Doorwrocht

‘ René van Rooijen kijkt naar het publiek, tevreden over zijn onthulling. Hij is hier gekomen als gastspreker van ‘Asterix’, een aflevering van de Studium-Generaleserie ‘How to bluff your way into…”

Van Rooijen, archeoloog en auteur van ‘Asterix en de waarheid’ verkondigde maandagavond zijn ‘semi-filosofische’ visie op de strip Asterix. Vormgeving stond centraal in zijn verhaal. Net als woorden kunnen afbeeldingen waarheden overbrengen.

De strip, en in het bijzonder de historische strip Asterix biedt een goed voorbeeld. Asterix bevat een leuk, historisch verhaal, maar tegelijkertijd geven Asterix’ entourage en detaillering een bijzonder goed beeld van de Romeinse en Germaanse cultuur in de Oudheid. Archeologische kennis over gebouwen en steden wordt zo verenigd met historische verhalen.

Aan de hand van verschillende tekeningen legt Van Rooijen uit hoe feitelijk correct Asterix is, en wat een inlevingsvermogen Goscinny en wijlen Uderzo hadden. Van het detail van een tafelpoot tot Britse kleding en de architectuur van de Romeinen wordt een beeld geschetst dat volledig is gebaseerd op feiten. Maar ook de manier waarop een kreupele bedelaar zich voortbewoog, of hoe de sfeer op Romeinse feesten moet zijn geweest (saai overigens). Asterix zelf komt in Van Rooijens verhaal overigens niet voor, hij staat toevallig op de plaatjes die voorbij komen.

De lezing is dan ook vooral informatief, af en toe zelfs een beetje saai. Een aaneenschakeling van weetjes en feitjes zonder climax. Als afsluiting dan ook geen dia van een feestende meute rond een everzwijn, maar een abrupt wit vlak. Van Rooijen is al lang over zijn spreektijd heen, en de organisator snelt naar voren om de lezing te beëindigen. ,,En vragen dan?”, zegt de archeoloog beteuterd. Die mag het publiek aan de bar stellen.

,,In de rechterbovenhoek ziet u het Forum Trajani en het grote gebouw daaronder is de basiliek van Constantijn. Sommige gebouwen op dit plaatje hebben nooit in dezelfde tijd bestaan, maar dat maakt niet uit, voor de lezer zijn het vertrouwde gebouwen waardoor hij dit plaatje als Rome herkent.” René van Rooijen kijkt naar het publiek, tevreden over zijn onthulling. Hij is hier gekomen als gastspreker van ‘Asterix’, een aflevering van de Studium-Generaleserie ‘How to bluff your way into…”

Van Rooijen, archeoloog en auteur van ‘Asterix en de waarheid’ verkondigde maandagavond zijn ‘semi-filosofische’ visie op de strip Asterix. Vormgeving stond centraal in zijn verhaal. Net als woorden kunnen afbeeldingen waarheden overbrengen.

De strip, en in het bijzonder de historische strip Asterix biedt een goed voorbeeld. Asterix bevat een leuk, historisch verhaal, maar tegelijkertijd geven Asterix’ entourage en detaillering een bijzonder goed beeld van de Romeinse en Germaanse cultuur in de Oudheid. Archeologische kennis over gebouwen en steden wordt zo verenigd met historische verhalen.

Aan de hand van verschillende tekeningen legt Van Rooijen uit hoe feitelijk correct Asterix is, en wat een inlevingsvermogen Goscinny en wijlen Uderzo hadden. Van het detail van een tafelpoot tot Britse kleding en de architectuur van de Romeinen wordt een beeld geschetst dat volledig is gebaseerd op feiten. Maar ook de manier waarop een kreupele bedelaar zich voortbewoog, of hoe de sfeer op Romeinse feesten moet zijn geweest (saai overigens). Asterix zelf komt in Van Rooijens verhaal overigens niet voor, hij staat toevallig op de plaatjes die voorbij komen.

De lezing is dan ook vooral informatief, af en toe zelfs een beetje saai. Een aaneenschakeling van weetjes en feitjes zonder climax. Als afsluiting dan ook geen dia van een feestende meute rond een everzwijn, maar een abrupt wit vlak. Van Rooijen is al lang over zijn spreektijd heen, en de organisator snelt naar voren om de lezing te beëindigen. ,,En vragen dan?”, zegt de archeoloog beteuterd. Die mag het publiek aan de bar stellen.