Eten op de muur

De plannen van bureau Zicht & Zappwerk om de verbouwing van de Aula een technisch tintje te geven, zijn al vergevorderd. Er komt een Mecanoo-blauwe wand met een rij schermen waar dan verschillende categorieën beelden op verschijnen. Skylines van Delft, flessen en glazen die met een ‘surrealistisch tintje’ verdwijnen in de Mecanoo-blauwe achtergrond, maar ook nieuwsflitsen, verkeersinformatie en webcam-beelden van bouwplaatsen.

Een aparte categorie vormen de ‘TU-oneliners’: archiefbeelden van de TU aangevuld met allerlei wijs- en wetenswaardigheden. ,,Door teksten en beelden niet op elkaar af te stemmen, krijgen de oneliners én beelden telkens een andere lading”, staat in het rapport.

Zeer handig voor snelle goedkeuring van de plannen bij de TU, is het idee om ook de tijd op andere universiteiten weer te geven, bijvoorbeeld die van het Amerikaanse MIT. Fijn! We zien het voor ons. De voorzitter van het college van bestuur spreekt de nieuwe eerstejaars toe: ,,Welkom in Delft. Wij zijn een top-universiteit. Onze studenten weten precies hoe laat het is op het MIT.” Trots zullen wij er langs lopen, ons dichtbij Massachussets voelen, en gloeien van geluk. Zouden ze daar al een klok hebben, met ónze tijd?

Tenslotte komt ook het eten uitvoerig aan bod op de nieuwe multimediamuur. Om de trek op te wekken zwemt een warme hap over de schermen: is de dagschotel spaghetti bolognese, dan golven pasta en gehakt voorbij. Niet alleen wat er op het menu staat, maar ook tekst, beeld en uitleg van de ‘gebruikte grondstoffen’ en vermelding van het gebruikte keukengerei flitsen tevoorschijn. Een beknopte cursus koken voor laat-doorwerkende techneuten.

Veel tijd om van dit alles te genieten en weg te zinken in de Mecanoo-blauwe wand is er overigens niet, zo blijkt uit de plannen: ,,Na zevenen, als de eerste gasten hun maaltijd hebben genuttigd, zullen geanimeerde borden, bestek en dienbladen over het scherm scrollen richting spoelkeuken.” Dooreten met je donder dus. Er staan nog rijen mensen buiten te wachten.

Er is een nieuwe kleur. Eentje die alle problemen in één keer oplost. Mensen komen er in drommen op af, vergapen zich eraan en krijgen acute honger.

‘Mecanoo-blauw’ – een magische formule, de sleutel tot succes. Na een overdonderend debuut in de TU-bibliotheek nu de redder van het noodlijdende Aula-restaurant. Tenminste, dat is de bedoeling.

Staat de Mecanoo-blauwe wand in de bieb nog bescheiden achter rijen met boeken, in het tegenoverliggende restaurant moet zij uitgroeien tot een waar spektakel: een ‘MultiMediaMuur’. Dit ter ondersteuning van het imago van een technisch top-instituut: vooruitstrevend, innovatief, prikkelend en niet te vergeten, een beetje speels.

De plannen van bureau Zicht & Zappwerk om de verbouwing van de Aula een technisch tintje te geven, zijn al vergevorderd. Er komt een Mecanoo-blauwe wand met een rij schermen waar dan verschillende categorieën beelden op verschijnen. Skylines van Delft, flessen en glazen die met een ‘surrealistisch tintje’ verdwijnen in de Mecanoo-blauwe achtergrond, maar ook nieuwsflitsen, verkeersinformatie en webcam-beelden van bouwplaatsen.

Een aparte categorie vormen de ‘TU-oneliners’: archiefbeelden van de TU aangevuld met allerlei wijs- en wetenswaardigheden. ,,Door teksten en beelden niet op elkaar af te stemmen, krijgen de oneliners én beelden telkens een andere lading”, staat in het rapport.

Zeer handig voor snelle goedkeuring van de plannen bij de TU, is het idee om ook de tijd op andere universiteiten weer te geven, bijvoorbeeld die van het Amerikaanse MIT. Fijn! We zien het voor ons. De voorzitter van het college van bestuur spreekt de nieuwe eerstejaars toe: ,,Welkom in Delft. Wij zijn een top-universiteit. Onze studenten weten precies hoe laat het is op het MIT.” Trots zullen wij er langs lopen, ons dichtbij Massachussets voelen, en gloeien van geluk. Zouden ze daar al een klok hebben, met ónze tijd?

Tenslotte komt ook het eten uitvoerig aan bod op de nieuwe multimediamuur. Om de trek op te wekken zwemt een warme hap over de schermen: is de dagschotel spaghetti bolognese, dan golven pasta en gehakt voorbij. Niet alleen wat er op het menu staat, maar ook tekst, beeld en uitleg van de ‘gebruikte grondstoffen’ en vermelding van het gebruikte keukengerei flitsen tevoorschijn. Een beknopte cursus koken voor laat-doorwerkende techneuten.

Veel tijd om van dit alles te genieten en weg te zinken in de Mecanoo-blauwe wand is er overigens niet, zo blijkt uit de plannen: ,,Na zevenen, als de eerste gasten hun maaltijd hebben genuttigd, zullen geanimeerde borden, bestek en dienbladen over het scherm scrollen richting spoelkeuken.” Dooreten met je donder dus. Er staan nog rijen mensen buiten te wachten.