Samen met dertig andere zweefvliegtuigen in volle vaart langs twee botsende luchtlagen. Dat beeld staat L&R-student Sjoerd van Empelen nog levendig voor ogen. Hij werd deze maand wereldkampioen zweefvliegen in de juniorenklasse.
‘Ik kon wel zien dat hij uitbundig blij was’
“Zweefvliegen is een informatiespelletje geworden,” beaamt Van Empelen. Het Nederlandse team had zes vliegtuigen in de lucht. Naast elkaar vliegend en communicerend over de radio tastten ze de luchtlagen af naar de snelste stijging. Op de grond voorzag TU-alumnus en zweefvlieger Annemiek Koers de vliegers van de laatste weerinformatie en de posities van de andere teams. Tactische beslissingen werden genomen en bijgesteld over de boordradio.
Op de een-na-laatste dag nam het Duitse team, tot dan toe favoriet, een foute beslissing en raakte veel punten kwijt. Daardoor kwam de gestaag vliegende Van Empel bovendrijven als beste piloot. Op de laatste dag moest hij die plaats verdedigen. Vanwege het weer zag het er lang naar uit dat er helemaal niet gevlogen zou worden, maar halverwege de middag ging de wedstrijd toch van start. Van Empelen presteerde niet daverend, maar doordat de wedstrijd zo kort was kostte hem dat weinig punten zodat hij als wereldkampioen naar huis kon.
“Het is een bescheiden jongen, maar ik kon op de foto’s wel zien dat hij uitbundig blij was,” zegt Ton Kleverwal, bestuurslid van de Gelderse Zweefvliegclub, waar Van Empelen vanaf zijn 16e jaar vliegt. Afgelopen zaterdag vond daar de huldiging plaats. Dat was naar verluidt een geweldig feest. Kleverwal: “Ik was er zelf niet, maar ik heb wel de foto’s gezien. En de barrekening.”
Masterstudent Van Empelen vertrekt binnenkort naar Stuttgart voor een stage. Grote kans dat hij binnen nu en twee jaar afstudeert. Zeker is wel dat hij over twee jaar naar Hongarije gaat om zijn titel te verdedigen. Het is dan de laatste keer dat hij mee kan vliegen in de juniorenklasse.
“Ik heb geen dag gewonnen”, zegt de bescheiden kampioen Sjoerd van Empelen (23) na zijn terugkomst in Delft. “Ik heb één dag op het podium gestaan, en dat was op de derde plaats.” Hoe hij dan toch als eerste uit de bus kwam? “Het hele spelletje is dat je geen grote fout mag maken. Dan lig je opeens ver achter.”
Op het tweejaarlijkse Junior World Gliding Championship, van 30 juli tot en met 12 augustus 2017 in Litouwen, werd zo mogelijk iedere dag gevlogen. De opdracht was steeds anders, maar steeds draaide het erom de afstand in zo kort mogelijke tijd af te leggen. Zodra voldoende thermiek was vastgesteld hobbelde een dozijn oude Poolse Wilga’s het veld op om de 33 zweefvliegtuigen op 600 meter te brengen. Daar cirkelden ze dan rond om hoogte te winnen totdat iemand de startlijn overging, waarna de anderen al snel volgden voor een wedstrijd over honderden kilometers.
De wedstrijd draait om het zoeken naar optimale keuzes tussen tegengestelden, vertelt Van Empelen. “Daar ben ik als TU-student wel vertrouwd mee.” Als voorbeeld: een zweefvliegtuig kan zo’n 150 liter water meenemen als ballast. Vliegers doen dat om hogere snelheid te kunnen halen in daalvluchten. Maar het stijgen op de thermiek gaat minder snel en ook ligt de minimale snelheid hoger. De vraag wanneer je je ballast loost is dus, zoals veel in een zweefvliegwedstrijd, een kwestie van tactiek.
“Zweefvliegen is een informatiespelletje geworden,” beaamt Van Empelen. Het Nederlandse team had zes vliegtuigen in de lucht. Naast elkaar vliegend en communicerend over de radio tastten ze de luchtlagen af naar de snelste stijging. Op de grond voorzag TU-alumnus en zweefvlieger Annemiek Koers de vliegers van de laatste weerinformatie en de posities van de andere teams. Tactische beslissingen werden genomen en bijgesteld over de boordradio.
‘Ik kon wel zien dat hij uitbundig blij was’
Op de een-na-laatste dag nam het Duitse team, tot dan toe favoriet, een foute beslissing en raakte veel punten kwijt. Daardoor kwam de gestaag vliegende Van Empel bovendrijven als beste piloot. Op de laatste dag moest hij die plaats verdedigen. Vanwege het weer zag het er lang naar uit dat er helemaal niet gevlogen zou worden, maar halverwege de middag ging de wedstrijd toch van start. Van Empelen presteerde niet daverend, maar doordat de wedstrijd zo kort was kostte hem dat weinig punten zodat hij als wereldkampioen naar huis kon.
“Het is een bescheiden jongen, maar ik kon op de foto’s wel zien dat hij uitbundig blij was,” zegt Ton Kleverwal, bestuurslid van de Gelderse Zweefvliegclub, waar Van Empelen vanaf zijn 16e jaar vliegt. Afgelopen zaterdag vond daar de huldiging plaats. Dat was naar verluidt een geweldig feest. Kleverwal: “Ik was er zelf niet, maar ik heb wel de foto’s gezien. En de barrekening.”
Masterstudent Van Empelen vertrekt binnenkort naar Stuttgart voor een stage. Grote kans dat hij binnen nu en twee jaar afstudeert. Zeker is wel dat hij over twee jaar naar Hongarije gaat om zijn titel te verdedigen. Het is dan de laatste keer dat hij mee kan vliegen in de juniorenklasse.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
j.w.wassink@tudelft.nl
Comments are closed.