Campus

Gratis graaien in de Konmar

Gratis winkelen in de supermarkt: wie wil dat nu niet? In de Konmar mochten collegekaarthouders vorige week woensdagavond één minuut pakken wat ze pakken konden; een reclamestunt van de Postbank om zijn bank- en verzekeringsproducten te promoten.

br />
In de voorste regionen van een flinke rij wachtenden in winkelcentrum In de Hoven staat Mandy Vons. ,,Ik hoor bij de die hards”, vindt de studente uit Leiden. Zoals de meesten voorin de rij heeft ze al in diverse andere universiteitssteden gratis gewinkeld. ,,Ik sta hier al drie uur, maar tenminste wel overdekt”, relativeert ze. ,,Voor de C1000 in Amsterdam moesten we in de regen wachten.”

Haar tactiek is simpel. ,,Zoveel mogelijk verzorgingsproducten pakken, vooral van Dove en Nivea. In Amsterdam had ik 144 euro aan boodschappen.” Geen drank? ,,Drank is niet duur genoeg en veel te zwaar”, vindt Vons. ,,Verder is het verstandig in de buurt te blijven van de jurytafel, want voor je het weet ben je te laat en moet je alles inleveren.”

Aan het gratis gegraai zitten nog meer haken en ogen. Behalve de tijd controleert een jury of producten in originele staat in de doos zitten. Wie iets kapot laat stuiteren op de tegels of de dop van een deodorant stoot, wordt afgescheept met een T-shirt.

Nog verder vooraan staat Jos Kistemaker. Hij blijkt dagrecordhouder one minute shopping in Groningen. ,,Voor 186 euro”, grijnst Kistemaker. ,,Dat was ook nog eens bij een Jumbo, een goedkope supermarkt. In Leiden had ik 226 euro aan boodschappen.” Zijn tactiek? ,,Doos in één arm en zoveel mogelijk shampoos erin smijten.” Even later zet hij wederom het dagrecord met 269,42 euro. ,,Ik heb ook nog net een Grolsch Kanon mee kunnen pakken, want ik was een paar seconden te vroeg bij de jurytafel”, glundert hij.

Voor sommige schappen hangt een grote blauwe Postbank-vlag. ,,Daar liggen de echt dure artikelen”, weet voormalig Konmar-caissière Stefanie Provoost. ,,Haarverf, vitaminepillen en dvd’s.” Met ex-collega’s kijkt ze toe hoe studenten linea recta richting de cosmetica rennen en met eurotekens in de ogen shampoos uit de schappen graaien. Maar wat moet je eigenlijk met een verhuisdoos vol nagellakremover, haarlak en hydraterende crème? Maarten Lammers uit Eindhoven stouwt zijn backpack vol wijn, chocolade en nougat. ,,In Eindhoven heb ik keihard gerend, nu ben ik voor de lekkere dingen gegaan.”

Na anderhalf uur plunderen is de actie voorbij en worden nog wachtenden met zachte dwang verwijderd. In de regen zet Hessel Meijer een doos vol wijnflessen op zijn bagagedrager. ,,Ik was maandag al op verkenning geweest”, grijnst de student luchtvaart- en ruimtevaarttechniek. ,,Ik heb twee mooie wijntjes onder een Postbank-vlag vandaan gekaapt.”

Gratis winkelen in de supermarkt: wie wil dat nu niet? In de Konmar mochten collegekaarthouders vorige week woensdagavond één minuut pakken wat ze pakken konden; een reclamestunt van de Postbank om zijn bank- en verzekeringsproducten te promoten.

In de voorste regionen van een flinke rij wachtenden in winkelcentrum In de Hoven staat Mandy Vons. ,,Ik hoor bij de die hards”, vindt de studente uit Leiden. Zoals de meesten voorin de rij heeft ze al in diverse andere universiteitssteden gratis gewinkeld. ,,Ik sta hier al drie uur, maar tenminste wel overdekt”, relativeert ze. ,,Voor de C1000 in Amsterdam moesten we in de regen wachten.”

Haar tactiek is simpel. ,,Zoveel mogelijk verzorgingsproducten pakken, vooral van Dove en Nivea. In Amsterdam had ik 144 euro aan boodschappen.” Geen drank? ,,Drank is niet duur genoeg en veel te zwaar”, vindt Vons. ,,Verder is het verstandig in de buurt te blijven van de jurytafel, want voor je het weet ben je te laat en moet je alles inleveren.”

Aan het gratis gegraai zitten nog meer haken en ogen. Behalve de tijd controleert een jury of producten in originele staat in de doos zitten. Wie iets kapot laat stuiteren op de tegels of de dop van een deodorant stoot, wordt afgescheept met een T-shirt.

Nog verder vooraan staat Jos Kistemaker. Hij blijkt dagrecordhouder one minute shopping in Groningen. ,,Voor 186 euro”, grijnst Kistemaker. ,,Dat was ook nog eens bij een Jumbo, een goedkope supermarkt. In Leiden had ik 226 euro aan boodschappen.” Zijn tactiek? ,,Doos in één arm en zoveel mogelijk shampoos erin smijten.” Even later zet hij wederom het dagrecord met 269,42 euro. ,,Ik heb ook nog net een Grolsch Kanon mee kunnen pakken, want ik was een paar seconden te vroeg bij de jurytafel”, glundert hij.

Voor sommige schappen hangt een grote blauwe Postbank-vlag. ,,Daar liggen de echt dure artikelen”, weet voormalig Konmar-caissière Stefanie Provoost. ,,Haarverf, vitaminepillen en dvd’s.” Met ex-collega’s kijkt ze toe hoe studenten linea recta richting de cosmetica rennen en met eurotekens in de ogen shampoos uit de schappen graaien. Maar wat moet je eigenlijk met een verhuisdoos vol nagellakremover, haarlak en hydraterende crème? Maarten Lammers uit Eindhoven stouwt zijn backpack vol wijn, chocolade en nougat. ,,In Eindhoven heb ik keihard gerend, nu ben ik voor de lekkere dingen gegaan.”

Na anderhalf uur plunderen is de actie voorbij en worden nog wachtenden met zachte dwang verwijderd. In de regen zet Hessel Meijer een doos vol wijnflessen op zijn bagagedrager. ,,Ik was maandag al op verkenning geweest”, grijnst de student luchtvaart- en ruimtevaarttechniek. ,,Ik heb twee mooie wijntjes onder een Postbank-vlag vandaan gekaapt.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.