Matthé ten Wolde doet in zijn artikel over het lustrumcongres van Handicap & Studie (‘Zaten docenten zelf maar in een rolstoel’, Delta 38) wat veel niet-gehandicapten doen: hij vergeet bijna dat er ook gehandicapten zijn, die niet in een rolstoel zitten.
Delen
Natuurlijk vormen de problemen van mensen die voor hun mobiliteit afhankelijk zijn van een rolstoel een schrijnend en tot de verbeelding sprekend voorbeeld van beperkte toegankelijkheid. Maar toegankelijkheid is meer dan het hebben van een rolstoeloprit, dit kan niet genoeg benadrukt worden. Het gaat verder dan een paar welwillende docenten. Het gaat óók over mogelijkheden een opleiding in je eigen tempo te kunnen volgen, over begrip voor jouw functiebeperking.
Zoals de heer Hermans benadrukte, wil hij het beleid overlaten aan de instellingen zelf. Het wordt tijd dat het college van bestuur toezeggingen doet. Voor studenten met een functiebeperking is de TU een doolhof van willekeur en bureaucratie. De studentendecaan die verantwoordelijk is voor alle studenten met een functiebeperking aan de TU Delft heeft hiervoor slechts een middag per week tot zijn beschikking. Natuurlijk moet er meer geld komen, maar het belangrijkste is een mentaliteitsverandering, juist van ‘gezonde’ mensen. Voor hen geldt immers: een handicap zit in een klein hoekje.
Namens de beleidsgroep Maatschappij van de VSSD,
Femke IJsseldijk
Matthé ten Wolde doet in zijn artikel over het lustrumcongres van Handicap & Studie (‘Zaten docenten zelf maar in een rolstoel’, Delta 38) wat veel niet-gehandicapten doen: hij vergeet bijna dat er ook gehandicapten zijn, die niet in een rolstoel zitten. Natuurlijk vormen de problemen van mensen die voor hun mobiliteit afhankelijk zijn van een rolstoel een schrijnend en tot de verbeelding sprekend voorbeeld van beperkte toegankelijkheid. Maar toegankelijkheid is meer dan het hebben van een rolstoeloprit, dit kan niet genoeg benadrukt worden. Het gaat verder dan een paar welwillende docenten. Het gaat óók over mogelijkheden een opleiding in je eigen tempo te kunnen volgen, over begrip voor jouw functiebeperking.
Zoals de heer Hermans benadrukte, wil hij het beleid overlaten aan de instellingen zelf. Het wordt tijd dat het college van bestuur toezeggingen doet. Voor studenten met een functiebeperking is de TU een doolhof van willekeur en bureaucratie. De studentendecaan die verantwoordelijk is voor alle studenten met een functiebeperking aan de TU Delft heeft hiervoor slechts een middag per week tot zijn beschikking. Natuurlijk moet er meer geld komen, maar het belangrijkste is een mentaliteitsverandering, juist van ‘gezonde’ mensen. Voor hen geldt immers: een handicap zit in een klein hoekje.
Namens de beleidsgroep Maatschappij van de VSSD,
Femke IJsseldijk
Comments are closed.