Zijn vrouw en zoon geloofden pas echt dat hij weer ging studeren toen hij gekleed in een oranje overall terugkwam van het eerstejaarsweekend.
Delen
Orthodontist Theo Haver (59) begon dit jaar als eerstejaars student elektrotechniek in Delft. ,,De belangstelling voor exact is tanende, want wat moeten ze anders met mij?”
Zijn komst naar het eerstejaarsweekend van de Electrotechnische Studievereeniging (ETV) is niet onopgemerkt gebleven. Zoveel grijsharige studenten die in een oude Porsche rijden zijn er niet. En al is 59 jaar niet echt oud, tussen een stel puistige tieners valt het wel op. ,,Toen ik thuis kwam van dat weekend geloofden mijn vrouw en zoon pas echt dat ik weer ging studeren”, zegt Haver. Hij is niet blijven overnachten. ,,Dat leek me niet zo leuk voor die jongens, met zo’n oude vent in een tent.”
De smaak van het studeren had hij al eerder te pakken. Een zwager had een boot en dat leek hem ook wel wat. Om zijn grijze cellen te prikkelen ging hij zijn vaarbewijs halen. Van het een kwam het ander en hij deed allerlei ingewikkelde vervolgcursussen. ,,Uiteindelijk wilde ik allang geen boot meer maar vond ik die opleidingen leuk om te doen.”
Op dat moment had hij het nog erg druk met zijn twee orthodontistenpraktijken. Tot hij in 1998 een praktijk van de hand deed. ,,Je kan je wel altijd een rotje blijven werken, maar er zijn meer dingen belangrijk in het leven. Televisie heeft mij nooit gepakt, ik heb altijd veel gelezen, en ik had een halve werkweek over.” De belangstelling voor de techniek in boten nam toe. ,,Na de cursussen Marcom-A en zendamateur had ik nog steeds het gevoel dat ik niet bij het vuur zat.”
Wonderen
Theo Haver studeerde tandheelkunde in Utrecht van ’62 tot ’68. Na zijn diensttijd deed hij de specialisatie orthodontie. ,,Niemand deed dat toen. Er was een tekort aan tandartsen en je kon meteen aan de slag. Maar ik was een ongelukkige tandarts geworden, want ik vond het onzekere bij het beugelen een grotere uitdaging. Ik ben een knutselaar en een wroeter, doe al het stoelwerk nog steeds zelf. Toen ik in 1974 mijn praktijk in Amersfoort begon, had ik tijd over. Er was nog veel aversie tegen vaste beugels.”
Hij vindt elektrotechniek een boeiend en uitdagend vakgebied. ,,Het is het enige terrein waar ik nog wonderen tegenkom. Alles is tegenwoordig elektrotechniek. Ik was ooit bij het Gebouw van de Toekomst in Rosmalen. Daar had je een glazen wand en als je op een knop drukte, werd die wand ondoorzichtig, ongeveer zoals een luxaflex. Ik was met stomheid geslagen. Ik moest en zou weten hoe dat werkt.”
Als voorbereiding voor de studie deed hij vorig jaar opnieuw staatsexamen wiskunde. ,,Daar staan 780 studie-uren voor en die heb ik er ook ingestoken. Vanaf boek één heb ik alles doorgeploegd. Het viel me mee dat het leren nog zo goed ging, maar het blijkt welnodig.”
Afgeladen
De keus voor Delft was pragmatisch: ,,Delft is het dichtst bij.” Hij werd er met open armen ontvangen. ,,Ik heb de indruk dat ze blij zijn met elke student, vanwege de afnemende interesse in techniek.” Uiteraard draait Haver zelf op voor de kosten van de studie. ,,Dat valt reuze mee, een of andere flutcursus CAD-tekenen kost bijna net zoveel.”
De studieadviseur waarschuwde hem dat de studie erg zwaar was. ,,Maar ik kan het bijbenen, al is het programma afgeladen. Misschien compenseer ik vergeetachtigheid met schematisch werken. En ik heb nooit moeite gehad om achter de boeken te gaan zitten.”
