Hoe gaan de journalisten van Delta te werk, welke verantwoordelijkheden hebben ze en hoe is hun onafhankelijkheid geregeld? Dat staat in een nieuw redactiestatuut. Een duidelijke verbetering ten opzichte van het vorige, schrijft hoofdredacteur Saskia Bonger.
Onafhankelijkheid: voor Delta is die van levensbelang. Onafhankelijkheid maakt dat de journalisten van Delta vrij zijn om hun onderwerpen te kiezen, hun vragen te formuleren en hun invalshoek te bepalen. Onafhankelijkheid maakt dat we zelfs kunnen publiceren uit vertrouwelijke stukken en misstanden kunnen onthullen als die zich aandienen. Oók als onze broodheer – de TU Delft – dat liever niet heeft.
Als hoofdredacteur van Delta ben ik heel blij dat die onafhankelijkheid vaak terugkomt in ons nieuwe redactiestatuut, dat op 24 juni door het college van bestuur is vastgesteld. Nog blijer ben ik dat er nu expliciet staat dat de TU Delft ‘de onafhankelijke positie van Delta en de leden van de redactie’ ‘beschermt’. Dat klinkt een stuk actiever dan het voorwaardelijk klinkende ‘toevertrouwen’ uit het vorige statuut.
De ervaring leert dat het maar beter overduidelijk kan zijn dat Delta inhoudelijk los staat van de TU Delft – dat voorkomt ongelukken. De meest pijnlijke ervaring ligt nu een dik jaar achter ons. Delta publiceerde uit een vertrouwelijk document, en werd vervolgens gecensureerd door de TU. Dat had niet mogen gebeuren, ook niet volgens het toen geldende redactiestatuut. Toch was er juridisch advies nodig om dat volledig erkend te krijgen.
De crux in die zaak was de vraag wat een journalist aan de TU Delft eerst is, journalist of TU-medewerker. Een gewone medewerker is toch vaak gebonden aan geheimhouding, terwijl een journalist wel kan citeren uit vertrouwelijke documenten als daar een groter belang mee is gediend.
We voorzien onze lezers op journalistieke wijze van nieuws en achtergronden
Het antwoord staat mooi omschreven in het Global Charter of Ethics for Journalists. Er staat (vertaald): “De verantwoordelijkheid van de journalist ten opzichte van het publiek heeft voorrang op elke andere verantwoordelijkheid, in het bijzonder ten opzichte van zijn werkgevers en de overheid.”
Het nieuwe redactiestatuut verwijst in tegenstelling tot het oude expliciet naar dit Global Charter. Dat geeft ons rechten, maar ook plichten. Het legt ons hoge journalistieke standaarden op, bijvoorbeeld als het gaat om feitelijkheid en waarheidsvinding, die we in het nieuwe redactiestatuut van harte onderschrijven. Ook committeren we ons nu expliciet aan de Leidraad van de Raad voor de Journalistiek.
Die Leidraad begint zo: “[Media] controleren gezag en organisaties, instituties en bedrijven. Ze spelen een belangrijke rol in het democratische proces in onze samenleving.” Op ons hyperlokale niveau geldt dit ook voor Delta. We voorzien onze lezers op journalistieke wijze van nieuws en achtergronden over gebeurtenissen en ontwikkelingen op de TU, leuke en minder leuke.
Het nieuwe statuut helpt ons daarbij. Het is beter, want bondiger en duidelijker, dan het vorige en het maakt glashelder wat er moet gebeuren als er onverhoopt klachten zijn over ons werk. Niet censuur is het uiterste redmiddel, maar een gang naar de Raad voor de Journalistiek of de civiele rechter, al hoop ik niet dat dat ooit nodig zal zijn.
Het redactiestatuut is het resultaat van een lang en zorgvuldig proces met vele betrokkenen. Die betrokkenheid is niet te onderschatten. Want de grootste waarde van dit nieuwe statuut zit natuurlijk niet in hoe vaak het woord onafhankelijk erin voorkomt. De grootste waarde is bewustwording over waarom Delta er is, hoe de redactie werkt, hoe journalistiek werkt en hoe de TU daarvoor ruimte moet bieden. Zo kunnen we weer jaren vooruit!
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
s.m.bonger@tudelft.nl
Comments are closed.