De impact van Alpha Centauri is enorm

Binnenkort presenteren de teamleden hun nieuwe concept.

Waarom heb je je aangesloten bij het Alpha Centauri team?

,,Vanwege de uitdaging om in Australië te racen. Ook wil ik bijdragen aan het ontwikkelen van duurzame energie. Het nuttige met het aangename verenigen, zeg maar. De wereld moet op de hoogte zijn van de mogelijkheden, duurzame energie is de sleutel tot de toekomst. Ook wil ik uitdragen dat alles kan als je iets echt wilt. Dat een stel studenten kan winnen van een aantal professionele raceteams. En ik wilde weer werken in de racerij. Racen is altijd mijn hobby geweest.”

Wat is er zo leuk aan racen?

,,Ik ben verslaafd aan het gevoel van competitie. De combinatie van techniek en snelheid bevalt me. Toen ik negentien was heb ik open sollicitaties gestuurd naar diverse Formule-3-teams. Ik wilde perse de racewereld in. Ik werd aangenomen bij een Belgisch team, JB Motorsport. Zo kon ik meekijken met de echte profs. Eerst als klusjesjongen, later als race engineer.”

Wil je zelf niet racen?

,,Dat is fysiek niet mogelijk. Ik ben 2,07 meter en ik pas niet in een raceauto. Niet op dit niveau in ieder geval. Ik kan natuurlijk wel in de toerwagenklasse meedraaien, maar dat zie ik niet zitten. De grootste coureur die ik ken is 1,80.”

Ondanks je passie studeer je luchtvaart- en ruimtevaarttechniek. Waarom?

,,Dat was een beetje een afknapper. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in ruimtevaart. Meer de romantische kant ervan, maanlandingen enzo. Toen ik op de TU kwam bleek dat de focus ligt op communicatie en onderzoekssatellieten. Maar de studie is prima te rijmen met de autoracerij.”

Waarom ben jij teamleider geworden?

,,Deels vanwege mijn ervaring bij de Formule 3. Bovendien ben ik geen gedetailleerd ontwerper. Ik houd me met veel facetten van het teamwerk bezig. Daaronder vallen bijvoorbeeld financiën en pr, dat vind ik ook interessant om te doen. Door mijn verenigingswerk bijEuroavia, de Europese studentenvereniging voor lucht- en ruimtevaartstudenten, heb ik al wat bestuurlijke ervaring opgedaan. Momenteel zitten we in de fase dat we binnenkort ons nieuwe concept presenteren.”

Is het team nu eindelijk compleet?

,,Ja, maar dat heeft veel tijd gekost. Mensen werven, sollicitatiegesprekken voeren. Een teamlid moet veel inzet tonen en veel doorzettingsvermogen hebben. Er zullen best zware periodes komen, dat er dingen mislopen. Je moet de absolute wil hebben om te winnen. We zijn nu met zijn tienen, zeven Delftenaren en drie van andere universiteiten. Het liefst worden het er niet meer. De technische afdeling bestaat uit zes mensen, de niet-technische uit drie. Dan hebben we nog iemand van de Europese ruimteorganisatie ESA voor de strategiesoftware.”

Hoe willen jullie het succes van vorig jaar evenaren?

,,De auto wordt aërodynamischer, met een ander bodyprofiel en een andere wielgeometrie. Ook wordt hij een stuk lichter dan Nuna, met andere productietechnieken en materialen. En we gebruiken betere zonnecellen. Als fundament gebruiken we de sterke punten van Nuna, zoals de elektrische systemen en de strategiesoftware.”

De wat?

,,Je moet je bedenken dat de wagen vol apparatuur zit, alleen al om met de volgauto’s te communiceren. Satellietapparatuur, apparatuur om de snelheid te meten. Er zitten 180 sensoren in de zonneauto. De software is bedoeld om al die informatie te verwerken. Met de output proberen we de ideale snelheid te halen. Nuna haalde een gemiddelde snelheid van 92 kilometer per uur. Het is de bedoeling dat deze wagen honderd kilometer per uur zal halen.”

Honderd kilometer per uur is best veel. Gaat dat lukken?