Tijd is wel een probleem. Met de studieadviseur heeft hij afgesproken om het eerste jaar in twee jaar te doen. ,,Ik wil nog blijven werken en volg alleen het ochtendprogramma.” Nadeel van deze regeling is dat hij de instructies % extra vraagstukken % niet volgt. ,,Daardoor was ik bij de vorige toetsen niet op de hoogte van de soort vraagstukken.”
Haver vindt het lesprogramma vrij eenzijdig. ,,Uitzondering daarop vormde een college bedrijfsprocessen. ET’ers komen veelal in een bedrijf terecht. Daar zouden meer tegenhangers van moeten zijn. Maar daar ontbreekt nu de ruimte voor in het studieprogramma. Zo zijn er ’s middags interessante colleges Studium Generale, maar hoe praat je je afwezigheid goed?”
Vroeger was studeren veel schoolser dan nu, vindt Haver. ,,Bij tandheelkunde werd veel meer voorgekauwd. Al heb ik het idee dat het in Delft ook weer schoolser aan het worden is. Soms gaan er handtekeningenlijsten rond om te controleren wie aanwezig is. De vrijheid om te studeren hoe en wat je wilt mis ik in Delft, voor iets extra’s zoals een roman is geen tijd.” Een groot gewin vindt hij het internet. ,,Blackboard is schitterend verzorgd. Je kunt er alles vanaf halen. Al duurde het wel een paar weken voordat ik de weg wist.”
Jaloers
Hij zag op tegen het contact met andere studenten. ,,Of ik wel geaccepteerd zou worden. Ik ben de enige oude knar op de opleiding. Maar het is me reuze meegevallen, ik word niet gek aangekeken. Ik trek voornamelijk op met de mensen uit mijn groep, maar dat zijn vooral spoorstudenten. Dat is jammer. Vroeger zat je op kamers in de stad waar je studeerde en zocht je elkaar op. Nu modder je wat aan op jezelf. Maar ik heb begrepen dat de kamernood tegenwoordig enorm is.”
In zijn eigen omgeving bazuint Haver niet rond dat hij weer studeert. ,,Soms krijg je jaloerse reacties. Laatst kwam ik een collega-orthodontist tegen, die had ik al een jaar niet gesproken. Hij was ziek geweest en dat wist ik niet. Ik vertelde dat ik staatsexamen vwo had gedaan en dat ik elektrotechniek ging studeren. Toen zei hij: dat had ik ook wel willen doen. Je kan natuurlijk zeggen: ‘dan doe je dat toch’, maar als je een kantoorbaan hebt, kan het niet.”
Het had overigens niet veel gescheeld of het feest was niet doorgegaan. Om te worden toegelaten, moest hij zijn doctoraaltandheelkunde overleggen óf zijn cijferlijst HBS. Het doctoraal was in het Latijn en werd eerst niet geaccepteerd. ,,Ze konden het niet lezen.” Zijn cijferlijst was zoek en de IB Groep had elf weken nodig om een kopie te leveren. ,,Als ik daarvan afhankelijk was geweest had ik dit jaar niet kunnen beginnen. Dat was een grote teleurstelling geweest. Dan had ik het niet meer gedaan. Zestig klinkt toch anders dan 59.”
Al doet Haver de studie voor de lol % ‘een tweede carrière wordt het niet, ik ben op zijn vlotst 65 als ik klaar ben’ % hij is een serieuze student en wil de opleiding zeker afmaken. ,,Ik vind het leuk om te doen. Voor een practicum moesten we laatst een videorecorder slopen. Ik had een oude Betamax, een enorme kast, op zolder staan. Geweldig om te zien hoe het transportmechanisme bestaat uit een heel stelsel van radertjes. Repareren kan ik trouwens niet, een eenvoudige elektromonteur kan meer dan ik. Maar dat leren we misschien nog wel.”
