‘Decanen weten vaak niet dat L&R bestaat’

Vijfdejaars studente Patricia Vitalis is sinds anderhalf jaar coördinator voorlichting bij Lucht- en Ruimtevaart. En niet zonder succes. Haar faculteit heeft inmiddels al 282 vooraanmeldingen. Een stijging van 35 procent ten opzichte van vorig jaar.

,,Eigenlijk ben ik er gewoon een beetje ingerold”, vertelt Vitalis. ,,Ik heb het niet gepland of zo. In mijn eerste jaar wilde ik gewoon mijn punten halen, rustig aan doen. Daarna heb ik het eerste kerstdiner voor Euroavia, de internationale studievereniging voor L&R-studenten georganiseerd. Later kwam daar een symposium bij en het L&R-feest. In ’96-’97 heb ik bestuur gedaan van Euroavia.”

,,Daarna werd ik gevraagd om coördinator voorlichting te worden. Dat doe ik nu inmiddels anderhalf jaar. In september stop ik ermee, want ik wil eind dit jaar op stage in de Verenigde Staten. Ik vind het wel jammer om te moeten stoppen, ja. Het werk is leuk en op de faculteit is het gezellig, ‘one big happy family’. Iedereen kent elkaar. En daarnaast is L&R gewoon een hele leuke studie. Ik zie het vliegtuig als een voorwerp dat alle aspecten van de techniek in zich verenigt.”

,,L&R staat bekend als een van de moeilijkste studies, maar dat valt wel mee als je je netjes aan het programma houdt. Dan kun je ook je P in één jaar halen. Maar het is wel hard werken. Wat dat betreft geef ik de vwo’ers die ik voorlicht ook een reëel beeld over de studie. Maar doordat ik er zelf enthousiast over ben kan ik dat ook overbrengen op anderen. Het zou ook hypocriet zijn om enthousiast over L&R te doen als ik de studie zelf niet leuk zou vinden.”
Trucjes

,,Ik gebruik geen trucjes bij het geven van L&R-voorlichting. Misschien doen anderen dat wel, dat weet ik niet. Ik heb in ieder geval het gevoel dat ik echt contact met de vwo-scholieren heb. Ik houd ze vaak op de hoogte met e-mailtjes, en sommige ken ik persoonlijk. Die kom je dan later op de faculteit tegen.”

,,In het begin vond ik het mooi om een VWO-er die twijfelde over te halen, later kwamen daar ook de ouders bij. De ouders hebben toch vaak veel invloed op de studiekeuze van de scholier. Wat nu ook nu heel belangrijk gaat worden, ook voor degene die mij gaat opvolgen in deze functie, zijn de schooldecanen. Die blijven het moeilijkst. Vaak zijn ze namelijk helemaal niet van het bestaan van de studie op de hoogte. Je moet dus opvallen. Ik denk dat ‘de decanen’ een leuke klus is om aan te pakken. Zelf geef ik tegenwoordig geen voorlichting meer, maar coördineer een aantal voorlichtingsteams. Die geef ik nu ook trainingen. Het zijn tweede- tot vierdejaars L&R-studenten. En die zijn ook allemaal enthousiast over hun studie.”

,,L&R heeft maar zeven procent meisjes. Meisjes kiezen toch minder snel voor een technische studie. Zelf heb ik gemerktdat meisjes tijdens een voorlichting een andere behandeling nodig hebben dan jongens. Voor veel meisjes schrikt de techniek af. Vooral ook omdat er zo weinig andere meisjes zijn. Wat dat betreft is het handig dat ik een meisje ben, ik kan laten zien dat dat nergens voor nodig is. Ik vond het zelf juist wel weer een uitdaging.”
Bewijs

,,Vroeger wilde ik zelf geneeskunde doen. En daarna Technische Wiskunde. L&R, waar ik toen ook aan dacht, is me uit mijn hoofd gepraat door mijn decaan. Toen ik in de zesde klas zat, ben ik naar de voorlichtingsdagen van de TU geweest, om te kijken bij Technische Wiskunde. Komt er op een gegeven moment iemand op me af, die een enthousiast verhaal vertelt over L&R. Ik ben dus vervolgens de hele middag naar L&R gegaan, en heb niet meer gekeken bij Wiskunde. Dat is dus het bewijs dat een enthousiast verhaal over de studie belangrijker is dan het weten wat vwo-ers willen. Uiteindelijk ben ik nog wel ingeloot voor geneeskunde. In Maastricht, waar ik ook heen wilde. Dat heb ik toen afgezegd voor L&R.”

,,Eigenlijk is coördinator voorlichting een student-assistentschap. Toch ben ik er zo’n twintig uur per week aan kwijt. En daarnaast studeer ik. Ik probeer in ieder geval al mijn colleges te lopen. Veel tijd houd ik niet meer over, nee. Maar ik vind het gewoon leuk om bezig te zijn. Al heb ik nu wel zin om een dagje niks te doen. Maar eigenlijk kan ik het gewoon niet – nietsdoen.”

,,Ik niet dat ik ambitieus ben. Ik heb gewoon plezier in wat ik doe, en dat is dan ook de reden dat ik dit werk doe. En als ik ergens aan begin, stort ik me er met hart en ziel in. Dan moet het ook perfect worden. Vandaar dat ik ergens enthousiast over kan zijn.”

