Wat vooraf ging: zoals het hoort spat de band op het podium uit elkaar.Toen Fredo schoorvoetend de kleedkamer inliep hield Mylotte een pissige Fik in toom, Palinde hield een woeste Zavjee tegen, Bert-Jan stond tegen iedereen te razen – en Fredo zag tot zijn ontzetting een paar meisjes van veertien bewonderend toekijken.
Delen
Het schoot door hem heen dat hij die zelf op de gastenlijst had gezet. Nichtjes van huisgenoot. Soit.
Hij gooide zijn gitaar in de koffer, plofte op een stoel en sleurde een sixpack naar zich toe. I wanna be sedated.
Een flink aantal blikken later wás hij dat ook ruimschoots.
Vaagjes registreerde hij hoe een van de veertienjarige meisjes hem probeerde te versieren na het stiekem achteroverslaan van een paar biertjes uit dezelfde kleedkamervoorraad, om vervolgens door Mylotte discreet te worden overgedragen aan de desbetreffende, licht beschaamde huisgenoot.
Uit het gekrakeel om hem heen had hij toen al, dwars door de alcoholische mist heen, opgemaakt dat Zwaarmetaal per direct was opgehouden te bestaan.
Op een gegeven moment pakte Fredo met enige moeite z’n gitaarkoffer en een plastic tas met snoerentroep, en hij laveerde naar huis.
De versterkers waren van de zaal, er lag niks meer van hem, en wat er verder gebeurde interesseerde hem hoegenaamd geen barst.
Zelfs Mylotte kon voorlopig de boom in.
Daags erna prikte Fredo een briefje op het prikbord. ‘Zanger/gitarist met ruime ervaring zoekt band of gemotiveerde mensen om band mee te starten.’ Plus naam en foonnummer. Hij aarzelde.
Achter hem klonk hees gegiechel.
Voor hij snel doorliep krabbelde hij erbij: ‘Géén zwaar metaal.’
Wat vooraf ging: zoals het hoort spat de band op het podium uit elkaar.
Toen Fredo schoorvoetend de kleedkamer inliep hield Mylotte een pissige Fik in toom, Palinde hield een woeste Zavjee tegen, Bert-Jan stond tegen iedereen te razen – en Fredo zag tot zijn ontzetting een paar meisjes van veertien bewonderend toekijken. Het schoot door hem heen dat hij die zelf op de gastenlijst had gezet. Nichtjes van huisgenoot. Soit.
Hij gooide zijn gitaar in de koffer, plofte op een stoel en sleurde een sixpack naar zich toe. I wanna be sedated.
Een flink aantal blikken later wás hij dat ook ruimschoots.
Vaagjes registreerde hij hoe een van de veertienjarige meisjes hem probeerde te versieren na het stiekem achteroverslaan van een paar biertjes uit dezelfde kleedkamervoorraad, om vervolgens door Mylotte discreet te worden overgedragen aan de desbetreffende, licht beschaamde huisgenoot.
Uit het gekrakeel om hem heen had hij toen al, dwars door de alcoholische mist heen, opgemaakt dat Zwaarmetaal per direct was opgehouden te bestaan.
Op een gegeven moment pakte Fredo met enige moeite z’n gitaarkoffer en een plastic tas met snoerentroep, en hij laveerde naar huis.
De versterkers waren van de zaal, er lag niks meer van hem, en wat er verder gebeurde interesseerde hem hoegenaamd geen barst.
Zelfs Mylotte kon voorlopig de boom in.
Daags erna prikte Fredo een briefje op het prikbord. ‘Zanger/gitarist met ruime ervaring zoekt band of gemotiveerde mensen om band mee te starten.’ Plus naam en foonnummer. Hij aarzelde.
Achter hem klonk hees gegiechel.
Voor hij snel doorliep krabbelde hij erbij: ‘Géén zwaar metaal.’
Comments are closed.