Zijn vrouw en zoon geloofden pas echt dat hij weer ging studeren toen hij gekleed in een oranje overall terugkwam van het eerstejaarsweekend. Orthodontist Theo Haver (59) begon dit jaar als eerstejaars student elektrotechniek in Delft. ,,De belangstelling voor exact is tanende, want wat moeten ze anders met mij?”
Zijn komst naar het eerstejaarsweekend van de Electrotechnische Studievereeniging (ETV) is niet onopgemerkt gebleven. Zoveel grijsharige studenten die in een oude Porsche rijden zijn er niet. En al is 59 jaar niet echt oud, tussen een stel puistige tieners valt het wel op. ,,Toen ik thuis kwam van dat weekend geloofden mijn vrouw en zoon pas echt dat ik weer ging studeren”, zegt Haver. Hij is niet blijven overnachten. ,,Dat leek me niet zo leuk voor die jongens, met zo’n oude vent in een tent.”
De smaak van het studeren had hij al eerder te pakken. Een zwager had een boot en dat leek hem ook wel wat. Om zijn grijze cellen te prikkelen ging hij zijn vaarbewijs halen. Van het een kwam het ander en hij deed allerlei ingewikkelde vervolgcursussen. ,,Uiteindelijk wilde ik allang geen boot meer maar vond ik die opleidingen leuk om te doen.”
Op dat moment had hij het nog erg druk met zijn twee orthodontistenpraktijken. Tot hij in 1998 een praktijk van de hand deed. ,,Je kan je wel altijd een rotje blijven werken, maar er zijn meer dingen belangrijk in het leven. Televisie heeft mij nooit gepakt, ik heb altijd veel gelezen, en ik had een halve werkweek over.” De belangstelling voor de techniek in boten nam toe. ,,Na de cursussen Marcom-A en zendamateur had ik nog steeds het gevoel dat ik niet bij het vuur zat.”
Wonderen
Theo Haver studeerde tandheelkunde in Utrecht van ’62 tot ’68. Na zijn diensttijd deed hij de specialisatie orthodontie. ,,Niemand deed dat toen. Er was een tekort aan tandartsen en je kon meteen aan de slag. Maar ik was een ongelukkige tandarts geworden, want ik vond het onzekere bij het beugelen een grotere uitdaging. Ik ben een knutselaar en een wroeter, doe al het stoelwerk nog steeds zelf. Toen ik in 1974 mijn praktijk in Amersfoort begon, had ik tijd over. Er was nog veel aversie tegen vaste beugels.”
Hij vindt elektrotechniek een boeiend en uitdagend vakgebied. ,,Het is het enige terrein waar ik nog wonderen tegenkom. Alles is tegenwoordig elektrotechniek. Ik was ooit bij het Gebouw van de Toekomst in Rosmalen. Daar had je een glazen wand en als je op een knop drukte, werd die wand ondoorzichtig, ongeveer zoals een luxaflex. Ik was met stomheid geslagen. Ik moest en zou weten hoe dat werkt.”
Als voorbereiding voor de studie deed hij vorig jaar opnieuw staatsexamen wiskunde. ,,Daar staan 780 studie-uren voor en die heb ik er ook ingestoken. Vanaf boek één heb ik alles doorgeploegd. Het viel me mee dat het leren nog zo goed ging, maar het blijkt welnodig.”
Afgeladen
De keus voor Delft was pragmatisch: ,,Delft is het dichtst bij.” Hij werd er met open armen ontvangen. ,,Ik heb de indruk dat ze blij zijn met elke student, vanwege de afnemende interesse in techniek.” Uiteraard draait Haver zelf op voor de kosten van de studie. ,,Dat valt reuze mee, een of andere flutcursus CAD-tekenen kost bijna net zoveel.”
De studieadviseur waarschuwde hem dat de studie erg zwaar was. ,,Maar ik kan het bijbenen, al is het programma afgeladen. Misschien compenseer ik vergeetachtigheid met schematisch werken. En ik heb nooit moeite gehad om achter de boeken te gaan zitten.”
