Koffie schijnt een moeizaam en heikel onderwerp aan de TU te zijn, gezien de bij herhaling voorkomende reacties op voorstellen van de Restauratieve Voorzieningen (RV) van het Facilitair Bedrijf hierover.
Share
br />
Of het nu gaat om de tentamenkoffie, de milieumok, Max Havelaar of de prijs van koffie: niet gehinderd door enige kennis heeft iedereen hier wel een eigen mening over. Ook de reactie van Olaf Lemmers (u-raadslid van de studentenfractie Aag) in Delta van 1 mei jl. is hier een voorbeeld van.
Het voorstel voor een verhoging van de sedert 1993 geldende koffieprijs (vijftig cent) in 1998 met een dubbeltje is voor een niet gesubsidieerde restaurieve voorziening aan Nederlandse universiteiten zeker niet ongewoon. Voorstellen om vanuit milieuoverwegingen de plastic beker te vervangen door de milieumok heeft de RV al enkele malen zonder resultaat bij de TU neergelegd. En inderdaad besteden steeds meer beheerseenheden, zoals de CED, koffie voor het personeel en gasten uit: bij de RV van de TU Delft!
De RV heeft in alle aspecten van haar bedrijfsvoering een uiterst nuchtere en heldere kijk op het begrip dienstverlening: wie beslist, betaalt en wie betaalt, beslist! Niet de RV bepaalt de soort en de prijs van de koffie, maar de gebruiker. Als de Aag-fractie van de universiteitsraad goedkope, voor iedereen toegankelijke, milieuvriendelijke, geschonken (Max Havelaar) koffie voor studenten wenst, zal de bekostiging van de sinds 1 januari jl. niet meer gesubsidieerde RV dienaangaande ook aangepast moeten worden.
R.M.A. Rombouts,
Hoofd Restauratieve Voorzieningen
Koffie schijnt een moeizaam en heikel onderwerp aan de TU te zijn, gezien de bij herhaling voorkomende reacties op voorstellen van de Restauratieve Voorzieningen (RV) van het Facilitair Bedrijf hierover.
Of het nu gaat om de tentamenkoffie, de milieumok, Max Havelaar of de prijs van koffie: niet gehinderd door enige kennis heeft iedereen hier wel een eigen mening over. Ook de reactie van Olaf Lemmers (u-raadslid van de studentenfractie Aag) in Delta van 1 mei jl. is hier een voorbeeld van.
Het voorstel voor een verhoging van de sedert 1993 geldende koffieprijs (vijftig cent) in 1998 met een dubbeltje is voor een niet gesubsidieerde restaurieve voorziening aan Nederlandse universiteiten zeker niet ongewoon. Voorstellen om vanuit milieuoverwegingen de plastic beker te vervangen door de milieumok heeft de RV al enkele malen zonder resultaat bij de TU neergelegd. En inderdaad besteden steeds meer beheerseenheden, zoals de CED, koffie voor het personeel en gasten uit: bij de RV van de TU Delft!
De RV heeft in alle aspecten van haar bedrijfsvoering een uiterst nuchtere en heldere kijk op het begrip dienstverlening: wie beslist, betaalt en wie betaalt, beslist! Niet de RV bepaalt de soort en de prijs van de koffie, maar de gebruiker. Als de Aag-fractie van de universiteitsraad goedkope, voor iedereen toegankelijke, milieuvriendelijke, geschonken (Max Havelaar) koffie voor studenten wenst, zal de bekostiging van de sinds 1 januari jl. niet meer gesubsidieerde RV dienaangaande ook aangepast moeten worden.
R.M.A. Rombouts,
Hoofd Restauratieve Voorzieningen
Comments are closed.