Mossels

/strong>

N. Keulen: ,,Volgens een van de hoofdrolspelers maken wilde mossels vrouwen helmaal wild van verlangen. Hij maalt de mossels echter meestal fijn om ze vervolgens met zijn vrienden op te roken.”

B. Keulen: ,,Het verhaal gaat over drie jongeren die leven in een dorpje in Zeeland. Ze hebben het er constant over om naar de grote stad te gaan, maar blijven toch telkens in hun dorp hangen. Ze zijn duidelijk niet tevreden met het hier en nu, en verlangen naar meer. De titel staat dus ook symbool voor de drie Zeeuwen, die wel weg willen maar niet kunnen.”

N. Keulen: ,,Er werd veel gebruik gemaakt van groene en blauwe tinten bij het camerawerk. Dit leverde melancholische plaatjes op van het Zeeuwse landschap. Echt reclame voor een vakantie in Zeeland was het zeker niet.”

B. Keulen: ,,Een van de jongens probeert een beetje tegengas te geven aan de onrust van de anderen. Hij vertelt dat elke nieuwe plek in het begin eventjes interessant is, maar dat het daarna toch ook weer gewoon wordt. Op een gegeven moment zegt hij dan ook: Het is toch prima in Zeeland, al die toeristen komen tenslotte ook hier naartoe.”

N. Keulen: ,,Het getwijfel tussen het wel of niet naar de grote stad gaan werd af en toe wel een beetje langdradig.”

B. Keulen: ,,Het verhaal had een hele langzame opbouw, toen plots een versnelling en uiteindelijk weer een vertraging. Dat laatste had van mij niet gehoeven. Ook vond ik dat de symboliek er soms wat te dik bovenop lag. In de laatste scene verbrandt een van de hoofdpersonen zijn visserboot; een verwijzing naar de uitdrukking zijn schepen achter zich verbranden. Dan had ik het idee dat de regisseur zoiets gehad moet hebben van ja, hier moet ik ook nog even een linkje leggen. Dat soort verwijzingen werden mij af en toe wel een beetje te veel.”

Leden van popband Nuff Said spelen de hoofdrol in de film Wilde Mossels. Noël en Birgitte Keulen (broer en zus) bekeken deze Zeeuwse filmhit in Filmhuis Lumen.

N. Keulen: ,,Volgens een van de hoofdrolspelers maken wilde mossels vrouwen helmaal wild van verlangen. Hij maalt de mossels echter meestal fijn om ze vervolgens met zijn vrienden op te roken.”

B. Keulen: ,,Het verhaal gaat over drie jongeren die leven in een dorpje in Zeeland. Ze hebben het er constant over om naar de grote stad te gaan, maar blijven toch telkens in hun dorp hangen. Ze zijn duidelijk niet tevreden met het hier en nu, en verlangen naar meer. De titel staat dus ook symbool voor de drie Zeeuwen, die wel weg willen maar niet kunnen.”

N. Keulen: ,,Er werd veel gebruik gemaakt van groene en blauwe tinten bij het camerawerk. Dit leverde melancholische plaatjes op van het Zeeuwse landschap. Echt reclame voor een vakantie in Zeeland was het zeker niet.”

B. Keulen: ,,Een van de jongens probeert een beetje tegengas te geven aan de onrust van de anderen. Hij vertelt dat elke nieuwe plek in het begin eventjes interessant is, maar dat het daarna toch ook weer gewoon wordt. Op een gegeven moment zegt hij dan ook: Het is toch prima in Zeeland, al die toeristen komen tenslotte ook hier naartoe.”

N. Keulen: ,,Het getwijfel tussen het wel of niet naar de grote stad gaan werd af en toe wel een beetje langdradig.”

B. Keulen: ,,Het verhaal had een hele langzame opbouw, toen plots een versnelling en uiteindelijk weer een vertraging. Dat laatste had van mij niet gehoeven. Ook vond ik dat de symboliek er soms wat te dik bovenop lag. In de laatste scene verbrandt een van de hoofdpersonen zijn visserboot; een verwijzing naar de uitdrukking zijn schepen achter zich verbranden. Dan had ik het idee dat de regisseur zoiets gehad moet hebben van ja, hier moet ik ook nog even een linkje leggen. Dat soort verwijzingen werden mij af en toe wel een beetje te veel.”