Verborgen homoseksuele gevoelens en angsten staan centraal in het stuk ‘Penetrator’ van het Nationele Toneel. De laatste jaren spoelt er een golf aan stukken over de Nederlandse theaters, die zijn gemaakt door een jonge generatie Engelse schrijvers.
Delen
Het gaat onder anderen om Sarah Kane, die bijna twee jaar geleden zelfmoord pleegde, en Mark Ravenhill. De stukken zijn doorgaans rauw en liefdeloos en lopen over van geweld.
Ook Anthony Neilson wordt tot die stroming gerekend. De schrijver, regisseur en filmmaker veroorzaakte in 1997 in Engeland nogal wat opschudding met zijn stuk ‘The Censor‘, dat werd omschreven als één van de meest originele en uitzinnige theaterstukken van het jaar. ‘Penetrator’, een soort ‘Pinter on speed‘ dat Neilson al in 1993 uitbracht, ontving de Best Playwright Award van dat jaar.
Werkhuis, de afdeling van Het Nationale Toneel die de eigenzinnige benadering van theatermakers wil stimuleren zodat spraakmakend toneel ontstaat, voert het stuk (een vertaling van Maaike Bleeker) nu voor het eerst in Nederland op.
Penetrator draait om twee huisgenoten die hun tijd verlummelen met porno kijken, stoeien en muziek draaien. Plotseling staat een oude vriend voor de deur, besmeurd met bloed. Hij heeft het over de penetrators, die hem achtervolgen en allerlei voorwerpen in zijn achterste willen steken.
De toeschouwer krijgt een voorzichtig kijkje in het gevoelsleven van de jongens; hun verborgen homoseksuele gevoelens en angsten daarvoor. Penetrator blijkt helemaal niet zo rauw en liefdeloos, maar eigenlijk best vertederend.
‘Penetrator’ door het Nationale Toneel, tot en met zaterdag 2 december in de Guido de Moorzaal (Schouwburgstraat 8, Den Haag). Aanvang: 20.30 uur
De laatste jaren spoelt er een golf aan stukken over de Nederlandse theaters, die zijn gemaakt door een jonge generatie Engelse schrijvers. Het gaat onder anderen om Sarah Kane, die bijna twee jaar geleden zelfmoord pleegde, en Mark Ravenhill. De stukken zijn doorgaans rauw en liefdeloos en lopen over van geweld.
Ook Anthony Neilson wordt tot die stroming gerekend. De schrijver, regisseur en filmmaker veroorzaakte in 1997 in Engeland nogal wat opschudding met zijn stuk ‘The Censor‘, dat werd omschreven als één van de meest originele en uitzinnige theaterstukken van het jaar. ‘Penetrator’, een soort ‘Pinter on speed‘ dat Neilson al in 1993 uitbracht, ontving de Best Playwright Award van dat jaar.
Werkhuis, de afdeling van Het Nationale Toneel die de eigenzinnige benadering van theatermakers wil stimuleren zodat spraakmakend toneel ontstaat, voert het stuk (een vertaling van Maaike Bleeker) nu voor het eerst in Nederland op.
Penetrator draait om twee huisgenoten die hun tijd verlummelen met porno kijken, stoeien en muziek draaien. Plotseling staat een oude vriend voor de deur, besmeurd met bloed. Hij heeft het over de penetrators, die hem achtervolgen en allerlei voorwerpen in zijn achterste willen steken.
De toeschouwer krijgt een voorzichtig kijkje in het gevoelsleven van de jongens; hun verborgen homoseksuele gevoelens en angsten daarvoor. Penetrator blijkt helemaal niet zo rauw en liefdeloos, maar eigenlijk best vertederend.
‘Penetrator’ door het Nationale Toneel, tot en met zaterdag 2 december in de Guido de Moorzaal (Schouwburgstraat 8, Den Haag). Aanvang: 20.30 uur
Comments are closed.