De rode loper is uitgerold, boven de deur hangt een sjieke luifel van pvc-buizen en oude gordijnen. Filmsterren worden voorgereden, niet in limousines, maar in lelijke eendjes en een snoek, die in rondjes over de Verwersdijk rijden.
Delen
Vanavond, een rillerige donderdag eind september, gaat de zelfgemaakt korte speelfilm ‘Zoek’ van Wolbodo in première. De hele vereniging staat langs de rode loper. Het is net echt.
De acteurs komen na hun sjieke entree snel weer buiten staan. Het valt binnen ineens zo tegen. Daar blijft het toch gewoon sociëteit Novum. Dat kunnen zelfs een filmscherm, borden met Tom Cruise en een dozijn filmposters niet veranderen.
Producent Rob de Echte doet, wanneer iedereen toch binnen zit, de aankondiging: ,,Jullie zijn vast heel benieuwd wat er vanavond op het programma staat. En ik zelf eigenlijk ook.” Het is even zoeken naar een werkende beamer, dan worden wat oude Wolbodo-films vertoond. In het eerste filmpje, ‘Boeven’ uit 1979, rijden twee boeven mensen van hun fiets, schieten oude vrouwtjes neer en blazen sociëtiet Phoenix de lucht in. Handgeschreven tussentitels maken het verhaal duidelijk: ‘Zij zijn slecht’. De special effects zijn gemaakt met speelgoedautootjes. De lol spat van het doek.
Na twee recentere voorfilms van eigen hand gaat ‘Zoek’ in première. Beelden van de avondmaaltijd in een woongroep. Natuurlijk, géén studentenhuis. Wolbodo blijft een mensenvereniging. Langzaam komen de bewoners erachter dat er iets mis is. En net als in een echte thriller vallen alle stukjes aan het einde keurig op hun plek. Maar het verhaal van ‘Zoek’ blijkt zwak en voorspelbaar. Roel Koole, die in alle recente filmpjes meespeelde, vindt dat ook: ,,Er zit gewoon te weinig humor in.”
Maar over de eindmontage niets dan lof. Regisseur Mauro Alessandro Lugaresi heeft zich er flink voor in het zweet gewerkt. ,,We moesten alles in een week opnemen. De cameraman had nog nooit een camera vastgehad, ik had nog nooit geregisseerd. Er ging van alles mis. Er was te weinig tijd. Bij het editen moest er nog heel veel gebeuren.”
En hij is nog niet klaar, want hij wil het geluid nog aanpassen én de film insturen naar verschillende festivals. ‘Verband’ uit 2002 won op het Rotterdams Studenten filmfestival immers de publieksprijs. Iedereen is het erover eens: volgend jaar wordt er weer een film gemaakt.
De rode loper is uitgerold, boven de deur hangt een sjieke luifel van pvc-buizen en oude gordijnen. Filmsterren worden voorgereden, niet in limousines, maar in lelijke eendjes en een snoek, die in rondjes over de Verwersdijk rijden. Vanavond, een rillerige donderdag eind september, gaat de zelfgemaakt korte speelfilm ‘Zoek’ van Wolbodo in première. De hele vereniging staat langs de rode loper. Het is net echt.
De acteurs komen na hun sjieke entree snel weer buiten staan. Het valt binnen ineens zo tegen. Daar blijft het toch gewoon sociëteit Novum. Dat kunnen zelfs een filmscherm, borden met Tom Cruise en een dozijn filmposters niet veranderen.
Producent Rob de Echte doet, wanneer iedereen toch binnen zit, de aankondiging: ,,Jullie zijn vast heel benieuwd wat er vanavond op het programma staat. En ik zelf eigenlijk ook.” Het is even zoeken naar een werkende beamer, dan worden wat oude Wolbodo-films vertoond. In het eerste filmpje, ‘Boeven’ uit 1979, rijden twee boeven mensen van hun fiets, schieten oude vrouwtjes neer en blazen sociëtiet Phoenix de lucht in. Handgeschreven tussentitels maken het verhaal duidelijk: ‘Zij zijn slecht’. De special effects zijn gemaakt met speelgoedautootjes. De lol spat van het doek.
Na twee recentere voorfilms van eigen hand gaat ‘Zoek’ in première. Beelden van de avondmaaltijd in een woongroep. Natuurlijk, géén studentenhuis. Wolbodo blijft een mensenvereniging. Langzaam komen de bewoners erachter dat er iets mis is. En net als in een echte thriller vallen alle stukjes aan het einde keurig op hun plek. Maar het verhaal van ‘Zoek’ blijkt zwak en voorspelbaar. Roel Koole, die in alle recente filmpjes meespeelde, vindt dat ook: ,,Er zit gewoon te weinig humor in.”
Maar over de eindmontage niets dan lof. Regisseur Mauro Alessandro Lugaresi heeft zich er flink voor in het zweet gewerkt. ,,We moesten alles in een week opnemen. De cameraman had nog nooit een camera vastgehad, ik had nog nooit geregisseerd. Er ging van alles mis. Er was te weinig tijd. Bij het editen moest er nog heel veel gebeuren.”
En hij is nog niet klaar, want hij wil het geluid nog aanpassen én de film insturen naar verschillende festivals. ‘Verband’ uit 2002 won op het Rotterdams Studenten filmfestival immers de publieksprijs. Iedereen is het erover eens: volgend jaar wordt er weer een film gemaakt.
Comments are closed.