,,Dat weet niemand. Momenteel zijn we druk bezig met het aantrekken van sponsors voor de financiën. Dat moet lukken, de impact van Alpha Centauri is enorm. Nuna heeft gigantisch veel publiciteit gegenereerd. Ik hoorde vorige week dat een aantal grote bedrijven zoals DSM, Philips en Shell zich zorgen maken over het tekort aan techniekstudenten. Ze gaan een programma opzetten om scholieren te interesseren voor exact. Dat past in onze visie.”

Jullie zitten nu nog in de voorbereidende fase. Wanneer gaat het ‘echte werk’ beginnen?

,,De race is in oktober 2003. In januari moeten de gedetailleerde ontwerpen klaar zijn en gaan we de windtunnel in, in april of mei moeten de financiën rond zijn, en in augustus moet de auto klaar zijn. Dan gaan we testen.”

Oefenen jullie al in Nuna? Of heb je daar veel zon voor nodig?

,,Nee hoor, je kunt hem gewoon in het stopcontact doen en dan rijdt hij drie uur op zijn eigen batterij. Maar nee, we oefenen nog niet. Het is nog niet eens zeker wie er gaan racen. De ESA gebruikt Nuna nu voor een promotietour door Europa voor middelbare scholen. Ik geloof dat hij momenteel onderweg is naar Italië. Maar we hebben genoeg documentatie, we hebben de auto niet nodig. Wel gaan de coureurs een slipcursus doen op Zandvoort.”

Welke eisen stellen jullie aan de coureurs?

,,Lengte natuurlijk, maar ook uithoudingsvermogen is belangrijk. Je moet vijf uur in de brandende zon kunnen zitten. De auto is wel overkapt, maar het kan wel 50 graden worden onder de kap, ook al hebben we rijwindkoeling en maken we speciaal gaten in de body.”

Wat ga je doen na de race volgend jaar?

,,Mijn studie uiteraard afmaken. Ik ben best ver, ik hoef nog maar zo’n anderhalf jaar. En ik wil iets in de racerij blijven doen. Of het zeilboten of auto’s zijn, dat maakt me niet eens uit. Als het maar om techniek en concurrentie gaat.”

De racerij is Diederik Kinds’ grote hobby. Mede door zijn ervaring bij een Formule-3-team werd de luchtvaart- en ruimtevaarttechniekstudent leider van het nieuwe studententeam dat volgend jaar in Australië met een nieuwe zonnecelauto het succes van Nuna hoopt te evenaren. Binnenkort presenteren de teamleden hun nieuwe concept.

Waarom heb je je aangesloten bij het Alpha Centauri team?

,,Vanwege de uitdaging om in Australië te racen. Ook wil ik bijdragen aan het ontwikkelen van duurzame energie. Het nuttige met het aangename verenigen, zeg maar. De wereld moet op de hoogte zijn van de mogelijkheden, duurzame energie is de sleutel tot de toekomst. Ook wil ik uitdragen dat alles kan als je iets echt wilt. Dat een stel studenten kan winnen van een aantal professionele raceteams. En ik wilde weer werken in de racerij. Racen is altijd mijn hobby geweest.”

Wat is er zo leuk aan racen?

,,Ik ben verslaafd aan het gevoel van competitie. De combinatie van techniek en snelheid bevalt me. Toen ik negentien was heb ik open sollicitaties gestuurd naar diverse Formule-3-teams. Ik wilde perse de racewereld in. Ik werd aangenomen bij een Belgisch team, JB Motorsport. Zo kon ik meekijken met de echte profs. Eerst als klusjesjongen, later als race engineer.”

Wil je zelf niet racen?

,,Dat is fysiek niet mogelijk. Ik ben 2,07 meter en ik pas niet in een raceauto. Niet op dit niveau in ieder geval. Ik kan natuurlijk wel in de toerwagenklasse meedraaien, maar dat zie ik niet zitten. De grootste coureur die ik ken is 1,80.”

Ondanks je passie studeer je luchtvaart- en ruimtevaarttechniek. Waarom?

,,Dat was een beetje een afknapper. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in ruimtevaart. Meer de romantische kant ervan, maanlandingen enzo. Toen ik op de TU kwam bleek dat de focus ligt op communicatie en onderzoekssatellieten. Maar de studie is prima te rijmen met de autoracerij.”

Waarom ben jij teamleider geworden?