Vijfdejaars studente Patricia Vitalis is sinds anderhalf jaar coördinator voorlichting bij Lucht- en Ruimtevaart. En niet zonder succes. Haar faculteit heeft inmiddels al 282 vooraanmeldingen. Een stijging van 35 procent ten opzichte van vorig jaar.

,,Eigenlijk ben ik er gewoon een beetje ingerold”, vertelt Vitalis. ,,Ik heb het niet gepland of zo. In mijn eerste jaar wilde ik gewoon mijn punten halen, rustig aan doen. Daarna heb ik het eerste kerstdiner voor Euroavia, de internationale studievereniging voor L&R-studenten georganiseerd. Later kwam daar een symposium bij en het L&R-feest. In ’96-’97 heb ik bestuur gedaan van Euroavia.”

,,Daarna werd ik gevraagd om coördinator voorlichting te worden. Dat doe ik nu inmiddels anderhalf jaar. In september stop ik ermee, want ik wil eind dit jaar op stage in de Verenigde Staten. Ik vind het wel jammer om te moeten stoppen, ja. Het werk is leuk en op de faculteit is het gezellig, ‘one big happy family’. Iedereen kent elkaar. En daarnaast is L&R gewoon een hele leuke studie. Ik zie het vliegtuig als een voorwerp dat alle aspecten van de techniek in zich verenigt.”

,,L&R staat bekend als een van de moeilijkste studies, maar dat valt wel mee als je je netjes aan het programma houdt. Dan kun je ook je P in één jaar halen. Maar het is wel hard werken. Wat dat betreft geef ik de vwo’ers die ik voorlicht ook een reëel beeld over de studie. Maar doordat ik er zelf enthousiast over ben kan ik dat ook overbrengen op anderen. Het zou ook hypocriet zijn om enthousiast over L&R te doen als ik de studie zelf niet leuk zou vinden.”
Trucjes

,,Ik gebruik geen trucjes bij het geven van L&R-voorlichting. Misschien doen anderen dat wel, dat weet ik niet. Ik heb in ieder geval het gevoel dat ik echt contact met de vwo-scholieren heb. Ik houd ze vaak op de hoogte met e-mailtjes, en sommige ken ik persoonlijk. Die kom je dan later op de faculteit tegen.”

,,In het begin vond ik het mooi om een VWO-er die twijfelde over te halen, later kwamen daar ook de ouders bij. De ouders hebben toch vaak veel invloed op de studiekeuze van de scholier. Wat nu ook nu heel belangrijk gaat worden, ook voor degene die mij gaat opvolgen in deze functie, zijn de schooldecanen. Die blijven het moeilijkst. Vaak zijn ze namelijk helemaal niet van het bestaan van de studie op de hoogte. Je moet dus opvallen. Ik denk dat ‘de decanen’ een leuke klus is om aan te pakken. Zelf geef ik tegenwoordig geen voorlichting meer, maar coördineer een aantal voorlichtingsteams. Die geef ik nu ook trainingen. Het zijn tweede- tot vierdejaars L&R-studenten. En die zijn ook allemaal enthousiast over hun studie.”

,,L&R heeft maar zeven procent meisjes. Meisjes kiezen toch minder snel voor een technische studie. Zelf heb ik gemerktdat meisjes tijdens een voorlichting een andere behandeling nodig hebben dan jongens. Voor veel meisjes schrikt de techniek af. Vooral ook omdat er zo weinig andere meisjes zijn. Wat dat betreft is het handig dat ik een meisje ben, ik kan laten zien dat dat nergens voor nodig is. Ik vond het zelf juist wel weer een uitdaging.”
Bewijs

,,Vroeger wilde ik zelf geneeskunde doen. En daarna Technische Wiskunde. L&R, waar ik toen ook aan dacht, is me uit mijn hoofd gepraat door mijn decaan. Toen ik in de zesde klas zat, ben ik naar de voorlichtingsdagen van de TU geweest, om te kijken bij Technische Wiskunde. Komt er op een gegeven moment iemand op me af, die een enthousiast verhaal vertelt over L&R. Ik ben dus vervolgens de hele middag naar L&R gegaan, en heb niet meer gekeken bij Wiskunde. Dat is dus het bewijs dat een enthousiast verhaal over de studie belangrijker is dan het weten wat vwo-ers willen. Uiteindelijk ben ik nog wel ingeloot voor geneeskunde. In Maastricht, waar ik ook heen wilde. Dat heb ik toen afgezegd voor L&R.”

,,Eigenlijk is coördinator voorlichting een student-assistentschap. Toch ben ik er zo’n twintig uur per week aan kwijt. En daarnaast studeer ik. Ik probeer in ieder geval al mijn colleges te lopen. Veel tijd houd ik niet meer over, nee. Maar ik vind het gewoon leuk om bezig te zijn. Al heb ik nu wel zin om een dagje niks te doen. Maar eigenlijk kan ik het gewoon niet – nietsdoen.”

,,Ik niet dat ik ambitieus ben. Ik heb gewoon plezier in wat ik doe, en dat is dan ook de reden dat ik dit werk doe. En als ik ergens aan begin, stort ik me er met hart en ziel in. Dan moet het ook perfect worden. Vandaar dat ik ergens enthousiast over kan zijn.”