Genotsverbod

Van het vervolg kan ik mij niet veel herinneren, behalve dat ik mij meermalen dolblij en schaterlachend om een Amsterdammertje drapeerde. Uiteindelijk hebben we nog de laatste trein naar huis weten te halen, maar niemand weet hoe. In de jaren die volgden, zag ik nog meermalen bijzondere dingen dankzij paddo’s. Ik weet nu bijvoorbeeld dat er Inca’s wonen in de aarde, dat de zee mijn moeder is en dat bomen uitmuntende dansers zijn: zonder meer waardevolle inzichten. Ik ken mensen die helemaal fout gingen op paddo’s. Een van hen sprong van een viaduct en brak al zijn botten. Was hij beter af geweest als paddo’s verboden waren geweest? Hij had ze nooit moeten nemen, maar dat had niets te maken met het legale aanbod van paddo’s. Je kunt ze namelijk zelfs in het bos plukken. Vanaf deze week zijn paddo’s verboden in Nederland. Waarschijnlijk gaat dat niet veel veranderen, behalve dat er een paar smartshops over de kop zullen gaan.Het Coördinatiepunt Assessment en Monitoring nieuwe drugs (CAM) heeft de minister nadrukkelijk geadviseerd paddo’s niet te verbieden omdat het alleen maar meer risico’s met zich meebrengt. Maar dat doet kennelijk niet ter zake. Minister Klink was geschokt door de dood van de Franse toeriste, die waarschijnlijk na het eten van paddo’s zelfmoord pleegde. Wat hem vooral aangreep was de onvoorspelbaarheid van de drugs. Sommige mensen gaan door het lint, anderen blijven helemaal kalm. Maakt de onvoorspelbaarheid van het risico het risico ernstiger? We kunnen met enige zekerheid voorspellen dat er ongeveer twee verkeersdoden per dag vallen, dat er ongeveer 3500 doden per jaar vallen door alcohol en dat kolencentrales bijdragen aan klimaatverandering. Dat is dan kennelijk niet erg, omdat we het al van verre zien aankomen. Als het motief van het kabinet werkelijk het beschermen van onschuldige burgers tegen onnodige risico’s was geweest, dan hadden we auto’s, alcohol en kolencentrales ook moeten afvoeren. Maar het is makkelijker om paddo’s te verbieden omdat er geen industriële belangen mee gemoeid zijn, enkel het bestaansrecht van een paar smartshops. Het verbod op paddo’s is een schijnbeweging van een kabinet dat wanhopig de illusie van controle over een onzekere samenleving poogt hoog te houden. Een loos gebaar in tijden van krediet- en klimaatcrisis, maar in ieder geval doe je iets als minister. Nu heeft Klink toch maar mooi voor elkaar gekregen dat de volgende Franse toeriste zich kan wenden tot hitsige drugsdealers op het Damrak, in plaats van goedbedoelende hippies met zonnige folders waarin de risico’s van paddo’s keurig vermeld staan. Een scheutje onvoorspelbaarheid, mits goed gekozen, geeft het leven sjeu, mijnheer Klink. Als u dat niet begrijpt, kan ik u van harte een portie paddo’s aanbevelen.

Lotte Asveld is gepromoveerd bij de sectie filosofie van de faculteit Techniek, Bestuur en Management en werkt nu bij het Rathenau Instituut.