In maand twee van 2014 zijn de goede voornemens vervlogen en de grote vragen teruggekomen. Iets meer dan twee jaar geleden begon ik aan mijn traineeprogramma bij de TU Delft.
Aan het einde van 2014 zit mijn ‘trainee-bestaan’ erop. Inmiddels heeft de vraag ‘Hoe overleef ik de (schoon)familie tijdens de feestdagen?’ plaatsgemaakt voor ‘Wat wil ik als ik straks dit traject heb afgerond?’. Op de vraag hoe ik het liefste werk, vond ik samen met mijn traineegroep een antwoord. Werken in een team is voor mij een belangrijke voorwaarde voor leren en ontwikkelen. Of het nu een nieuw project is of de oriëntatie op de loopbaan: adviezen en expertises van anderen geven vaak een goede richting.
Als ik nu om me heen kijk, zie ik dat onderzoekers en ondersteuners elkaar regelmatig niet gemakkelijk vinden, zowel letterlijk als figuurlijk. Geen tijd, geen prioriteit, geen kennis op dat gebied. De logica’s en redeneringen om geen contact met elkaar te zoeken zijn oneindig. Logica’s die vaak klinken als natuurwetten, maar je kunt ze ook omdraaien. Zonder die samenwerking bestaat het risico op producten die gesmeed zijn in en voor ivoren torens. Gloednieuwe systemen zouden eerder belastend dan ondersteunend kunnen blijken.
Het buitensluiten van anderen beschrijft Abdelkader Benali heel treffend: ‘Het lijkt alsof je heel lang een drol aan het draaien bent. Maar ik mag ‘m niet zien. Wel ruiken.’ Het verbinden van belangen levert volgens mij vaak veel meer op dan solistisch broeden op een oplossing of vechten voor je eigen gelijk. Iets voor elkaar krijgen stoelt op solide argumentatie gepaard met strategische positionering en een overtuigende presentatie. Hoe kun je dit beter bereiken dan met de expertise van collega’s?
Zo is mijn moment van bezinning een pleidooi voor samenwerken geworden. Op de barricades zodat ondersteuners zich gaan verdiepen in de potloodfase van een nieuw onderzoeksproject en onderzoekers een plek bemachtigen tussen de panelladen die onderzoeksvoorstellen voor Horizon 2020 beoordelen. Het wordt pas spannend en leerzaam als je de randjes van je expertise opzoekt en strategisch gaat samenwerken. Met mijn vragen op zak ga ik de samenwerking met collega’s aan om het onverwachte en onbekende ontdekken.
Comments are closed.