jankend naar buiten: we hadden het totaal gehad, het was echt verschrikkelijk.”
Nadat de studenten klaagden dat ‘dit geen manier van vergaderen was’, verliep het overleg beter.
,,Zo’n overleg is een hoop geblaat en er omheen praten. Het zijn vooral de kleine puntjes waarop je resultaten kunt behalen. Maar eigenlijk gebeurt al het werk al voor deze vergaderingen. Dit dient alleen om besluiten te bekrachtigen”, verklaart Aag-fractievoorzitter Frank Heere.
Een opvallend en altijd benadrukt onderscheid tussen de studentenpartijen is het dragen van een pak. Waarom hebben Aag-studenten geen pak aan? ,,Het gaat toch gewoon om de inhoud? Het geeft ook meteen het verschil met de Oras weer: wij werken losser en individueler”, lacht Heere.
,,Waarom nog steeds in pak naar vergaderingen?” Koen van der Maaten legt uit: ,,Waarom zouden we niet meer in pak gaan. En tijdens een overleg met het bestuur van de universiteit is het niet meer dan normaal dat je correct gekleed gaat.”
,,We hebben op congressen wel gemerkt dat mensen niet denken ‘Oh, weer zo’n kutstudent’, maar dat ze gewoon met je spreken wanneer je in pak komt”, nuanceert De Schepper de Oras-dresscode. ,,Mensen nemen je serieuzer als je netter gekleed bent. Verder past het altijd en is het deel van ons imago. We doen nu wel meer samen met de Aag. Maar het is wennen, je merkt toch nog steeds dat we dingen vaak heel anders aanpakken. En dat botst af en toe. Je probeert het wel op te lossen door eerlijk te zeggen wat je van elkaar vindt.Maar toch…”
Gezelligheid
Donderdag, 10:30 uur, Vergaderzaal . Het topje van de Delftse studentenijsberg vergadert iedere week informeel over ‘van alles en nog wat’. Oras, Stip, VSSD, Vera en SVR vinden elkaar in dit fameuze ‘Delfts Overleg’.
Martijn van de Poll: ,,Het Delfts overleg is gewoon verschrikkelijk leuk, je hoort heel veel van heel verschillende kanten. En het is enorm gezellig.” Hij is niet bang dat het gezellige lobby- en overlegclubje zich met alles in Delft gaat bemoeien: ,,We proberen ons juist te richten op de praktische aspecten.”
Tijdens de vergadering bespreken de deelnemers de voorlichtingsdagen, de EHBO-cursus voor verenigingen en het kamergarantieplan. Maar meer nog wordt tijdens het overleg iedereen op de hoogte gehouden van elkaars plannen. En kunnen zaken snel naar elkaar doorgespeeld worden.
Mirik Castro (Stip): ,,Ik heb een verzoek gekregen van alle Delftse raadsleden of ze langs de verschillende sociëteiten rondgeleid kunnen worden. Dat lijkt me iets voor de Vera.”
Het loopt allemaal gesmeerd tot de afspraak voor een volgende vergadering gemaakt moet worden. En dan blijkt dat hier echt de drukstbezette Delftse vergadertijgers rond de tafel zitten: het kost ruim een kwartier om die afspraak te maken.
Brie
Donderdag, 12:30 uur, Grasveld . Mooi weer, dus naar buiten. De wekelijkse Aag-lunch wordt naar het grasveld voor de fractiekamer verplaatst. Voor 2,50 gulden kunnen Aag-sympathisanten hier een uitgebreide broodmaaltijd (vlokken, komijnekaas en diverse vleeswaren) nuttigen en tegelijkertijd bijpraten met de Aag-fractie.
,,Het is vooral een sociaal gebeuren. Maar ook serieuzere zaken bespreken we hier wel”, zegt Frank Heere.
Terwijl de brie door de lucht vliegt, vertelt Heere over het werken op het Binnenhof: ,,Ik kan hier lekker rustig werken. Dat is het voordeel van de wat afgelegen ligging. Ik weet wel hoe druk het op studieverenigingen is, met altijd in- en uitlopende studenten.”
De Aag-fractievoorzitter is wel bang om in het Binnenhof ‘het contact met zijn faculteit te verliezen’. ,,Daarom ben ik in de redactie van ons faculteitsblad gestapt, zodat ik in ieder geval één keer per week op Natuurkunde kom.”
