De Spaanse architect Antoni Gaudi is bekend vanwege zijn onvoltooide magnum opus, de Sagrada Familia in Barcelona. Hedendaagse wetenschappers proberen zijn ontwerp te voltooien met moderne middelen.
Delen
Over de mogelijkheden daarvan organiseerden Jan Molema en Stylos een congres en een tentoonstelling op de faculteit Bouwkunde.
Elke techneut die ooit het Guggenheim Museum in Bilbao heeft gezien, heeft zich waarschijnlijk ook afgevraagd hoe deze grote, grillige titaniumsculptuur is ontworpen en uitgevoerd. De architect, Frank Gehry, is niet de enige die experimenteert met amorfe ontwerpen. Golvende gebouwen met sculpturale uitstulpingen zijn hip. Maar hoe beschrijf je zulke vormloze gebouwenmassa’s in meetkundige grootheden en hoe vertaal je ze vervolgens naar een maakbaar ontwerp?
Antoni Gaudi, de Catalaanse architect die al in de negentiende eeuw bekend was om zijn grillige gebouwen, was volgens dr. ir. Jan Molema, docent op de faculteit Bouwkunde, zijn tijd ver veruit. Zijn lessen zijn zelfs voor de hedendaagse Gehry’s van belang. Naar aanleiding van 25 jaar Gaudi-studies in Delft organiseerde Molema daarom in samenwerking met Stylos een lezingenserie en drie tentoonstellingen over de Spaanse architect.
,,Gaudi was geniaal”, vindt Molema. ,,Het is de vraag in hoeverre anderen zijn werk kunnen voortzetten. Die vraag rijst bijvoorbeeld bij de Sagrada Familia in Barcelona, die Gaudi aan het bouwen was toen hij stierf. De hedendaagse mogelijkheden van ontwerpen met de computer blijken vaak minder goed te werken dan de modellen die Gaudi gebruikte.”
Contrast
Prof.dr. Mark Burry, decaan van de architectuurschool van Deakin University in Australië, is één van de onderzoekers die zich bezighoudt met de voltooiing van de kerk in Barcelona. Hij vertaalt de mathematische principes die Gaudi ten grondslag legde aan het ontwerp van de kerk in computermodellen. Deze vertellen de aannemers precies hoe zij het beton moeten storten en de steen moeten houwen. Hierover hield hij donderdag de openingslezing.
Burry toonde aan de hand van indrukwekkende computeranimaties hoe uit verschillende eenvoudige geometrische bewerkingen de uiteindelijke, zeer complexe vormen van de kathedraal tot stand kwamen. De animaties waren zeer indrukwekkend en informatief, maar toch bleef de lezing vooral een praatje bij een plaatje. Zijn crashende computer liet het tijdens de lezing afweten en stond daarmee in schril contrast tot de eenvoud van de modellen waarmee Gaudi zelf te werk ging.
De Catalaan experimenteerde tien jaar aan één ingenieus model met aan het plafond gehangen kettinkjes, die onder hun eigen gewicht parabolische vormen aannemen en zo de hoofdconstructie van een kerk vormen, waarin alleen drukkrachten optreden. Daardoor kon hij met slanke constructies gigantische gebouwen maken.
Twee van deze kettingmodellen staan opgesteld op de tentoonstelling. Prachtige architectuurfoto’s van Joaquim Gomis tonen het uiteindelijke resultaat, zoals dat nu in Barcelona te bewonderen is. Voor Gaudi-fans die voorlopig niet in Spanje komen en voor technologiepessimisten die zich willen laven aan de eenvoudige inzichtelijkheid van complexe krachtwerkingsmodellen is de tentoonstelling zeer de moeite waard.
