Vorige week werd ik persoonlijk voor de tweede maal geconfronteerd met diefstal in het hoofdgebouw van de universiteit. Ditmaal wel op een heel brutale manier.
br />
Wie heeft de brutaliteit om in een kamer waar maar één ingang zit, rustig een (afgesloten) kast open te maken, een tas open te maken, geld uit een portemonnee te halen, alles weer terug te doen en de kast weer op slot te doen?
Het is toch niet te geloven?
Kortom, een machteloos gevoel. Een aantal maanden geleden thuis ingebroken, en nu voor de tweede maal op de werkplek. Waar moet je je spullen nu eigenlijk laten? Voor elke kopie die je moet maken je tas meenemen? Wel je hand erop houden, anders rollen ze die nog.
U bent gewaarschuwd.
Vorige week werd ik persoonlijk voor de tweede maal geconfronteerd met diefstal in het hoofdgebouw van de universiteit. Ditmaal wel op een heel brutale manier.
Wie heeft de brutaliteit om in een kamer waar maar één ingang zit, rustig een (afgesloten) kast open te maken, een tas open te maken, geld uit een portemonnee te halen, alles weer terug te doen en de kast weer op slot te doen?
Het is toch niet te geloven?
Kortom, een machteloos gevoel. Een aantal maanden geleden thuis ingebroken, en nu voor de tweede maal op de werkplek. Waar moet je je spullen nu eigenlijk laten? Voor elke kopie die je moet maken je tas meenemen? Wel je hand erop houden, anders rollen ze die nog.
U bent gewaarschuwd.
Comments are closed.