Delfts koppel onderzoekt het strand

Over vissersdorpjes waar nog geen blanken zijn geweest, afbrokkelende stranden en de toekomst.

Thailand mag dan inmiddels behoorlijk toeristisch zijn, in het diepe zuiden is men nog geenszins gewend aan farang, zoals Thai de Westerlingen noemen. Dat ondervonden Ben Koppenens en Linda Bocker tijdens hun stage aan de universiteit in Hat Yai. ,,Voor ons werk bezochten we met een pickup-truck kleine vissersdorpjes langs de kust. Een hele zwerm kinderen volgde ons dan en raakten onze huid en haren aan omdat ze nog nooit een blanke gezien hadden”, zegt Bocker in het veel Westerse Bangkok.

Gelukkig waren ze dankzij een cursus van de TU voorbereid op een cultuurshock. ,,Met rollenspellen werd ons toen duidelijk gemaakt hoe voor ons normale rituelen, ook anders kunnen”, herinnert Koppenens zich. ,,In Thailand moet je bijvoorbeeld nooit een hand geven, maar een wai maken. Dat is een lichter buiging met de hand voor de borst. Thai maken dit gebaar om respect te tonen, zelfs voor het standbeeld van de oprichter van de universiteit!”

Ook het contact tussen mannen en vrouwen is heel anders. ,,Mijn begeleider legde regelmatig zijn hand op mijn knie als hij mij voorstelde”, vertelt Koppenens, ,,maar Linda raakte hij niet aan.” Bocker en Koppenens gingen een weekend kamperen met veertig Thaise studenten. ,,Daar sliepen mannen en vrouwen gescheiden, net als op de campus”, zegt Bocker. ,,Het was net een schoolreisje: veel gegiebel en kinderspelletjes. In Nederland zou je dat niet meer doen.”

Soms werkten ze ook in het weekend. Ze gingen bijvoorbeeld met een bootje een van de stuwmeren op om dieptemetingen te verrichten. ,,We moesten eerst de gaten in de boot dichten voor we konden beginnen, maar de docenten waren achteraf erg blij dat we de meegestuurde studenten wat praktijkervaring konden bijbrengen” aldus Koppenens.

Weggeslagen

Dieptemetingen en gegevens zoals stroomsnelheid en zandtransport waren nodig voor het onderzoek naar de kust-erosie rond Hat Yai. Hele stukken strand langs zo’n 250 kilometer kust zijn weggeslagen. Bocker: ,,Sommige dorpen zijn in twee jaar twee kilometer landinwaarts verplaatst en liggen nu weer aan zee!”

Vermoedt wordt dat dit komt door de dammen die de afgelopen jaren in de rivieren in het zuiden geplaatst zijn om de jaarlijkse overstromingen te voorkomen. ,,Om dit te bewijzen hebben wij gegevens van voor de bouw vergeleken met de huidige situatie”, legt Koppenens uit. ,,Daarvoor wilden we onze metingen vergelijken met die van vroeger, voor de bouw van de dammen. In Bangkok vroegen we de portier van het ‘Royal Irrigation Department’ om informatie. Verbazend genoeg kregen we al na tien minuten wachten een werknemerte spreken die alle informatie beschikbaar had.”

Er zijn echter nog veel meer gegevens nodig om de relatie tussen kusterosie en de dammen te bewijzen. ,,Ons rapport is vooral een inventarisatie van de beschikbare gegevens en hopelijk een startpunt voor verder onderzoek”, kijkt Bocker vooruit.

De TU Delft wil graag aan verder onderzoek meewerken. De PSU wil echter eerst een officiële samenwerkingsovereenkomst. ,,De huisvesting op de campus die ons beloofd was, is nooit geregeld”, bekent Bocker. ,,Later bleek dat men niets meer wilde doen voor ons voordat er een overeenkomst getekend was met de TU.”

Meer informatie: www.thailand.tech-net.nl

Ben Koppenens en Linda Bocker: ,,De huisvesting op de campus die ons beloofd was, is nooit geregeld”

Foto: Ben Koppenens

Civielstudenten Linda Bocker en Ben Koppenens liepen acht weken stage op de Prince of Songkla University (PSU) in het uiterste zuiden van Thailand. Over vissersdorpjes waar nog geen blanken zijn geweest, afbrokkelende stranden en de toekomst.

