Asterios Polyp is een beroemde architect. Hij won prijs na prijs, maar nog nooit is een ontwerp van hem gebouwd. De rechtlijnige Asterios is de ideale hoofdpersoon voor een literaire strip over stijl.
Tekenaar David Mazzucchelli maakt met ‘Asterios Polyp’ een wonderbaarlijk stripboek, waarin vorm en inhoud onlosmakelijk met elkaar verweven zijn. Het beroemdste boek over stijl is waarschijnlijk ‘Exercices de style’ van Raymond Queneau. In dit boek vertelt Queneau 99 keer hetzelfde verhaal over een onbetekenend busritje. Elk van de 99 verhaaltjes heeft zijn eigen stijl: van aarzelend tot haiku en van metaforisch tot kruisverhoor. Alles draait in dat boek om stijl, het verhaaltje zelf heeft weinig om het lijf.
In ‘Asterios Polyp’ is het verhaal minstens zo belangrijk als de stijl. Aan het begin van het boek ziet Asterios zijn huis afbranden. Het is dan precies zijn vijftigste verjaardag. Hij vlucht weg van zijn brandende spullen en neemt een willekeurige bus. Hij stapt uit in het dorpje Apogee en vraagt bij de eerste de beste garage of ze een baantje en een slaapplek voor hem hebben. Hij wordt opgenomen in het gezin van de bonkige garagehouder en zijn spirituele vrouw. In terugblikken wordt Asterios’ leven ontrafeld. Hoe hij zijn vrouw ontmoette en hoe hun huwelijk uiteindelijk uit elkaar viel. Hoe Asterios altijd van structuur en patronen hield. Zijn ideeën over architectuur en het leven.
De jonge Asterios is eigenlijk een nogal vervelend en arrogant mannetje, maar in de loop der jaren wordt hij steeds milder en sympathieker. Mazzucchelli tekent de ontwikkeling van Asterios in een galore van stijlen. Pagina’s met recht-toe-recht-aan tekeningen in kaders worden afgewisseld met woeste schetsen, schema’s en strakke lijntekeningen. Elk personage spreekt in zijn eigen lettertype. Asterios gebruikt strakke, rechtlijnige letters, een rondborstige serveerster praat in wilde krullen. De belangrijkste hoofdpersonen hebben hun eigen kleurschema. Asterios is blauw: koel en rationeel. Zijn vrouw Hana is passioneel rood. Als ze een eenheid vormen, worden ze samen in harmonieus paars getekend. Bij problemen vallen ze uit elkaar: Asterios in blauwe lijnstukken, Hana in rode schetsen.
Veel dingen uit ‘Asterios Polyp’ zijn niet meteen duidelijk bij een eerste lezing. Wat is de rol van de in de baarmoeder overleden tweelingbroer van Asterios die het verhaal vertelt? Is hij er puur voor de symmetrie? Hoe passen de verwijzingen naar Orpheus in het verhaal? Wat betekenen de tekeningen op de pagina’s tussen de hoofdstukken? Zijn de zestien verschillend getekende appels bijvoorbeeld meer dan een stijlschets? Die open vragen storen niet bij het lezen. Je krijgt zin om het boek nog een keer te lezen, en om te kijken of er toevallig ook secundaire literatuur over grafische romans verschijnt. ‘Asterios Polyp’ is een ongekend rijk boek, vol kleine mysteries en literaire verwijzingen.
David Mazzucchelli – Asterios Polyp, Pantheon Books New York, €25,99, 344 blz.
Smaakt dit naar meer? Het besproken boek te vinden op de leestafel in de bibliotheek.
Het grote bassin van het Waterlab is voor de laatste keer in gebruik. Student waterbouwkunde Patrick Mulders onderwerpt een 1:20 schaalmodel van een golfbreker aan een serie golven en brengt de afslag in beeld. Het onderzoek moet uitwijzen hoe gevoelig een golfbreker in aanbouw is voor het geweld van de zee. Vanwege de bezuinigingen op de faculteit Civiele techniek en Geowetenschappen wordt een deel van het Waterlab binnenkort buiten gebruik gesteld, waaronder ook deze grote waterbak.

Comments are closed.