,,Wil iedereen even betalen, de Aag-lunchGestapo heeft een zwarte lijst met wanbetalers opgesteld.”
Altaar
Vrijdag, 15:00 uur, Kamer Oras . Het Binnenhof-gevoel van de Oras-fractie is gering. Martijn van de Poll: ,,Het probleem is dat niet alles hier zit. De aanwezigheid van Aag is essentieel, maar voor de rest zit alles waar we als studentenraad mee te maken hebben op het hoofdgebouw. Ik mis nu de contacten met ambtenaren, mensen eventegenkomen is er niet meer bij. Kijk, op het hoofdgebouw vind je misschien nog wel eens wat onder het kopieerapparaat.”
Ook De Schepper is nog niet gelukkig: ,,Nee, we willen er nog een telefoonlijn bij en een studentenraad-netwerk. We hebben nu nog maar één Internet-aansluiting. Maar het is al veel beter dan vroeger. We zaten eerst aan de overkant op twaalf vierkante meter, met zes mensen, drie bureaus en een computer. Maar we zitten hier ongeveer full-time te werken. Alleen als je echt rustig wilt werken ga je thuis zitten.”
Aan de muur van de Oras-fractiekamer hangt het – inmiddels beruchte – altaar. Collegevoorzitter De Voogd is er zelfs een keer speciaal voor komen kijken. Want foto’s van de drie leden van het Delftse college van bestuur, staren als overrijpe Oras-lijsttrekkers de bezoeker aan. Uiteraard omringd met historische campagne-posters.
De Oras-fractievoorzitter lacht: ,,De foto van Wakker is niet vervangen, omdat we nooit een foto van Blaauwendraad hadden opgehangen. Waarom een altaar? Omdat het gewoon grappig is, iedereen besteedt er aandacht aan, terwijl het daar echt ongeveer voor Jan Lul hangt.”
Schepping
Vrijdag, 15:30 uur, secretariaat CFO . ,,Wij hanteren als CFO niet het conflictmodel, dat is niet onze stijl. Dat komt waarschijnlijk uit onze christelijke wortels, waarbij je toch de opdracht hebt om de Schepping te beheren.”
Het CFO is een onderbond van de Christelijke vakbond CNV.
Ron Reijsbergen: ,,Ik ben eigenlijk de eerste professionele CFO-ondersteuner op het Binnenhof. Mensen ondersteunen, belangen behartigen, dat is mijn vak. Bij bijvoorbeeld een conflictsituatie op de werkvloer kom ik in beeld. De deur staat hier daarom altijd open, je hoort de mensen aan. Er moeten nu bijvoorbeeld veel mensen weg bij de TU. Dat kunnen heel emotionele gesprekken zijn. Ik zal je vertellen dat er geen week voorbij gaat waarin ik geen huilende mensen aan tafel heb. Huilende volwassen mannen. Dat soort dingen komen toch heel veel voor.”
De CFO’er heeft het om die reden vaak ‘best moeilijk’ met zijn werk. ,,Je komt er niet altijd even goed uit.”
De CFO-kamer is een van de kleinste ruimtes op het Binnenhof. ,,Hij mag van mij wel wat groter, maar deze kamer ligt vlak naast de ingang. Met als voordeel dat ik dus iedereen zie langskomen. De lijnen zijn hier kort en we moeten binnen het lokaal overleg toch veel samenwerken.”
Het contact met de studenten is volgens de CFO’er ‘lastiger te leggen’. Jaarlijks wisselende fracties en de lange opstartperiode voor ondernemings- en studentenraad zijn hier volgens hem de oorzaak van. ,,Het is wel heel duidelijk veranderd, de afgelopen jaren. Studenten waren vroeger nog niet zo actief en we zaten hier met minder bonden bij elkaar.”
De eerder genoemde irritaties tussen de vakbonden en het ‘ongeorganiseerde’ Democratisch Beleid zijn volgens Reijsbergen niet van toepassing op zijn bond. ,,Maar het is moeilijk er buiten te blijven. Die frustraties leiden ertoe dat het net is of alle vakbonden tegen de ongeorganiseerden zouden zijn. Verder wordenpersoonlijke tegenstellingen onder de vlag van organisaties uitgevochten. Maar er is geen tegenstelling tussen niet-georganiseerden en de vakbonden. Wij willen hier in dit gebouw eigenlijk allemaal de belangen van anderen zo goed mogelijk behartigen.”
Comments are closed.