Thailand mag dan inmiddels behoorlijk toeristisch zijn, in het diepe zuiden is men nog geenszins gewend aan farang, zoals Thai de Westerlingen noemen. Dat ondervonden Ben Koppenens en Linda Bocker tijdens hun stage aan de universiteit in Hat Yai. ,,Voor ons werk bezochten we met een pickup-truck kleine vissersdorpjes langs de kust. Een hele zwerm kinderen volgde ons dan en raakten onze huid en haren aan omdat ze nog nooit een blanke gezien hadden”, zegt Bocker in het veel Westerse Bangkok.

Gelukkig waren ze dankzij een cursus van de TU voorbereid op een cultuurshock. ,,Met rollenspellen werd ons toen duidelijk gemaakt hoe voor ons normale rituelen, ook anders kunnen”, herinnert Koppenens zich. ,,In Thailand moet je bijvoorbeeld nooit een hand geven, maar een wai maken. Dat is een lichter buiging met de hand voor de borst. Thai maken dit gebaar om respect te tonen, zelfs voor het standbeeld van de oprichter van de universiteit!”

Ook het contact tussen mannen en vrouwen is heel anders. ,,Mijn begeleider legde regelmatig zijn hand op mijn knie als hij mij voorstelde”, vertelt Koppenens, ,,maar Linda raakte hij niet aan.” Bocker en Koppenens gingen een weekend kamperen met veertig Thaise studenten. ,,Daar sliepen mannen en vrouwen gescheiden, net als op de campus”, zegt Bocker. ,,Het was net een schoolreisje: veel gegiebel en kinderspelletjes. In Nederland zou je dat niet meer doen.”

Soms werkten ze ook in het weekend. Ze gingen bijvoorbeeld met een bootje een van de stuwmeren op om dieptemetingen te verrichten. ,,We moesten eerst de gaten in de boot dichten voor we konden beginnen, maar de docenten waren achteraf erg blij dat we de meegestuurde studenten wat praktijkervaring konden bijbrengen” aldus Koppenens.

Weggeslagen

Dieptemetingen en gegevens zoals stroomsnelheid en zandtransport waren nodig voor het onderzoek naar de kust-erosie rond Hat Yai. Hele stukken strand langs zo’n 250 kilometer kust zijn weggeslagen. Bocker: ,,Sommige dorpen zijn in twee jaar twee kilometer landinwaarts verplaatst en liggen nu weer aan zee!”

Vermoedt wordt dat dit komt door de dammen die de afgelopen jaren in de rivieren in het zuiden geplaatst zijn om de jaarlijkse overstromingen te voorkomen. ,,Om dit te bewijzen hebben wij gegevens van voor de bouw vergeleken met de huidige situatie”, legt Koppenens uit. ,,Daarvoor wilden we onze metingen vergelijken met die van vroeger, voor de bouw van de dammen. In Bangkok vroegen we de portier van het ‘Royal Irrigation Department’ om informatie. Verbazend genoeg kregen we al na tien minuten wachten een werknemerte spreken die alle informatie beschikbaar had.”

Er zijn echter nog veel meer gegevens nodig om de relatie tussen kusterosie en de dammen te bewijzen. ,,Ons rapport is vooral een inventarisatie van de beschikbare gegevens en hopelijk een startpunt voor verder onderzoek”, kijkt Bocker vooruit.

De TU Delft wil graag aan verder onderzoek meewerken. De PSU wil echter eerst een officiële samenwerkingsovereenkomst. ,,De huisvesting op de campus die ons beloofd was, is nooit geregeld”, bekent Bocker. ,,Later bleek dat men niets meer wilde doen voor ons voordat er een overeenkomst getekend was met de TU.”

Meer informatie: www.thailand.tech-net.nl

Ben Koppenens en Linda Bocker: ,,De huisvesting op de campus die ons beloofd was, is nooit geregeld”

Foto: Ben Koppenens