In HP/De Tijd van vorige week las ik dat het Stedelijk Gymnasium in Haarlem onvoldoende capaciteit heeft voor alle hoogbegaafde kinderen die zich daar aanmelden.
Delen
Ouders voeren kansloze rechtszaken en kinderen schrijven wanhopige brieven. Helaas, vol is vol en de laatste plaatsen zijn via loting vergeven. Als ik minister Plasterk was, zou ik onmiddellijk een tweede Stedelijk Gymnasium in Haarlem laten bouwen. Natuurlijk niet de capaciteit van de huidige school verdubbelen, want zelfs PvdA bewindslieden hebben inmiddels begrepen dat schaalvergroting leidt tot kwaliteitsverlies. Ook zou ik, als ik minister Plasterk was, laten nagaan in welke andere steden deze problematiek speelt. Deze schandvlek . het niet kunnen aanbieden van het best mogelijke onderwijs aan de slimste basisschoolverlaters . moet de allerhoogste prioriteit krijgen.
Helaas heeft minister Plasterk andere prioriteiten. Zoals het uitdelen van geld (800 miljoen euro) aan leraren naar wie jarenlang niet is geluisterd toen ze hun zorgen uitten over de politieke vernieling vernieuwing van het onderwijs en de doorgeslagen bureaucratisering. Meer geld lost hier echter niets op; het is slechts een bordkartonnen faade waarmee de politiek haar geveinsde oprechte zorg omtrent de kwaliteit van het onderwijs tracht af te kopen. Deze aflaat moet de commotie naar aanleiding van het rapport van de commissie Dijsselbloem doen vergeten. Ook de ouders van de dom gehouden leerlingen worden met geld gepaaid: gratis schoolboeken!
Die gratis schoolboeken kosten de belastingbetaler ruim 300 miljoen euro. Per jaar, vrees ik, want in alle commotie en discussies heb ik niemand gehoord over wat er volgend jaar met al die gratis boeken gebeurt. Worden die doorgegeven aan de volgende lichting leerlingen, die daarmee gratis tweedehands schoolboeken krijgt? Je hoeft ze niet naar de Slegte te brengen, want wie koopt er nou tweedehands boeken als je gratis nieuwe kan krijgen?
Meer salaris voor leraren en gratis schoolboeken kosten een slordige 1100 miljoen euro, maar leveren inhoudelijk niets op. De return on investment (ROI) is nihil. Veel tijdelijk blije gezichten, maar geen stijging van het niveau van leraar of leerling.
Hoewel ik een grote afkeer heb van voetbal, is het business model van betaald heel instructief. Ten eerste omdat iedereen het begrijpt en accepteert, en ten tweede omdat het werkt. Clubs met veel geld presteren bijna altijd beter dan clubs met weinig geld. Het is dan ook te triest voor woorden dat een voetbalclub zijn geld nuttiger besteedt dan het ministerie van Onderwijs. Voetbalclubs geven niet iedere speler, van het eerste elftal tot pupillen dertien, gratis voetbalschoenen. En ze geven niet alle leiders en trainers, van het eerste elftal tot en met welpen zeven, meer geld. Een voetbalclub huurt de beste trainer, trekt de beste spelers aan, en geeft jong talent volop aandacht.
Waarom worden talentvolle basisschoolverlaters dan niet ondersteund met de best mogelijke leerkrachten die tegen een goede beloning op uitstekende scholen werken? Omdat de linkse kerk dat te elitair vindt. Geen enkele voetbalclub besteedt geld aan pupillen dertien, maar de overheid pompt vele miljarden in het vmbo. In plaats van de beste leerlingen tot grote hoogte te brengen, proberen we de slechtste leerlingen iets minder dom te maken. Welke van deze twee keuzes geeft de beste ROI voor de maatschappij? Ik dacht dat wij minister Plasterk hadden ingehuurd om onze belastingcenten zo goed mogelijk te beleggen.
Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management
In HP/De Tijd van vorige week las ik dat het Stedelijk Gymnasium in Haarlem onvoldoende capaciteit heeft voor alle hoogbegaafde kinderen die zich daar aanmelden. Ouders voeren kansloze rechtszaken en kinderen schrijven wanhopige brieven. Helaas, vol is vol en de laatste plaatsen zijn via loting vergeven. Als ik minister Plasterk was, zou ik onmiddellijk een tweede Stedelijk Gymnasium in Haarlem laten bouwen. Natuurlijk niet de capaciteit van de huidige school verdubbelen, want zelfs PvdA bewindslieden hebben inmiddels begrepen dat schaalvergroting leidt tot kwaliteitsverlies. Ook zou ik, als ik minister Plasterk was, laten nagaan in welke andere steden deze problematiek speelt. Deze schandvlek . het niet kunnen aanbieden van het best mogelijke onderwijs aan de slimste basisschoolverlaters . moet de allerhoogste prioriteit krijgen.
Helaas heeft minister Plasterk andere prioriteiten. Zoals het uitdelen van geld (800 miljoen euro) aan leraren naar wie jarenlang niet is geluisterd toen ze hun zorgen uitten over de politieke vernieling vernieuwing van het onderwijs en de doorgeslagen bureaucratisering. Meer geld lost hier echter niets op; het is slechts een bordkartonnen faade waarmee de politiek haar geveinsde oprechte zorg omtrent de kwaliteit van het onderwijs tracht af te kopen. Deze aflaat moet de commotie naar aanleiding van het rapport van de commissie Dijsselbloem doen vergeten. Ook de ouders van de dom gehouden leerlingen worden met geld gepaaid: gratis schoolboeken!
Die gratis schoolboeken kosten de belastingbetaler ruim 300 miljoen euro. Per jaar, vrees ik, want in alle commotie en discussies heb ik niemand gehoord over wat er volgend jaar met al die gratis boeken gebeurt. Worden die doorgegeven aan de volgende lichting leerlingen, die daarmee gratis tweedehands schoolboeken krijgt? Je hoeft ze niet naar de Slegte te brengen, want wie koopt er nou tweedehands boeken als je gratis nieuwe kan krijgen?
Meer salaris voor leraren en gratis schoolboeken kosten een slordige 1100 miljoen euro, maar leveren inhoudelijk niets op. De return on investment (ROI) is nihil. Veel tijdelijk blije gezichten, maar geen stijging van het niveau van leraar of leerling.
Hoewel ik een grote afkeer heb van voetbal, is het business model van betaald heel instructief. Ten eerste omdat iedereen het begrijpt en accepteert, en ten tweede omdat het werkt. Clubs met veel geld presteren bijna altijd beter dan clubs met weinig geld. Het is dan ook te triest voor woorden dat een voetbalclub zijn geld nuttiger besteedt dan het ministerie van Onderwijs. Voetbalclubs geven niet iedere speler, van het eerste elftal tot pupillen dertien, gratis voetbalschoenen. En ze geven niet alle leiders en trainers, van het eerste elftal tot en met welpen zeven, meer geld. Een voetbalclub huurt de beste trainer, trekt de beste spelers aan, en geeft jong talent volop aandacht.
Waarom worden talentvolle basisschoolverlaters dan niet ondersteund met de best mogelijke leerkrachten die tegen een goede beloning op uitstekende scholen werken? Omdat de linkse kerk dat te elitair vindt. Geen enkele voetbalclub besteedt geld aan pupillen dertien, maar de overheid pompt vele miljarden in het vmbo. In plaats van de beste leerlingen tot grote hoogte te brengen, proberen we de slechtste leerlingen iets minder dom te maken. Welke van deze twee keuzes geeft de beste ROI voor de maatschappij? Ik dacht dat wij minister Plasterk hadden ingehuurd om onze belastingcenten zo goed mogelijk te beleggen.
Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management
Comments are closed.