Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

Desgevraagd

De Olympische fakkel heeft dinsdag even een frisse duik genomen. Duikster Wendy Duncan verdween dinsdag een paar minuten onder water bij het Australische Great Barrier Reef. Op zich niets bijzonders, ware het niet dat ze de Olympische fakkel bij zich had.

Door een pyrotechnische ingreep bleef de toorts ook onder water branden, met een temperatuurtje van ongeveer tweeduizend graden Celcius. Een bedrijf uit Melbourne had hiervoor een speciale techniek ontwikkeld, meldt Algemeen Dagblad.

Maar onder water wordt geregeld aan pijpleidingen gelast, dus hoe moeilijk is het stoken van een vuurtje nu eigenlijk?

,,Een vlam onder water laten branden? Nou, dat is zo ongeveer het makkelijkste dat er is”, vertelt W.A.J. Brabander desgevraagd. Hij is medewerker van de sectie lastechnologie van Technische Materiaalwetenschappen. ,,Het enige dat je daar voor nodig hebt is een thermietreactie. Thermietlassen wordt vaak gebruikt om spoorrails aan elkaar vast te maken. Onder water kun je bijvoorbeeld een mengsel van magnesium en aluminiumoxide gebruiken. Het aluminiumoxide zorgt dan voor de zuurstof. En brandend magnesium kun je niet blussen met water, denk maar aan Enschede. Moet je er natuurlijk wel voor zorgen dat je houder niet smelt.”

Groene jongens

Voor onderwaterlassen is overigens geen supergeavanceerde lastechnologie nodig. De elektrische booglasapparatuur die aan land wordt gebruikt, is met enige aanpassingen ook onder de zeespiegel te gebruiken.

Brabander: ,,Het enige verschil is dat onderwaterelektroden een plastic isolatiemantel hebben. Verder gebruik je precies hetzelfde elektrodemateriaal: als je pisbakkenstaal wilt lassen, gebruik je ook elektroden van pisbakkenstaal. Bij onderwaterlassen moet je wel goed letten op de elektrische veiligheid. De stroombron staat natuurlijk wel boven water, en degene die hem bedient moet de spanning er wel afhalen voor de elektrode is opgebrand. De communicatie tussen de lasser en de bediener moet dus perfect zijn.”

Verder is onderwaterlassen volgens hem een vrij uitgekauwd onderwerp. In de auto-industrie wordt nog wel veel geïnnoveerd. Vooral het laserlassen is wint flink aan populariteit.

,,Echt nieuw is laserlassen ook weer niet, maar er wordt nog veel onderzoek naar verricht. Het grote voordeel van een laser is de hoge lassnelheid. Met gewoon lassen haal je zo’n driehonderd millimeter per minuut, een laser kan met zes meter per minuut lassen. Maar het rendement van laserlassen is verschrikkelijk laag, ongeveer drie procent. Je moet dus nooit tegen de groene milieujongens zeggen dat je er mee bezig bent.”

Duikster Wendy Duncan verdween dinsdag een paar minuten onder water bij het Australische Great Barrier Reef. Op zich niets bijzonders, ware het niet dat ze de Olympische fakkel bij zich had. Door een pyrotechnische ingreep bleef de toorts ook onder water branden, met een temperatuurtje van ongeveer tweeduizend graden Celcius. Een bedrijf uit Melbourne had hiervoor een speciale techniek ontwikkeld, meldt Algemeen Dagblad.

Maar onder water wordt geregeld aan pijpleidingen gelast, dus hoe moeilijk is het stoken van een vuurtje nu eigenlijk?

,,Een vlam onder water laten branden? Nou, dat is zo ongeveer het makkelijkste dat er is”, vertelt W.A.J. Brabander desgevraagd. Hij is medewerker van de sectie lastechnologie van Technische Materiaalwetenschappen. ,,Het enige dat je daar voor nodig hebt is een thermietreactie. Thermietlassen wordt vaak gebruikt om spoorrails aan elkaar vast te maken. Onder water kun je bijvoorbeeld een mengsel van magnesium en aluminiumoxide gebruiken. Het aluminiumoxide zorgt dan voor de zuurstof. En brandend magnesium kun je niet blussen met water, denk maar aan Enschede. Moet je er natuurlijk wel voor zorgen dat je houder niet smelt.”

Groene jongens

Voor onderwaterlassen is overigens geen supergeavanceerde lastechnologie nodig. De elektrische booglasapparatuur die aan land wordt gebruikt, is met enige aanpassingen ook onder de zeespiegel te gebruiken.

Brabander: ,,Het enige verschil is dat onderwaterelektroden een plastic isolatiemantel hebben. Verder gebruik je precies hetzelfde elektrodemateriaal: als je pisbakkenstaal wilt lassen, gebruik je ook elektroden van pisbakkenstaal. Bij onderwaterlassen moet je wel goed letten op de elektrische veiligheid. De stroombron staat natuurlijk wel boven water, en degene die hem bedient moet de spanning er wel afhalen voor de elektrode is opgebrand. De communicatie tussen de lasser en de bediener moet dus perfect zijn.”

Verder is onderwaterlassen volgens hem een vrij uitgekauwd onderwerp. In de auto-industrie wordt nog wel veel geïnnoveerd. Vooral het laserlassen is wint flink aan populariteit.

,,Echt nieuw is laserlassen ook weer niet, maar er wordt nog veel onderzoek naar verricht. Het grote voordeel van een laser is de hoge lassnelheid. Met gewoon lassen haal je zo’n driehonderd millimeter per minuut, een laser kan met zes meter per minuut lassen. Maar het rendement van laserlassen is verschrikkelijk laag, ongeveer drie procent. Je moet dus nooit tegen de groene milieujongens zeggen dat je er mee bezig bent.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.