Campus

Roept u maar

,,Wij hebben een rotsvast vertrouwen in onze technologie. In een tijd waarin wij via de Hubbletelescoop naar de grenzen van het heelal kunnen kijken, zijn wij vergeten dat wij in Nederland slechts te gast zijn bij het water, en dat de krachten van de natuur het, statistisch gezien, altijd van ons kunnen winnen.’

(Prof.dr.ir. H.H.G.Savenije, hoogleraar waterbeheer aan het IHE, in De Volkskrant.)

,,Wij Nederlanders zijn het vanzelfsprekend gaan vinden dat de overheid ons tegen alle rampen beschermt, en dat als het toch een keer misgaat wij voor de geleden schade moeten worden schadeloos gesteld. Dit denken is mijns inziens gebaseerd op een ongeremd geloof in de mogelijkheden der techniek en een overschatting van ons menselijk kunnen.”

(Prof.dr.ir. H.H.G.Savenije in NRC Handelsblad.)

,,Lokale bestuurders varen blind op de voorspellingen van Rijkswaterstaat. Wat zouden ze anders moeten doen in het land van de Deltawerken, waar het waterbouwkundigen lijkt te zijn gelukt de verraderlijke Noordzee voor altijd buiten te sluiten? Daarnaast lijken voorspellingen voor een middelgrote rivier een koud kunstje. Maar, zoals bekend, wijzen de feiten in een andere richting.”

(Docent Informatica H. Crijns van de Erasmus Universiteit
in De Volkskrant.)
,,Plastic zandzakken hebben als nadeel dat de zakken zelf kunnen gaan schuiven. De theorie zegt dus dat bij gelijke waterdruk en damvorm de ‘plastic’ dam iets breder moet zijn dan de ‘jute’, om dezelfde wrijvingsweerstand te hebben.”

(Emeritus-hoogleraar waterbouwkunde J.F. Agema in Trouw.)

,,Het is verstandig voor zandzakken een grondsoort te kiezen met volop kleine korrels, die de gaten tussen de grotere soortgenoten opvullen en zo de neiging tot schuiven van het geheel verminderen. Het gaat om de juiste balans: te veel kleine korrels kunnen drijfzand doen ontstaan, te veel grote korrels laten het water ongehinderd passeren, en dat is, juist in een zandzak, bijzonder ongewenst.”

(Ir. P. Lubking, senior consultant strategisch onderzoek van Geomechanica Delft, in Trouw.)

,,Er is in het algemeen een goede afweging van belangen tot stand gekomen. Ik ben erop tegen dat landbouworganisaties de tijd rijp vinden om rekeningen te vereffenen met de natuurbeschermers. Ook voor de laatsten stond de veiligheid voorop. Maar werkelijk niemand heeft gedacht dat het zo’n vaart zou lopen. En daarom heeft de regering vermoedelijk ook de hand zo lang mogelijk op de knip willen houden.”

(Prof.dr.ir. C. van den Akker, hoogleraar waterbeheersing Civiele Techniek, in de Haagsche Courant.)

,,Je kunt het ook zien als een oefening in evacuatie. En die loopt ontzettend goed, lijkt alleen wat duur. En het idee blijft dat het allemaal wat opgeklopt is. Niet evenwichtig. niet voldoende gebruikmakend van de moderne technologie om ook bij een echte calamiteit nog heel wat te kunnen.”

(Organisatieadviseur C.J. Al over de watersnood in de Volkskrant.)

,,Wij hebben een rotsvast vertrouwen in onze technologie. In een tijd waarin wij via de Hubbletelescoop naar de grenzen van het heelal kunnen kijken, zijn wij vergeten dat wij in Nederland slechts te gast zijn bij het water, en dat de krachten van de natuur het, statistisch gezien, altijd van ons kunnen winnen.”

(Prof.dr.ir. H.H.G.Savenije, hoogleraar waterbeheer aan het IHE, in De Volkskrant.)

,,Wij Nederlanders zijn het vanzelfsprekend gaan vinden dat de overheid ons tegen alle rampen beschermt, en dat als het toch een keer misgaat wij voor de geleden schade moeten worden schadeloos gesteld. Dit denken is mijns inziens gebaseerd op een ongeremd geloof in de mogelijkheden der techniek en een overschatting van ons menselijk kunnen.”

(Prof.dr.ir. H.H.G.Savenije in NRC Handelsblad.)

,,Lokale bestuurders varen blind op de voorspellingen van Rijkswaterstaat. Wat zouden ze anders moeten doen in het land van de Deltawerken, waar het waterbouwkundigen lijkt te zijn gelukt de verraderlijke Noordzee voor altijd buiten te sluiten? Daarnaast lijken voorspellingen voor een middelgrote rivier een koud kunstje. Maar, zoals bekend, wijzen de feiten in een andere richting.”

(Docent Informatica H. Crijns van de Erasmus Universiteit
in De Volkskrant.)
,,Plastic zandzakken hebben als nadeel dat de zakken zelf kunnen gaan schuiven. De theorie zegt dus dat bij gelijke waterdruk en damvorm de ‘plastic’ dam iets breder moet zijn dan de ‘jute’, om dezelfde wrijvingsweerstand te hebben.”

(Emeritus-hoogleraar waterbouwkunde J.F. Agema in Trouw.)

,,Het is verstandig voor zandzakken een grondsoort te kiezen met volop kleine korrels, die de gaten tussen de grotere soortgenoten opvullen en zo de neiging tot schuiven van het geheel verminderen. Het gaat om de juiste balans: te veel kleine korrels kunnen drijfzand doen ontstaan, te veel grote korrels laten het water ongehinderd passeren, en dat is, juist in een zandzak, bijzonder ongewenst.”

(Ir. P. Lubking, senior consultant strategisch onderzoek van Geomechanica Delft, in Trouw.)

,,Er is in het algemeen een goede afweging van belangen tot stand gekomen. Ik ben erop tegen dat landbouworganisaties de tijd rijp vinden om rekeningen te vereffenen met de natuurbeschermers. Ook voor de laatsten stond de veiligheid voorop. Maar werkelijk niemand heeft gedacht dat het zo’n vaart zou lopen. En daarom heeft de regering vermoedelijk ook de hand zo lang mogelijk op de knip willen houden.”

(Prof.dr.ir. C. van den Akker, hoogleraar waterbeheersing Civiele Techniek, in de Haagsche Courant.)

,,Je kunt het ook zien als een oefening in evacuatie. En die loopt ontzettend goed, lijkt alleen wat duur. En het idee blijft dat het allemaal wat opgeklopt is. Niet evenwichtig. niet voldoende gebruikmakend van de moderne technologie om ook bij een echte calamiteit nog heel wat te kunnen.”

(Organisatieadviseur C.J. Al over de watersnood in de Volkskrant.)

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.