Tijd is wel een probleem. Met de studieadviseur heeft hij afgesproken om het eerste jaar in twee jaar te doen. ,,Ik wil nog blijven werken en volg alleen het ochtendprogramma.” Nadeel van deze regeling is dat hij de instructies % extra vraagstukken % niet volgt. ,,Daardoor was ik bij de vorige toetsen niet op de hoogte van de soort vraagstukken.”
Haver vindt het lesprogramma vrij eenzijdig. ,,Uitzondering daarop vormde een college bedrijfsprocessen. ET’ers komen veelal in een bedrijf terecht. Daar zouden meer tegenhangers van moeten zijn. Maar daar ontbreekt nu de ruimte voor in het studieprogramma. Zo zijn er ’s middags interessante colleges Studium Generale, maar hoe praat je je afwezigheid goed?”
Vroeger was studeren veel schoolser dan nu, vindt Haver. ,,Bij tandheelkunde werd veel meer voorgekauwd. Al heb ik het idee dat het in Delft ook weer schoolser aan het worden is. Soms gaan er handtekeningenlijsten rond om te controleren wie aanwezig is. De vrijheid om te studeren hoe en wat je wilt mis ik in Delft, voor iets extra’s zoals een roman is geen tijd.” Een groot gewin vindt hij het internet. ,,Blackboard is schitterend verzorgd. Je kunt er alles vanaf halen. Al duurde het wel een paar weken voordat ik de weg wist.”
Jaloers
Hij zag op tegen het contact met andere studenten. ,,Of ik wel geaccepteerd zou worden. Ik ben de enige oude knar op de opleiding. Maar het is me reuze meegevallen, ik word niet gek aangekeken. Ik trek voornamelijk op met de mensen uit mijn groep, maar dat zijn vooral spoorstudenten. Dat is jammer. Vroeger zat je op kamers in de stad waar je studeerde en zocht je elkaar op. Nu modder je wat aan op jezelf. Maar ik heb begrepen dat de kamernood tegenwoordig enorm is.”
In zijn eigen omgeving bazuint Haver niet rond dat hij weer studeert. ,,Soms krijg je jaloerse reacties. Laatst kwam ik een collega-orthodontist tegen, die had ik al een jaar niet gesproken. Hij was ziek geweest en dat wist ik niet. Ik vertelde dat ik staatsexamen vwo had gedaan en dat ik elektrotechniek ging studeren. Toen zei hij: dat had ik ook wel willen doen. Je kan natuurlijk zeggen: ‘dan doe je dat toch’, maar als je een kantoorbaan hebt, kan het niet.”
Het had overigens niet veel gescheeld of het feest was niet doorgegaan. Om te worden toegelaten, moest hij zijn doctoraaltandheelkunde overleggen óf zijn cijferlijst HBS. Het doctoraal was in het Latijn en werd eerst niet geaccepteerd. ,,Ze konden het niet lezen.” Zijn cijferlijst was zoek en de IB Groep had elf weken nodig om een kopie te leveren. ,,Als ik daarvan afhankelijk was geweest had ik dit jaar niet kunnen beginnen. Dat was een grote teleurstelling geweest. Dan had ik het niet meer gedaan. Zestig klinkt toch anders dan 59.”
Al doet Haver de studie voor de lol % ‘een tweede carrière wordt het niet, ik ben op zijn vlotst 65 als ik klaar ben’ % hij is een serieuze student en wil de opleiding zeker afmaken. ,,Ik vind het leuk om te doen. Voor een practicum moesten we laatst een videorecorder slopen. Ik had een oude Betamax, een enorme kast, op zolder staan. Geweldig om te zien hoe het transportmechanisme bestaat uit een heel stelsel van radertjes. Repareren kan ik trouwens niet, een eenvoudige elektromonteur kan meer dan ik. Maar dat leren we misschien nog wel.”
Comments are closed.