ZWAAR METAAL % 17

Ongelukkige liefdes, verknalde tentamens, ochtendhumeur en kerstdepressie: het was allemaal ver weg van de warme podiumlampen.

Na het laatste nummer klauterden Fredo en zijn kompanen intens tevreden de trap op naar de kleedkamer. Hi-fives, verse biertjes, wilde plannen. ,,We richten een platenmaatschappij op, en dan brengen we onze eigen platen uit!” had Bert-Jan in gedachten. ,,Vinyl natuurlijk”, viel Fik in, ,,en dan meteen een echte dubbel-lp!”

Er kwam een hoofd om de kleedkamerdeur. ,,Zeg, ruimen jullie het podium even leeg? Dan kan Incense zijn gang gaan!”

Een kwartiertje later hing de band alsnog uit te hijgen op stoelen en banken in de kleedkamer. Sjouwen ontnuchtert, maar de stemming zat erin. ,,Volgens mij was die ene gast ook in de zaal, journalist van dat blad, dinges, de Fret”, wist Fik te melden. ,,Zou die ons willen interviewen?” Zavjee had een professioneel uitziende fotograaf gespot, en Bert-Jan vermoedde dat in het kielzog van Incense allicht wat mensen rondliepen ‘met invloed bij platenmaatschappijen’. Een ,,hrm!” van Hurm betekende dat hij er niet zo acuut veel van verwachtte. Wie wel rondliepen waren wat organisatoren van een flatfeest, iemand die de band wel wou hebben in een Delfts café, iemand die een bandje zocht voor een JvB-blokfeest… agenda’s werden getrokken en drie optredens gepland, ondanks familieverplichtingen en een TU met een aantal vakken dat nou toch eens gehaald moest worden.

Wat vooraf ging: het debuut van ons bandje heeft een vliegende start…

Het was zo’n optreden waaraan alles klopte: aangevuurd door een publiek dat er duidelijk ook zin in had steeg de band tot gróte hoogten. Ongelukkige liefdes, verknalde tentamens, ochtendhumeur en kerstdepressie: het was allemaal ver weg van de warme podiumlampen.

Na het laatste nummer klauterden Fredo en zijn kompanen intens tevreden de trap op naar de kleedkamer. Hi-fives, verse biertjes, wilde plannen. ,,We richten een platenmaatschappij op, en dan brengen we onze eigen platen uit!” had Bert-Jan in gedachten. ,,Vinyl natuurlijk”, viel Fik in, ,,en dan meteen een echte dubbel-lp!”

Er kwam een hoofd om de kleedkamerdeur. ,,Zeg, ruimen jullie het podium even leeg? Dan kan Incense zijn gang gaan!”

Een kwartiertje later hing de band alsnog uit te hijgen op stoelen en banken in de kleedkamer. Sjouwen ontnuchtert, maar de stemming zat erin. ,,Volgens mij was die ene gast ook in de zaal, journalist van dat blad, dinges, de Fret”, wist Fik te melden. ,,Zou die ons willen interviewen?” Zavjee had een professioneel uitziende fotograaf gespot, en Bert-Jan vermoedde dat in het kielzog van Incense allicht wat mensen rondliepen ‘met invloed bij platenmaatschappijen’. Een ,,hrm!” van Hurm betekende dat hij er niet zo acuut veel van verwachtte. Wie wel rondliepen waren wat organisatoren van een flatfeest, iemand die de band wel wou hebben in een Delfts café, iemand die een bandje zocht voor een JvB-blokfeest… agenda’s werden getrokken en drie optredens gepland, ondanks familieverplichtingen en een TU met een aantal vakken dat nou toch eens gehaald moest worden.