Heeft u last van een te hoge bloeddruk? Geen probleem. Harry Mens had dat ook ooit. Gewoon de medicijnen die de dokter voorschrijft structureel niet slikken en een beetje trimmen.
,,Binnen een half jaar liep ik weer de halve marathon. Het zit allemaal tussen de oren.” En het economisch succes werd Mens als een godswonder weer in de schoot geworpen.
Harry Mens spreekt een taal die aanspreekt. Economische analyses aangedikt met sterke anekdotes. Er staat dinsdagavond, na zijn lezing, een rij in de kantine van Technische Bestuurskunde. Wie wil er een gesigneerd boek van Harry Mens? De eerste lading boeken blijkt onvoldoende. Meer gratis exemplaren worden aangesleept. Harry Mens vertelt en – let op – de economie zal opleven.
Harry Mens is immers die briljante makelaar, projectontwikkelaar, politicus en relatiemarketeer. Volgens de kaft van zijn boek tenminste. Toegegeven, zijn retorische kwaliteiten mogen er wezen. Eerst de lachers op zijn hand krijgen: ,,Ik verkocht panden aan Scandinaviërs, die geen besef hadden van de onroerend goed prijzen in Nederland. Die panden staan nu nóg leeg.” Gegrinnik in de zaal.
Dan toeslaan met priemende verwijten: ,,Er moeten weer rangen en standen komen in de Nederlandse samenleving. Zwakkeren moeten meer respect hebben voor degenen die een tachtigurige werkweek draaien.” Wil Mens zelf respect vanuit de samenleving? ,,In dit kabinet zijn veel te weinig mensen met commercieel bloed.”
Luister naar Harry Mens. ,,Ik kom ouderen van tachtig tegen met miljoenen op de bank, en nog steeds zijn ze bezig met sparen voor later. Ze moeten investeren.”
Een visioen uit Mens’ glazen bol: ,,Ik denk dat we aan de vooravond staan van een enorme crash van de Nederlandse detailhandel. En dat vind ik een slechte zaak.” En hij besluit met een zucht. ,,Zo, dat is eruit.”
Harry Mens deed ooit iets met bloembollen, haalde een makelaarsdiploma en verdiende van de ene op de andere dag miljoenen guldens. Om dit enkele jaren later allemaal kwijt te raken en vervolgens terug te verdienen. En dit alles omdat hij geen sociale controle van zijn vader kende. Deze was namelijk al vroeg overleden. Mens: ,,Ik zou dus tegen iedereen willen zeggen: luister niet naar je vader.” Als u dat zegt meneer Mens.
Harry Mens als briljant politicus? Hij werd ooit gevraagd voor de VVD, maar deze partij gaf hem niet wat beloofd werd. Bovendien wilden ze hem bij nader inzien toch niet hebben. ,,Bolkestein is links, Jorritsma is links en Linschoten is links. Als er nu verkiezingen zouden zijn, zou ik CDA stemmen”, zo slaat Mens terug. Maar biedt deze partij voor Mens meer dan de VVD? ,,Het CDA is goed voor het midden- en kleinbedrijf. Als we met een paar ondernemers zouden infiltreren, zou het CDA de ideale partij zijn.”
Ooit opperde Mens zelfs het idee om als een Nederlandse Ross Perot een eigen partij op te richten. Logisch. De zittende politici doen het immers allemaal verkeerd, zo oordeelt Mensvanuit zijn luie stoel. En met enkele van zijn standpunten hoeft hij niet eens aan te kloppen bij de huidige partijen. ,,Lees het maar in mijn boek.” Mens’ stoere taal lijkt vooralsnog vooral geschikt bij de borrel op gezapige verjaardagen.
(R.K.)
Heeft u last van een te hoge bloeddruk? Geen probleem. Harry Mens had dat ook ooit. Gewoon de medicijnen die de dokter voorschrijft structureel niet slikken en een beetje trimmen. ,,Binnen een half jaar liep ik weer de halve marathon. Het zit allemaal tussen de oren.” En het economisch succes werd Mens als een godswonder weer in de schoot geworpen.
Harry Mens spreekt een taal die aanspreekt. Economische analyses aangedikt met sterke anekdotes. Er staat dinsdagavond, na zijn lezing, een rij in de kantine van Technische Bestuurskunde. Wie wil er een gesigneerd boek van Harry Mens? De eerste lading boeken blijkt onvoldoende. Meer gratis exemplaren worden aangesleept. Harry Mens vertelt en – let op – de economie zal opleven.
Harry Mens is immers die briljante makelaar, projectontwikkelaar, politicus en relatiemarketeer. Volgens de kaft van zijn boek tenminste. Toegegeven, zijn retorische kwaliteiten mogen er wezen. Eerst de lachers op zijn hand krijgen: ,,Ik verkocht panden aan Scandinaviërs, die geen besef hadden van de onroerend goed prijzen in Nederland. Die panden staan nu nóg leeg.” Gegrinnik in de zaal.
Dan toeslaan met priemende verwijten: ,,Er moeten weer rangen en standen komen in de Nederlandse samenleving. Zwakkeren moeten meer respect hebben voor degenen die een tachtigurige werkweek draaien.” Wil Mens zelf respect vanuit de samenleving? ,,In dit kabinet zijn veel te weinig mensen met commercieel bloed.”
Luister naar Harry Mens. ,,Ik kom ouderen van tachtig tegen met miljoenen op de bank, en nog steeds zijn ze bezig met sparen voor later. Ze moeten investeren.”
Een visioen uit Mens’ glazen bol: ,,Ik denk dat we aan de vooravond staan van een enorme crash van de Nederlandse detailhandel. En dat vind ik een slechte zaak.” En hij besluit met een zucht. ,,Zo, dat is eruit.”
Harry Mens deed ooit iets met bloembollen, haalde een makelaarsdiploma en verdiende van de ene op de andere dag miljoenen guldens. Om dit enkele jaren later allemaal kwijt te raken en vervolgens terug te verdienen. En dit alles omdat hij geen sociale controle van zijn vader kende. Deze was namelijk al vroeg overleden. Mens: ,,Ik zou dus tegen iedereen willen zeggen: luister niet naar je vader.” Als u dat zegt meneer Mens.
Harry Mens als briljant politicus? Hij werd ooit gevraagd voor de VVD, maar deze partij gaf hem niet wat beloofd werd. Bovendien wilden ze hem bij nader inzien toch niet hebben. ,,Bolkestein is links, Jorritsma is links en Linschoten is links. Als er nu verkiezingen zouden zijn, zou ik CDA stemmen”, zo slaat Mens terug. Maar biedt deze partij voor Mens meer dan de VVD? ,,Het CDA is goed voor het midden- en kleinbedrijf. Als we met een paar ondernemers zouden infiltreren, zou het CDA de ideale partij zijn.”
Ooit opperde Mens zelfs het idee om als een Nederlandse Ross Perot een eigen partij op te richten. Logisch. De zittende politici doen het immers allemaal verkeerd, zo oordeelt Mensvanuit zijn luie stoel. En met enkele van zijn standpunten hoeft hij niet eens aan te kloppen bij de huidige partijen. ,,Lees het maar in mijn boek.” Mens’ stoere taal lijkt vooralsnog vooral geschikt bij de borrel op gezapige verjaardagen.
(R.K.)
Comments are closed.