Al twee maanden student. Twaalf hoog in Delft-Zuid. Van de winddruk kan de deur niet open. Ik heb griep. Ik voel me intens zielig, geen moeder meer om kopjes bouillon te brengen, geen bank om in een slaapzak op voor de tv te hangen.
Delen
Met lodderige ogen blader ik door een folder. ‘Pluchen Elmo’, lees ik: ‘fl. 2,99’. Ik hijs mezelf in kleren om hem uit winkelcentrum In de Hoven te bevrijden. Drie dagen later ben ik weer beter.
Sinds dat moment is Elmo een onderdeel van mijn leven. De knuffelbeestenafkeer uit vroegere tijden haal ik gretig in. Elmo blijkt een probaat middel om relaties te beëindigen; dwepen met knuffels is een enorme afknapper voor normale jongens. En heel belangrijk: Elmo mag wél altijd in mijn bed wonen.
In de loop der jaren heb ik Elmo langzaam verwaarloosd. Hij verhuisde naar onder het bed en kwam uiteindelijk in een la te wonen. Hij heeft nog maar één privilege, hij mag altijd mee op vakantie. Elmo kent vooral het wad, tijdens zeilvakanties komt hij het best tot zijn recht. Je kunt proberen welke knopen je ook met Elmo’s armen en benen kunt maken, je kunt hem hijsen aan het vlaggenlijntje en je kunt hem als boegbeeld gebruiken. Van zoveel activiteit wordt een pluchen Sesamstraatfiguur vies.
Dus mocht Elmo recentelijk in de was. En dat heb ik een beetje te enthousiast gedaan, hij kwam uit de machine met extra grote vragende ogen. Het plastic was het enige deel dat niet gekrompen was. Voor de rest was hij gereduceerd tot ongeveer de helft.
Ik pak mijn tas in om op vakantie te gaan. Twijfelend heb ik Elmo vast. Het is nu echt een vod. Mijn hersteloperatie, hard trekken aan alle ledematen, heeft niet goed geholpen. Maar ja, het blijft Elmo. Hij mag toch mee.
Al twee maanden student. Twaalf hoog in Delft-Zuid. Van de winddruk kan de deur niet open. Ik heb griep. Ik voel me intens zielig, geen moeder meer om kopjes bouillon te brengen, geen bank om in een slaapzak op voor de tv te hangen. Met lodderige ogen blader ik door een folder. ‘Pluchen Elmo’, lees ik: ‘fl. 2,99’. Ik hijs mezelf in kleren om hem uit winkelcentrum In de Hoven te bevrijden. Drie dagen later ben ik weer beter.
Sinds dat moment is Elmo een onderdeel van mijn leven. De knuffelbeestenafkeer uit vroegere tijden haal ik gretig in. Elmo blijkt een probaat middel om relaties te beëindigen; dwepen met knuffels is een enorme afknapper voor normale jongens. En heel belangrijk: Elmo mag wél altijd in mijn bed wonen.
In de loop der jaren heb ik Elmo langzaam verwaarloosd. Hij verhuisde naar onder het bed en kwam uiteindelijk in een la te wonen. Hij heeft nog maar één privilege, hij mag altijd mee op vakantie. Elmo kent vooral het wad, tijdens zeilvakanties komt hij het best tot zijn recht. Je kunt proberen welke knopen je ook met Elmo’s armen en benen kunt maken, je kunt hem hijsen aan het vlaggenlijntje en je kunt hem als boegbeeld gebruiken. Van zoveel activiteit wordt een pluchen Sesamstraatfiguur vies.
Dus mocht Elmo recentelijk in de was. En dat heb ik een beetje te enthousiast gedaan, hij kwam uit de machine met extra grote vragende ogen. Het plastic was het enige deel dat niet gekrompen was. Voor de rest was hij gereduceerd tot ongeveer de helft.
Ik pak mijn tas in om op vakantie te gaan. Twijfelend heb ik Elmo vast. Het is nu echt een vod. Mijn hersteloperatie, hard trekken aan alle ledematen, heeft niet goed geholpen. Maar ja, het blijft Elmo. Hij mag toch mee.
Comments are closed.