Met alleen innovatie komen we er niet in het gevecht tegen klimaatverandering. Innovatie kan vooruitgang zelfs tegenwerken, schrijft studentcolumnist Alex Nedelcu.
Om de gigantische klimaatcrisis het hoofd te bieden, bundelt de mensheid zijn denkkracht en middelen onder de noemer innovatie. Met technologie, houdt men ons voor, kunnen we onze moderne levensstijl behouden én onze ecologische voetprint verkleinen. Sommige van deze technologieën worden zelfs op de TU Delft ontwikkeld!
Nog even en we kunnen duurzaam reizen in een hyperloop, of vliegen op waterstof of elektriciteit. Koolstofdioxide-opslag gaat ervoor zorgen dat er economisch gezien minder CO2 in de atmosfeer zit en zelfrijdende taxi’s brengen ons overal waar we willen. En toch wordt er al jaren geroepen dat er over twee jaar echt een zelfrijdende taxi komt, wordt carbon capture vooral ingezet voor verbeterde oliewinning en blijft duurzame luchtvaart een voornemen. En de hyperloop? Tja.
De geest van innovatie bij de TU Delft koester ik zeer. Het is cruciaal om oplossingen op te wekken voor grote thema’s als de klimaatcrisis. Maar innovatie kan soms magische proporties aannemen en uit zijn context schieten. Waarom zou je je zorgen maken om politieke of praktische implementatie, wanneer met een beetje meer innovatie al onze problemen zo goed als opgelost zijn?
Ontwrichtende technologische ontwikkelingen krijgen lastig financiering, omdat ze de status quo op z’n kop zetten
Door deze techhype kan de grens tussen werkelijkheid en fantasie vervagen, waardoor echte beperkingen en hindernissen buiten het zicht blijven. Wat overblijft is een onscherp beeld. Ook kan innovatie worden ingezet om een onaangename realiteit te verhullen, ook als die kennis juist nodig is in de strijd tegen klimaatverandering. Ontwrichtende technologische ontwikkelingen daarentegen krijgen lastig financiering, omdat ze de status quo op z’n kop zetten. Op het spel staat hun kans op doorontwikkeling, wat zo de voortgang naar duurzame oplossingen in de weg zit.
Intussen profiteren bedrijven ervan dat de volgende grote innovatie altijd nét om de hoek is. Zo kunnen klanten rustig doorgaan met het consumeren van hun ‘nu nog niet-duurzame producten’.
Als we onze voetafdruk echt zouden verkleinen, zou dat onze levens ontwrichten. Maar we willen allemaal het liefst doorgaan op de huidige voet, liefst nog wat welvarender. We hebben helemaal geen zin om de trein te pakken in plaats van het vliegtuig.
Ik vind het echter onverantwoord om innovatie te zien als blanco cheque om geen rekening te hoeven houden met de gevolgen van onze acties op de wereld om ons heen. Innovatie kan helpen, mits deze met hart en ziel wordt nagestreefd en níet wordt gezien als hamer om bestaande oplossingen weg te werken en ons te laten stagneren in de hoop op iets beters. Ze mogen dan onaangenaam, veeleisend en verstorend zijn, maar adequate oplossingen zijn er al.
We kunnen al veel korte vluchten vervangen door hogesnelheidstreinen. We kunnen de uitstoot al verminderen door af te stappen van fossiele brandstoffen, door te elektrificeren en door serieus te investeren in kernenergie en hernieuwbare energie. Het zijn deze en andere ontwikkelingen die onderzocht en uitgevoerd moeten worden. De droom van innovatie is niet voldoende om ons te brengen waar we moeten zijn en kan ons zelfs belemmeren.
Dromen zorgen weliswaar voor mooie verhalen, maar de belangrijke dingen gebeuren als je wakker bent.
Alex Nedelcu is een internationale derdejaars bachelorstudent aan de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. Hij bestudeert productie-geïnduceerde defecten in composietstructuren als onderdeel van het honours onderzoeksprogramma aan de faculteit. Hij is ook studentvertegenwoordiger in de faculteitsraad, waar hij zich voornamelijk bezighoudt met diversiteit en duurzaamheid.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
anedelcu2002@gmail.com
Comments are closed.