Met mijn gezicht in de warme zon overhandig ik de conducteur mijn OV-chipkaart. De rust lijkt wedergekeerd. Gisteren hing er nog een spanning in de lucht, een opwinding, alsof het ’s avonds pakjesavond zou zijn.
Foto: Sam Rentmeester
Delen
Op de bankjes tegenover me bespreken twee jongedames de mogelijke kabinetten.
“Volgens mij is de overheid voor alles waar het volk zelf niet uit komt”, oreert de een tegen de ander. Slimme vuistregel, denk ik, maar waar die grens ligt hangt wel af van de politieke stroming.
In de jaren negentig is er in een vlaag van verstandsverbijstering maximaal geprivatiseerd: PTT is nu het dure KPN, de publieke mening over de NS is negatief en ziekenhuizen worden gerund alsof het bedrijven zijn. Och, een beetje liberaal ziet er geen problemen in.
Beide meisjes blijken op de Jessias gestemd te hebben. De term lijkt voor hen gemaakt: “Ik hoop dat hij ons verlost van Wilders.” De verlosser is nu leider van GroenLinks, maar als straks Het Beest ons komt halen zal Hij onze redder zijn.
Kan Jesse Klaver ons echt redden? In een poll onder klimaatwetenschappers zegt 97 procent dat het klimaat door menselijk toedoen verandert. Gek genoeg is iets minder dan de helft van de Nederlandse bevolking het hiermee eens. Mensen kopen alleen maar zonnepanelen als de terugverdientijd korter is dan de levensduur van zo’n paneel, niet omdat ze de zeespiegel vrezen.
De natuur is onverschillig en onverbiddelijk. De temperatuur stijgt toch wel, of je nou klimaatontkenner bent of niet. Maar als een kikker in een pannetje opwarmend water, blijft men lekker stoken alsof het business as usual is. Trump gooit de kolenfabrieken weer open, VVD en PVV geven sowieso niks om duurzaamheid, en de EU schat de kosten van een ton CO2 consequent te laag in.
Terwijl een conducteursstem mijn eindstation omroept zegt de ene jongedame: “Jesse pakt Geert tenminste goed aan.” Ik sta op en bid tot de natuurgoden dat mensen zoals Klaver hun idealen vast weten te houden. Niet omdat islamofobie zo belachelijk is, maar omdat we anders allemaal een langzame klimaatdood zullen sterven.
Aldo G.M. Brinkman was onderzoeker bij Chemical Engineering (Technische Natuurwetenschappen) en schrijft over het leven van een jonge wetenschapper.
Lees ook zijn column ‘De nieuwe empathie’ over de houding van ingenieurs.
Aldo Brinkman / Columnist
Comments are closed.