Roept u maar

Dat stimuleerde niet. (…) Wij gaan de besten meer bieden. Er is de studenten niet structureel duidelijk gemaakt dat ook hier prestaties worden verlangd.”

(Collegevoorzitter Vredevoogd van de Leidse universiteit in NRC Handelsblad.)

,,De techneuten beroepen zich verder op de erkenningsproblemen van de Nederlandse ingenieur binnen Europa. Maar dat is niet meer dan een gelegenheidsargument (blijkt uit een dissertatie), want de Nederlandse ingenieur heeft in de praktijk geen enkel probleem om met zijn diploma in een ander land aan het werk te komen.”

(Robert
Sikkes in de Volkskrant over de vijfjarige cursusduur.)
,,Tussen 1982 en 1992 haalde 67 procent van alle studenten de propaedeuse en 80 procent van de verenigingsleden. Het percentage dat dit binnen een jaar doet, ligt wel lager. Van de leden studeert uiteindelijk de helft af, tegenover veertig procent van alle studenten. Leden doen dat minder vaak binnen vijf jaar, ze hebben er gemiddeld drie maanden meer voor nodig.”

(Jeroen Junte over het verenigingsleven in NRC Handelsblad.)

,,Hoe kon het zo eenvoudig? Het systeem werkte op vertrouwen. Ik was hier als professor benoemd en in eerste instantie ging men ervan uit dat je geen geld over de balk zou gooien. Als je dat toch deed dan merkte je dat later wel. ’t Lukte maar één keer. Dat vertrouwen is nu verdwenen. (…) Iedereen moet er z’n zegje over doen. Alleen de eerste stap is moeilijk, (maar) het opstijgen tot het beslisniveau duurt veel langer dan vroeger en vraagt veel meer papier.”

(Uit de afscheidsrede van professor Kommandeur – hoogleraar fysische chemie te Groningen.)

,,Als we deze lijn doortrekken (bedrijven die hun onderzoek uitbesteden aan universiteiten) worden de hoogleraren-ondernemers straks concurrenten. Ze zullen worden gevraagd naar hun prijs/prestatie-verhouding, premies, incentivces, naar hun service, hun feedback, de after-sales, noem maar op. De hoogleraren zullen de markt op moeten om niet ten onder te gaan. Wie vroeg nog naar de toekomst van het lange termijn fundamentele onderzoek? Een kniesoor waarschijnlijk.

(Hoofdartikel in Chemisch Weekblad.)

,,Wel een prachtig fietsnet aanleggen, maar ‘vergeten’ de burgers adequaat in te lichten. Elke stad kent zijn huis-aan-huisbladen. Gewoon elke week ruimte reserveren om de burgers te informeren over de mogelijkheden om je te verplaatsen in en naar de stad. Dat is iets dat ik mijn studenten zeker zal meegeven tijdens de komende colleges.”

(TU-‘fietsdocent’ ir. T. Welleman in De Telegraaf.)

,,De universiteit wordt misschien kleiner, maar in ieder geval interessanter. Wij willen de gelijkheidsficties die tot nu toe aan deze universiteit heersten doorbreken. Dat stimuleerde niet. (…) Wij gaan de besten meer bieden. Er is de studenten niet structureel duidelijk gemaakt dat ook hier prestaties worden verlangd.”

(Collegevoorzitter Vredevoogd van de Leidse universiteit in NRC Handelsblad.)

,,De techneuten beroepen zich verder op de erkenningsproblemen van de Nederlandse ingenieur binnen Europa. Maar dat is niet meer dan een gelegenheidsargument (blijkt uit een dissertatie), want de Nederlandse ingenieur heeft in de praktijk geen enkel probleem om met zijn diploma in een ander land aan het werk te komen.”

(Robert
Sikkes in de Volkskrant over de vijfjarige cursusduur.)
,,Tussen 1982 en 1992 haalde 67 procent van alle studenten de propaedeuse en 80 procent van de verenigingsleden. Het percentage dat dit binnen een jaar doet, ligt wel lager. Van de leden studeert uiteindelijk de helft af, tegenover veertig procent van alle studenten. Leden doen dat minder vaak binnen vijf jaar, ze hebben er gemiddeld drie maanden meer voor nodig.”

(Jeroen Junte over het verenigingsleven in NRC Handelsblad.)

,,Hoe kon het zo eenvoudig? Het systeem werkte op vertrouwen. Ik was hier als professor benoemd en in eerste instantie ging men ervan uit dat je geen geld over de balk zou gooien. Als je dat toch deed dan merkte je dat later wel. ’t Lukte maar één keer. Dat vertrouwen is nu verdwenen. (…) Iedereen moet er z’n zegje over doen. Alleen de eerste stap is moeilijk, (maar) het opstijgen tot het beslisniveau duurt veel langer dan vroeger en vraagt veel meer papier.”

(Uit de afscheidsrede van professor Kommandeur – hoogleraar fysische chemie te Groningen.)

,,Als we deze lijn doortrekken (bedrijven die hun onderzoek uitbesteden aan universiteiten) worden de hoogleraren-ondernemers straks concurrenten. Ze zullen worden gevraagd naar hun prijs/prestatie-verhouding, premies, incentivces, naar hun service, hun feedback, de after-sales, noem maar op. De hoogleraren zullen de markt op moeten om niet ten onder te gaan. Wie vroeg nog naar de toekomst van het lange termijn fundamentele onderzoek? Een kniesoor waarschijnlijk.

(Hoofdartikel in Chemisch Weekblad.)

,,Wel een prachtig fietsnet aanleggen, maar ‘vergeten’ de burgers adequaat in te lichten. Elke stad kent zijn huis-aan-huisbladen. Gewoon elke week ruimte reserveren om de burgers te informeren over de mogelijkheden om je te verplaatsen in en naar de stad. Dat is iets dat ik mijn studenten zeker zal meegeven tijdens de komende colleges.”

(TU-‘fietsdocent’ ir. T. Welleman in De Telegraaf.)