Opinie
Column: Dap Hartmann

BeeeKaaaOooo

Je bent cum laude gepromoveerd en een uitmuntend onderzoeker, maar hebt geen onderwijskwalificatie. Dan mag je geen college geven. Dit systeem deugt niet, vindt Dap Hartmann.

(Foto: Sam Rentmeester)

Je bent cum laude gepromoveerd in de quantumchromodynamica en krijgt een aanstelling als universitair docent bij de faculteit Technische Natuurwetenschappen. Naast grensverleggend onderzoek doen, moet je ook het vak quantummechanica 1 geven. Geen probleem natuurlijk, want je bent de godganse dag ondergedompeld in quantummechanica en droomt er niet zelden ’s nachts nog over.

Je kiest een uitmuntend tekstboek (Introduction to Quantum Mechanics van David Griffiths & Darrell Schroeter) en gaat vol passie en enthousiasme voor de klas staan om tweedejaarsstudenten te leren dat natuurkunde op atomaire schaal fundamenteel anders is dan natuurkunde in het dagelijks leven. Je begint het eerste college met een mooi citaat uit het leerboek: ‘Quantumtheorie draagt tot op de dag van vandaag de littekens van haar opwindende maar traumatische jeugd. Er bestaat geen consensus over wat de fundamentele principes zijn, hoe het moet worden onderwezen of wat het werkelijk betekent.’

‘Hohoho, niet zo snel – heb jij wel een BKO?’
‘Een wát?’
‘Een Basiskwalificatie Onderwijs.’
‘Eh… nee…’
‘Mooi zo, dan ben je aan de beurt!’

De BKO is een papiertje waarop staat dat je geschikt bent om onderwijs te geven. Dat wordt bepaald door doctorandussen in de communicatiewetenschappen die soms zelf geen BKO hebben. Het voelt alsof de triangelspeler van de Jostiband beslist of Klaus Mäkelä geschikt is als dirigent van het Concertgebouworkest.

‘Kom gewoon een keer kijken als ik college geef, dan kun je zien of ik het een beetje in de vingers heb.’ Hahaha – zo simpel werkt dat niet vriend. Je moet een volledig opleidingstraject doorlopen (kosten: 3000 euro) waaraan je 160 uur (!!) van je schaarse tijd kwijt bent, uitgesmeerd over soms wel twee jaar. Er zijn vier verplichte basismodules (Develop, Supervise, Teach, Assess) die gegeven en beoordeeld worden door rijinstructeurs zonder rijbewijs die soms aan de andere kant van de wereld blijken te wonen. Je moet een lijvig rapport schrijven (honderd pagina’s is geen uitzondering) en daarna ‘eindexamen’ doen. Op basis van een presentatie, je rapport en een gesprek beoordeelt een commissie of je geslaagd bent voor je BKO. Pas daarna mag je college aan studenten geven.

Het BKO-circus heeft veel weg van de manier waarop je in Nederland je rijbewijs behaalt

Het BKO-circus heeft veel weg van de manier waarop je in Nederland je rijbewijs behaalt. Je kunt niet zomaar het CBR binnenstappen om rijexamen te doen. Je dient eerst veel dure rijlessen te nemen waarna de rijschool uiteindelijk je examen aanvraagt. Volgens het CBR kost het halen van een rijbewijs ongeveer €2.800, gebaseerd op het landelijk gemiddelde van 43 uur rijles, 2,4 keer theoretisch examen en 1,6 keer rijexamen doen. Vergelijk dat met de Verenigde Staten, waar je leert autorijden van je moeder of je oom en daarna zelf een afspraak maakt voor het rijexamen. Dat duurt een halfuurtje en je krijgt je rijbewijs meteen mee. De totale kosten bedragen een paar tientjes.

David Griffiths promoveerde aan Harvard University en is de auteur van uitstekende tekstboeken over quantummechanica, electrodynamica en elementaire deeltjes. In 1997 ontving hij de Robert A. Millikan Medaille voor zijn uitzonderlijke bijdragen aan het natuurkundeonderwijs. David Griffiths heeft een rijbewijs maar geen BKO.

Dap Hartmann is universitair hoofddocent innovatie en ondernemerschap bij het Delft Centre for Entrepreneurship (DCE) aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management. In een vorig leven was hij astronoom en werkte onder andere bij het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. Samen met dirigent en componist Reinbert de Leeuw schreef hij een boek over moderne (klassieke) muziek.

Columnist Dap Hartmann

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

l.hartmann@tudelft.nl

Comments are closed.