,,Deels vanwege mijn ervaring bij de Formule 3. Bovendien ben ik geen gedetailleerd ontwerper. Ik houd me met veel facetten van het teamwerk bezig. Daaronder vallen bijvoorbeeld financiën en pr, dat vind ik ook interessant om te doen. Door mijn verenigingswerk bijEuroavia, de Europese studentenvereniging voor lucht- en ruimtevaartstudenten, heb ik al wat bestuurlijke ervaring opgedaan. Momenteel zitten we in de fase dat we binnenkort ons nieuwe concept presenteren.”

Is het team nu eindelijk compleet?

,,Ja, maar dat heeft veel tijd gekost. Mensen werven, sollicitatiegesprekken voeren. Een teamlid moet veel inzet tonen en veel doorzettingsvermogen hebben. Er zullen best zware periodes komen, dat er dingen mislopen. Je moet de absolute wil hebben om te winnen. We zijn nu met zijn tienen, zeven Delftenaren en drie van andere universiteiten. Het liefst worden het er niet meer. De technische afdeling bestaat uit zes mensen, de niet-technische uit drie. Dan hebben we nog iemand van de Europese ruimteorganisatie ESA voor de strategiesoftware.”

Hoe willen jullie het succes van vorig jaar evenaren?

,,De auto wordt aërodynamischer, met een ander bodyprofiel en een andere wielgeometrie. Ook wordt hij een stuk lichter dan Nuna, met andere productietechnieken en materialen. En we gebruiken betere zonnecellen. Als fundament gebruiken we de sterke punten van Nuna, zoals de elektrische systemen en de strategiesoftware.”

De wat?

,,Je moet je bedenken dat de wagen vol apparatuur zit, alleen al om met de volgauto’s te communiceren. Satellietapparatuur, apparatuur om de snelheid te meten. Er zitten 180 sensoren in de zonneauto. De software is bedoeld om al die informatie te verwerken. Met de output proberen we de ideale snelheid te halen. Nuna haalde een gemiddelde snelheid van 92 kilometer per uur. Het is de bedoeling dat deze wagen honderd kilometer per uur zal halen.”

Honderd kilometer per uur is best veel. Gaat dat lukken?

,,Dat weet niemand. Momenteel zijn we druk bezig met het aantrekken van sponsors voor de financiën. Dat moet lukken, de impact van Alpha Centauri is enorm. Nuna heeft gigantisch veel publiciteit gegenereerd. Ik hoorde vorige week dat een aantal grote bedrijven zoals DSM, Philips en Shell zich zorgen maken over het tekort aan techniekstudenten. Ze gaan een programma opzetten om scholieren te interesseren voor exact. Dat past in onze visie.”

Jullie zitten nu nog in de voorbereidende fase. Wanneer gaat het ‘echte werk’ beginnen?

,,De race is in oktober 2003. In januari moeten de gedetailleerde ontwerpen klaar zijn en gaan we de windtunnel in, in april of mei moeten de financiën rond zijn, en in augustus moet de auto klaar zijn. Dan gaan we testen.”

Oefenen jullie al in Nuna? Of heb je daar veel zon voor nodig?

,,Nee hoor, je kunt hem gewoon in het stopcontact doen en dan rijdt hij drie uur op zijn eigen batterij. Maar nee, we oefenen nog niet. Het is nog niet eens zeker wie er gaan racen. De ESA gebruikt Nuna nu voor een promotietour door Europa voor middelbare scholen. Ik geloof dat hij momenteel onderweg is naar Italië. Maar we hebben genoeg documentatie, we hebben de auto niet nodig. Wel gaan de coureurs een slipcursus doen op Zandvoort.”

Welke eisen stellen jullie aan de coureurs?

,,Lengte natuurlijk, maar ook uithoudingsvermogen is belangrijk. Je moet vijf uur in de brandende zon kunnen zitten. De auto is wel overkapt, maar het kan wel 50 graden worden onder de kap, ook al hebben we rijwindkoeling en maken we speciaal gaten in de body.”

Wat ga je doen na de race volgend jaar?

,,Mijn studie uiteraard afmaken. Ik ben best ver, ik hoef nog maar zo’n anderhalf jaar. En ik wil iets in de racerij blijven doen. Of het zeilboten of auto’s zijn, dat maakt me niet eens uit. Als het maar om techniek en concurrentie gaat.”