Het masker van de diversiteit

Marie Skłodowska Curie was niet alleen de eerste vrouw die een Nobelprijs won. Ze was ook de eerste vrouwelijke professor aan de Universiteit van Parijs in 1906. En dit in een tijd waarin vrouwen in de meeste Europese landen niet eens mochten stemmen. Haar prestaties tonen haar veerkracht bij het overwinnen van barrières en benadrukken een academische cultuur die ethiek, kennis en oprechte interesse belangrijker vond dan maatschappelijke normen.

In de academische wereld, die nauw verbonden is met de toekomst van de samenleving, is het essentieel om de rollen van individuen af te stemmen op hun passies. Mensen op ongeschikte posities plaatsen, belemmert de wetenschappelijke vooruitgang en legt onnodige druk op henzelf, collega’s en studenten. Puur voor de schijn diversiteit bevorderen kan grote problemen veroorzaken. Stel je voor dat je iemand die een hekel heeft aan experimenteel werk een laboratoriumrol toewijst, of iemand met ernstige allergieën in een lab plaatst.

Erger nog, oppervlakkige inspanningen op het gebied van diversiteit kunnen ertoe leiden dat mensen alleen worden aangesteld om de genderbalanscijfers te verbeteren, terwijl zij misschien niet oprecht zijn toegewijd aan ethiek en sociale veiligheid.
Terugkijkend op de kwestie van sociale veiligheid aan de TU Delft kun je je afvragen hoeveel van de recente aanstellingen expliciet gebaseerd zijn op cv’s die blijk gaven van oprechte betrokkenheid bij ethische waarden en het vermogen om sociale veiligheidspraktijken te verbeteren.

Verontrustend dat personen die oorzaak waren van onveilig gedrag, studenten kunnen aannemen en begeleiden

Zelfs als slechts tien procent deze normen naleeft, is dat een veelbelovend begin. Het blijft echter verontrustend dat sommige personen die door hun gedrag de oorzaak waren van de negatieve rapporten over sociale veiligheid, nog steeds functies bekleden waarin ze studenten kunnen aannemen en begeleiden. Hierdoor halen ze mogelijk anderen binnen die, ondanks uiterlijke verschillen in kapsel, kledingstijl of huidskleur, dezelfde schadelijke mentaliteit delen.

Universiteiten moeten diversiteit bevorderen op manieren die de academische omgeving echt verrijken. De keuze om iemand aan te stellen, moet gebaseerd zijn op passie, expertise en geschiktheid voor de rol, evenals op een sterke betrokkenheid bij sociale veiligheid en inclusie.

Initiatieven moeten zich uitstrekken van startersfuncties tot hoger management, zodat iedereen zich kan ontplooien in een echt veilige werkomgeving. Het verwezenlijken van diversiteit gaat niet over het najagen van cijfers; het vereist een open systeem dat niemand uitsluit op basis van nationaliteit, geslacht of andere oppervlakkige factoren.

In plaats van te fixeren op numerieke doelen, zoals genderverhoudingen in managementrapportages, moeten instellingen zich richten op het creëren van een omgeving die voor iedereen toegankelijk is, in overeenstemming met de regelgeving. Hoewel indrukwekkende statistieken er goed uitzien op papier, blijven de kernproblemen onopgelost — dat is als termieten die stilletjes fundament van de academische wereld wegvreten.

Zo’n aanpak ondersteunt een systeem dat ten goede komt aan de hele academische gemeenschap

Het bereiken van deze doelen vereist transparante wervingspraktijken die ethische overwegingen afwegen tegen de behoeften van de organisatie, zodat kennis voor iedereen toegankelijk blijft. Zo’n aanpak ondersteunt een systeem dat ten goede komt aan de hele academische gemeenschap en de samenleving. Leiderschap moet deze principes belichamen en succes moet je afmeten aan tastbare verbeteringen in de werkcultuur, in plaats van aan quota of glanzende rapporten.

Hoewel het nastreven van diversiteit essentieel is, moet het verder gaan dan afvinklijstjes. Net als Marie Curie, die met haar kennis de horizon voor velen opende, zouden academici gekozen moeten worden op basis van hun vermogen om hun vakgebied te verrijken en anderen ethisch en met respect te leren handelen. Getalenteerde individuen hebben een veilige omgeving nodig om te gedijen, niet alleen indrukwekkende statistieken. Onder de juiste omstandigheden zal echte vooruitgang vanzelf volgen.