TU wil snel meer ‘hogere’ vrouwen

Het college heeft streefcijfers opgesteld voor het aantal vrouwen dat in het jaar 2001 een leidinggevende positie moet innemen aan de TU. De faculteiten ontvingen begin dit jaar een notitie waaruit blijkt dat er met name in de hogere functies twee- tot viermaal zoveel vrouwen moeten komen.

In 1997 telde de TU Delft zes vrouwelijke hoofddocenten (UHD’s). Dat is iets meer dan twee procent van het totaal. Over twee jaar moeten dat er ruim vier maal zoveel zijn. Ook het aandeel vrouwelijke hoogleraren (nu vijf in totaal) moet omhoog van twee naar bijna acht procent.

Vrouwelijke universitair docenten (UD’s) zijn iets minder schaars in Delft. Als de wensen van het college in vervulling gaan, worden dat er in 2001 twee maal zoveel. Alleen de opleidingen Technische Bestuurskunde, Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Geodesie voldoen op dit moment bijna aan de gestelde normen voor vrouwelijke docenten.

Beleidsmedewerker drs. K.M. van den Ordel van de stafeenheid P&O erkent dat er geen harde sancties bestaan voor faculteiten die straks niet aan de normen voldoen. ,,Maar ze krijgen wel het college op bezoek tijdens de P&O-reviews. Dan worden ze aangesproken op hun vorderingen op dit gebied.”
Discriminatie

Via het beleid voor het wetenschappelijk personeel (wp-beleid) probeert de TU meer evenwicht te brengen in het aantal mannen en vrouwen. Er wordt nagedacht over het instellen van verschillende typen hoogleraren. Door differentiëring van de eisen zouden de kansen van vrouwen hier toenemen. Ook het formuleren van ‘objectieve’ criteria voor goede docenten zou in hun voordeel werken.

De TU overweegt daarnaast de introductie van het ‘up-via-out systeem’. Hierin zit iedere medewerker hooguit vijf jaar op dezelfde plaats, waarna wordt bekeken of deze kan doorstromen naar een hogere functie. Zo niet, dan wordt gezocht naar een beter passende functie. Omdat de doorstroom hiermee op gang komt, zouden vrouwen versneld kunnen opstomen naar de vrijgekomen functies.

Het hoofd P&O van Technische Natuurwetenschappen (TNW), E. Pauw, ziet het er niet van komen dat de streefcijfers gehaald worden zonder extra maatregelen. ,,We krijgen niet voldoende vrouwelijke kandidaten op vacatures. Ik denk dat de zware wetenschappelijke banen aan de TU gewoon niet zo geliefd zijn bij vrouwen.” Pauw probeert wel de huidige vrouwelijke aio’s bij TNW te stimuleren.

Bij Elektrotechniek kan het streefgetal voor UHD’s wel gehaald worden, denkt het hoofd P&O, drs. N.J. van der Griend. ,,Maar bij UD’s betwijfel ik dat”, gaat ze verder. ,,Bij gelijke geschiktheid kiezen we wel voor een vrouw, maar dat is een situatie die niet vaak voorkomt door het geringe aanbod vankandidaten.” Van der Griend is niet voor positieve discriminatie, maar ze vindt de aandacht voor evenredige vertegenwoordiging goed: ,,Om zichtbaar te maken hoe het gesteld is met het vrouwelijk aandeel in je organisatie. Maar recht trek je de situatie toch niet. Daarvoor is het aanbod gewoon te klein.”

Het college heeft streefcijfers opgesteld voor het aantal vrouwen dat in het jaar 2001 een leidinggevende positie moet innemen aan de TU. De faculteiten ontvingen begin dit jaar een notitie waaruit blijkt dat er met name in de hogere functies twee- tot viermaal zoveel vrouwen moeten komen.

In 1997 telde de TU Delft zes vrouwelijke hoofddocenten (UHD’s). Dat is iets meer dan twee procent van het totaal. Over twee jaar moeten dat er ruim vier maal zoveel zijn. Ook het aandeel vrouwelijke hoogleraren (nu vijf in totaal) moet omhoog van twee naar bijna acht procent.

Vrouwelijke universitair docenten (UD’s) zijn iets minder schaars in Delft. Als de wensen van het college in vervulling gaan, worden dat er in 2001 twee maal zoveel. Alleen de opleidingen Technische Bestuurskunde, Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Geodesie voldoen op dit moment bijna aan de gestelde normen voor vrouwelijke docenten.

Beleidsmedewerker drs. K.M. van den Ordel van de stafeenheid P&O erkent dat er geen harde sancties bestaan voor faculteiten die straks niet aan de normen voldoen. ,,Maar ze krijgen wel het college op bezoek tijdens de P&O-reviews. Dan worden ze aangesproken op hun vorderingen op dit gebied.”
Discriminatie

Via het beleid voor het wetenschappelijk personeel (wp-beleid) probeert de TU meer evenwicht te brengen in het aantal mannen en vrouwen. Er wordt nagedacht over het instellen van verschillende typen hoogleraren. Door differentiëring van de eisen zouden de kansen van vrouwen hier toenemen. Ook het formuleren van ‘objectieve’ criteria voor goede docenten zou in hun voordeel werken.

De TU overweegt daarnaast de introductie van het ‘up-via-out systeem’. Hierin zit iedere medewerker hooguit vijf jaar op dezelfde plaats, waarna wordt bekeken of deze kan doorstromen naar een hogere functie. Zo niet, dan wordt gezocht naar een beter passende functie. Omdat de doorstroom hiermee op gang komt, zouden vrouwen versneld kunnen opstomen naar de vrijgekomen functies.

Het hoofd P&O van Technische Natuurwetenschappen (TNW), E. Pauw, ziet het er niet van komen dat de streefcijfers gehaald worden zonder extra maatregelen. ,,We krijgen niet voldoende vrouwelijke kandidaten op vacatures. Ik denk dat de zware wetenschappelijke banen aan de TU gewoon niet zo geliefd zijn bij vrouwen.” Pauw probeert wel de huidige vrouwelijke aio’s bij TNW te stimuleren.

Bij Elektrotechniek kan het streefgetal voor UHD’s wel gehaald worden, denkt het hoofd P&O, drs. N.J. van der Griend. ,,Maar bij UD’s betwijfel ik dat”, gaat ze verder. ,,Bij gelijke geschiktheid kiezen we wel voor een vrouw, maar dat is een situatie die niet vaak voorkomt door het geringe aanbod vankandidaten.” Van der Griend is niet voor positieve discriminatie, maar ze vindt de aandacht voor evenredige vertegenwoordiging goed: ,,Om zichtbaar te maken hoe het gesteld is met het vrouwelijk aandeel in je organisatie. Maar recht trek je de situatie toch niet. Daarvoor is het aanbod gewoon te klein.”