Cultuur

Alles anders, alles nieuw, een droom wordt werkelijkheid.

Te beginnen met clustering van faculteiten. De klontercommissie-Dirken schetst hoe dat in Delft zou kunnen gebeuren. In 2005 is er een andere TU, waarin verwante richtingen zijn opgegaan in mooiere, efficiënte supernova’s. Bravo! Bravo!

Van doorgaans welingelichte kring hoor ik dat het college van bestuur het idee omarmt, maar het wil tempo. In zes, misschien acht weken, moet zoiets toch te doen zijn? Eén A-viertje is voldoende. Op de agenda ermee, en dan volgende week het besluit. Dan is de nieuwe wereld een feit.

Om mij heen hoor ik weer het gebruikelijke gezeur. ,,En de studenten dan, en de fietsenstalling dan die al vol is, en…” Allemaal oude cultuur. Een nieuwe wereld wordt van papier gebouwd, dat weet iedere niet-ingenieur. Geen benen op de grond, maar gewichtloos zweven in een virtuele ruimte. Het academisch jaar ’96-’97 wordt het helemaal.

De omslag waar wij zolang op hebben zitten wachten, vindt nu echt plaats. Weg met het geijkte, weg met de beproefde recepten. Die meer dan honderdvijftig jaar oude onzin moet toch eens ophouden. Alles anders, alles nieuw, een droom wordt werkelijkheid.

Te beginnen met clustering van faculteiten. De klontercommissie-Dirken schetst hoe dat in Delft zou kunnen gebeuren. In 2005 is er een andere TU, waarin verwante richtingen zijn opgegaan in mooiere, efficiënte supernova’s. Bravo! Bravo!

Van doorgaans welingelichte kring hoor ik dat het college van bestuur het idee omarmt, maar het wil tempo. In zes, misschien acht weken, moet zoiets toch te doen zijn? Eén A-viertje is voldoende. Op de agenda ermee, en dan volgende week het besluit. Dan is de nieuwe wereld een feit.

Om mij heen hoor ik weer het gebruikelijke gezeur. ,,En de studenten dan, en de fietsenstalling dan die al vol is, en…” Allemaal oude cultuur. Een nieuwe wereld wordt van papier gebouwd, dat weet iedere niet-ingenieur. Geen benen op de grond, maar gewichtloos zweven in een virtuele ruimte. Het academisch jaar ’96-’97 wordt het helemaal.