TU-alumnus ontwikkelt eigen horloge

In Georgië kocht Laurens de Rijke op een rommelmarkt een oud mechanisch horloge, als souvenir. De Delftse ontwerper droeg deze Russische Vostok de rest van zijn avontuur; de Zijderoute afrijden op een oude Vespa. Zijn irritaties ten spijt, want met handschoenen aan was met geen mogelijkheid de tijd af te lezen. On the road kwam de industrieel ontwerper in hem naar boven: voor dit probleem moest en zou hij een oplossing vinden. En waar De Rijke voorafgaand aan zijn reis nog geen idee had wat hij na zijn bachelor wilde doen, wist hij nu zeker: een eigen horloge ontwikkelen. Een driver watch.

Afstuderen op een eigen ontwerp
Zijn opleiding bood de mogelijkheid om af te studeren op een eigen ontwerp. De Rijke kwam terecht bij sieraadontwerper en industrieel vormgever Bruno Ninaber van Eyben, in wiens studio hij leerde frezen en ontwerpen. Hiervoor werd zelfs een oude draaibank van zolder gehaald waarop hij hele weken oefende. Hard work pays off, want voor zijn afstuderen ontwierp hij een werkend prototype: zijn eigen driver watch.

Laurens op de Pamir Highway in Tajikistan.

Gentleman driver
Niet bang voor avontuur, besloot De Rijke als zelfstandig ondernemer zijn horloge door te ontwikkelen. De wijzerplaat van een oorspronkelijke driver watch is iets gekanteld waardoor een motorrijder of automobilist de klok goed kan lezen. Volgens De Rijke kan dit nóg specialer. Hij richt zich op de gentleman driver. Bij die persoon past een horloge waar een zorgvuldige afweging is gemaakt tussen functie enerzijds en het horloge als ‘juweel’ anderzijds. Zo kan de driver de kast van het horloge onder een bepaalde hoek zetten en het bandje eenvoudig verwisselen voor een langere variant, om bijvoorbeeld over de jas te dragen. Het horloge ziet er ook nog eens stijlvol uit. “Het oog wil ook wat”, merkt De Rijke lachend op. Hij noemt zijn horloge de Amalfi Series.

Financieel haalbaar?
De weg die De Rijke aflegt, is hobbelig. Het ontwikkelen en financieel haalbaar maken van het project ging flink ten koste van zijn sociale leven. “Je moet er veel voor opgeven en dan heb je nog niets.” Zo financierde hij het project aanvankelijk volledig zelf, deels door bij te klussen als monteur/restaurateur en deels door te lenen bij DUO. Het afgelopen jaar zette hij een nieuwe stap door geld te lenen bij een financiële instelling.

De Amalfi Series heeft een beperkte oplage van 99 stuks.

Oude liefde
Mentaal is de ontwerper 24/7 bezig met zijn bedrijf. “Mijn doel is om volgend jaar 99 exemplaren van de eerste serie te verkopen.” Verder hoopt hij zijn bedrijf op stevige poten te zetten en een financieel gunstig werkklimaat te creëren. “Stel dat het lukt, dan kan ik dit gerust mijn hele leven doen.”

Tips voor studenten
Voor studenten die hun eigen product willen ontwikkelen, heeft hij zeker tips. “Authenticiteit en ambachtelijke vaardigheden zijn heel belangrijk. Tenzij je een flinke investering binnenhaalt, ontkom je er niet aan om zelf het vak te leren en de eerste stappen te zetten. Maar, dit geeft je veel vrijheid. Je bent immers eigen baas en neemt zelf je beslissingen, je bent niet afhankelijk van een investeerder. Een eigen onderneming kost geld, tijd en toewijding. En nog steeds gaan er elke maand dingen fout. Iedere beslissing heeft consequenties voor wat ik de volgende dag op mijn brood doe, maar het is wel echt van mij. Dat is me veel waard.”