Tentoonstellingen:
1. Gaudi, rationalist met perfecte materiaal beheersing
2. Atmosfera Gaudi
3. Espai y Gabinete Gaudi
Grote tentoonstellingszaal faculteit Bouwkunde
13/11 tot 1/12 2000
ma t/m vrijdag 12:00 tot 17:00 en 18:30 tot 21:00 uur
De Spaanse architect Antoni Gaudi is bekend vanwege zijn onvoltooide magnum opus, de Sagrada Familia in Barcelona. Hedendaagse wetenschappers proberen zijn ontwerp te voltooien met moderne middelen. Over de mogelijkheden daarvan organiseerden Jan Molema en Stylos een congres en een tentoonstelling op de faculteit Bouwkunde.
Elke techneut die ooit het Guggenheim Museum in Bilbao heeft gezien, heeft zich waarschijnlijk ook afgevraagd hoe deze grote, grillige titaniumsculptuur is ontworpen en uitgevoerd. De architect, Frank Gehry, is niet de enige die experimenteert met amorfe ontwerpen. Golvende gebouwen met sculpturale uitstulpingen zijn hip. Maar hoe beschrijf je zulke vormloze gebouwenmassa’s in meetkundige grootheden en hoe vertaal je ze vervolgens naar een maakbaar ontwerp?
Antoni Gaudi, de Catalaanse architect die al in de negentiende eeuw bekend was om zijn grillige gebouwen, was volgens dr. ir. Jan Molema, docent op de faculteit Bouwkunde, zijn tijd ver veruit. Zijn lessen zijn zelfs voor de hedendaagse Gehry’s van belang. Naar aanleiding van 25 jaar Gaudi-studies in Delft organiseerde Molema daarom in samenwerking met Stylos een lezingenserie en drie tentoonstellingen over de Spaanse architect.
,,Gaudi was geniaal”, vindt Molema. ,,Het is de vraag in hoeverre anderen zijn werk kunnen voortzetten. Die vraag rijst bijvoorbeeld bij de Sagrada Familia in Barcelona, die Gaudi aan het bouwen was toen hij stierf. De hedendaagse mogelijkheden van ontwerpen met de computer blijken vaak minder goed te werken dan de modellen die Gaudi gebruikte.”
Contrast
Prof.dr. Mark Burry, decaan van de architectuurschool van Deakin University in Australië, is één van de onderzoekers die zich bezighoudt met de voltooiing van de kerk in Barcelona. Hij vertaalt de mathematische principes die Gaudi ten grondslag legde aan het ontwerp van de kerk in computermodellen. Deze vertellen de aannemers precies hoe zij het beton moeten storten en de steen moeten houwen. Hierover hield hij donderdag de openingslezing.
Burry toonde aan de hand van indrukwekkende computeranimaties hoe uit verschillende eenvoudige geometrische bewerkingen de uiteindelijke, zeer complexe vormen van de kathedraal tot stand kwamen. De animaties waren zeer indrukwekkend en informatief, maar toch bleef de lezing vooral een praatje bij een plaatje. Zijn crashende computer liet het tijdens de lezing afweten en stond daarmee in schril contrast tot de eenvoud van de modellen waarmee Gaudi zelf te werk ging.
De Catalaan experimenteerde tien jaar aan één ingenieus model met aan het plafond gehangen kettinkjes, die onder hun eigen gewicht parabolische vormen aannemen en zo de hoofdconstructie van een kerk vormen, waarin alleen drukkrachten optreden. Daardoor kon hij met slanke constructies gigantische gebouwen maken.
Twee van deze kettingmodellen staan opgesteld op de tentoonstelling. Prachtige architectuurfoto’s van Joaquim Gomis tonen het uiteindelijke resultaat, zoals dat nu in Barcelona te bewonderen is. Voor Gaudi-fans die voorlopig niet in Spanje komen en voor technologiepessimisten die zich willen laven aan de eenvoudige inzichtelijkheid van complexe krachtwerkingsmodellen is de tentoonstelling zeer de moeite waard.
Tentoonstellingen:
1. Gaudi, rationalist met perfecte materiaal beheersing
2. Atmosfera Gaudi
3. Espai y Gabinete Gaudi
Grote tentoonstellingszaal faculteit Bouwkunde
13/11 tot 1/12 2000
ma t/m vrijdag 12:00 tot 17:00 en 18:30 tot 21:00 uur
Comments are closed.